Systematische bemonstering
Systematische steekproef is een type waarschijnlijkheidssteekproefmethode waarbij steekproefleden uit een grotere populatie worden geselecteerd op basis van een willekeurig startpunt maar met een vast, periodiek interval. Dit interval, het bemonsteringsinterval genoemd, wordt berekend door de populatiegrootte te delen door de gewenste steekproefgrootte.
Ondanks dat de steekproefpopulatie vooraf is geselecteerd, wordt systematische steekproef nog steeds als willekeurig beschouwd als het periodieke interval vooraf wordt bepaald en het startpunt willekeurig is.
Er zijn verschillende methoden om een populatie te bemonsteren voor statistische inferentie; systematische bemonstering is een vorm van willekeurige bemonstering.
01:29Systematische bemonstering
Hoe systematische bemonstering werkt
Aangezien eenvoudige willekeurige steekproeven van een populatie inefficiënt en tijdrovend kunnen zijn, wenden statistici zich tot andere methoden, zoals systematische steekproeven. Het kiezen van een steekproefgrootte via een systematische aanpak kan snel worden gedaan. Zodra een vast startpunt is geïdentificeerd, wordt een constant interval geselecteerd om selectie van deelnemers te vergemakkelijken.
Systematische bemonstering heeft de voorkeur boven eenvoudige willekeurige bemonstering wanneer er een laag risico is op gegevensmanipulatie. Als een dergelijk risico hoog is wanneer een onderzoeker de intervallengte kan manipuleren om gewenste resultaten te verkrijgen, zou een eenvoudige willekeurige bemonsteringstechniek geschikter zijn.
Systematische steekproeven zijn populair bij onderzoekers en analisten vanwege de eenvoud. Onderzoekers gaan er in het algemeen van uit dat de resultaten representatief zijn voor de meeste normale populaties, tenzij een willekeurig kenmerk onevenredig bestaat bij elk " n de" gegevensmonster (wat onwaarschijnlijk is). Met andere woorden, een populatie moet een natuurlijke mate van willekeur vertonen langs de gekozen metriek. Als de populatie een type gestandaardiseerd patroon heeft, is het risico van het per ongeluk kiezen van zeer vaak voorkomende gevallen duidelijker.
Binnen systematische bemonstering moet, net als bij andere bemonsteringsmethoden, een doelpopulatie worden geselecteerd voordat deelnemers worden geselecteerd. Een populatie kan worden geïdentificeerd op basis van een willekeurig aantal gewenste kenmerken die passen bij het doel van het onderzoek dat wordt uitgevoerd. Sommige selectiecriteria kunnen leeftijd, geslacht, ras, locatie, opleidingsniveau en / of beroep zijn.
- Systematische bemonstering is een type waarschijnlijkheidssteekproefmethode waarbij steekproefleden uit een grotere populatie worden geselecteerd op basis van een willekeurig startpunt maar met een vast, periodiek interval (het bemonsteringsinterval).
- Vanwege zijn eenvoud is systematische sampling populair bij onderzoekers.
- Andere voordelen van deze methodologie zijn het elimineren van het fenomeen van geclusterde selectie en een lage waarschijnlijkheid van het besmetten van gegevens.
- Nadelen zijn een over- of ondervertegenwoordiging van bepaalde patronen en een groter risico op gegevensmanipulatie.
Voorbeelden van systematische bemonstering
Als een hypothetisch voorbeeld van systematische bemonstering, neem aan dat in een populatie van 10.000 mensen een statisticus elke 100e persoon voor bemonstering selecteert. De bemonsteringsintervallen kunnen ook systematisch zijn, zoals het kiezen van een nieuw monster om uit elke 12 uur te trekken.
Als een ander voorbeeld, als u een willekeurige groep van 1.000 mensen uit een populatie van 50.000 wilt selecteren met behulp van systematische steekproeven, moeten alle potentiële deelnemers in een lijst worden geplaatst en zou een startpunt worden geselecteerd. Zodra de lijst is gevormd, wordt elke 50e persoon op de lijst (die begint met tellen op het geselecteerde startpunt) gekozen als deelnemer, aangezien 50.000 / 1.000 = 50.
Als het geselecteerde startpunt bijvoorbeeld 20 was, zou de 70e persoon op de lijst worden gekozen, gevolgd door de 120e, enzovoort. Zodra het einde van de lijst is bereikt en als er extra deelnemers nodig zijn, loopt de telling naar het begin van de lijst om de telling te voltooien.
Systematische bemonstering versus clusterbemonstering
Systematische steekproeven en clustersteekproeven verschillen in hoe zij steekproefpunten trekken van de populatie die in de steekproef is opgenomen. Clustersteekproeven splitsen de populatie op in clusters, terwijl systematische steekproeven vaste intervallen van de grotere populatie gebruiken om de steekproef te maken.
Systematische steekproef selecteert een willekeurig startpunt uit de populatie en vervolgens wordt een steekproef genomen uit regelmatige vaste intervallen van de populatie, afhankelijk van de grootte. Clustersteekproef verdeelt de populatie in clusters en neemt vervolgens een eenvoudige willekeurige steekproef van elke cluster.
Cluster-bemonstering wordt als minder nauwkeurig beschouwd dan andere bemonsteringsmethoden. Het kan echter kosten besparen bij het verkrijgen van een monster. Cluster sampling is een procedure in twee stappen. Het kan worden gebruikt wanneer het moeilijk is om een lijst van de hele populatie in te vullen. Het kan bijvoorbeeld moeilijk zijn om de hele populatie van klanten van een supermarkt te interviewen.
Een persoon kan echter een willekeurige subset van winkels maken, wat de eerste stap in het proces is. De tweede stap is het interviewen van een willekeurige steekproef van de klanten van die winkels. Dit is een eenvoudig handmatig proces dat tijd en geld kan besparen.
Beperkingen van systematische bemonstering
Een risico waarmee statistici rekening moeten houden bij het uitvoeren van systematische steekproeven, is hoe de lijst met het steekproefinterval is georganiseerd. Als de populatie op de lijst is georganiseerd in een cyclisch patroon dat overeenkomt met het bemonsteringsinterval, kan de geselecteerde steekproef bevooroordeeld zijn.
De personeelsafdeling van een bedrijf wil bijvoorbeeld een steekproef van werknemers kiezen en vragen hoe zij denken over het bedrijfsbeleid. Medewerkers zijn gegroepeerd in teams van 20, waarbij elk team wordt geleid door een manager. Als de lijst die wordt gebruikt om de steekproefgrootte te kiezen, is georganiseerd met teams die zijn geclusterd, riskeert de statisticus alleen managers (of helemaal geen managers), afhankelijk van het steekproefinterval.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.