Doelsnelheid Definitie
Wat is een streefpercentage?Het streefpercentage is het rentetarief dat door een bewaarinstelling wordt geheven bij een nachtelijke verkoop van saldi bij de Federal Reserve aan een andere bewaarinstelling, zoals bepaald door het Federal Open Market Committee (FOMC) van de Federal Reserve. Een streefbereik wordt soms door het FOMC aangegeven samen met het streefpercentage in tijden van economische onzekerheid. Het streefpercentage is vaak gerelateerd aan het risicovrije tarief in een economie.
De FOMC regelt het streefpercentage door middel van open-markttransacties (OMO), waarbij de aankoop en verkoop van effecten zoals Amerikaanse staatsobligaties of door hypotheken gedekte effecten op de open markt plaatsvindt. Het wordt beschouwd als een streefrente omdat de werkelijke waarde van de rente afhankelijk is van vraag en aanbod voor overnight-leningen op de open markt. Omdat een bank die nachtelijke reserves eist, bij het kortingsvenster van de Fed zelf zou kunnen lenen, blijft de streefrente echter gehandhaafd.
Uitleg van het streefpercentage
De 12 leden van het Fed Open Market Committee komen jaarlijks voor acht regelmatig geplande vergaderingen bijeen. Tijdens deze vergaderingen beoordeelt het FOMC de economische en financiële omstandigheden en bepaalt het streefpercentage van de federale fondsen. Een daling van het streefpercentage zou de economische groei kunnen stimuleren; te veel activiteit kan echter leiden tot een toenemende inflatiedruk.
Aan de andere kant beperkt een stijging van de rente de economische groei en helpt het de inflatiedruk te beheersen; een te grote toename kan echter de economische groei blokkeren of zelfs doen afnemen. De FOMC streeft in het algemeen naar een streefpercentage dat het maximale economische groeipercentage bereikt zonder de inflatie aan te wakkeren.
Het FOMC kan indien nodig aanvullende vergaderingen plannen om wijzigingen in het tarief van de beoogde federale fondsen door te voeren. Op elk van de FOMC-vergaderingen kan het streefpercentage van de federale fondsen stijgen, dalen of ongewijzigd blijven, afhankelijk van de economische omstandigheden in de Verenigde Staten. Een doelstelling is meestal gekoppeld aan een bepaald inflatiepeil dat als gunstig voor een economie wordt beschouwd.
In het Janet Yellen-tijdperk bijvoorbeeld was het streefpercentage voor het federale fondsentarief gebonden aan 2% jaarlijkse inflatie. Een wijziging van de federale fondsenrente kan andere kortetermijnrente, langere rente, wisselkoersen, aandelenkoersen, de hoeveelheid geld en krediet in de economie, de werkgelegenheid en de prijzen van goederen en diensten beïnvloeden.
Het streefpercentage berekenen
Centrale banken bepalen de richtkoers met behulp van de Taylor-regel. Deze regel helpt centrale bankiers om aanbevelingen te doen dat de Federal Reserve de rente moet verhogen wanneer de inflatie hoog is of wanneer de werkgelegenheid de volledige werkgelegenheid overschrijdt. Omgekeerd, wanneer de inflatie en de werkgelegenheid laag zijn, moeten de doelrentetarieven worden verlaagd. Geïntroduceerd door econoom John Taylor, werd deze formule opgesteld om voorzichtige tarieven aan te passen en vast te stellen voor de stabilisatie van de economie op de korte termijn, terwijl de groei op de lange termijn behouden blijft. De regel is gebaseerd op drie factoren:
- gerichte versus werkelijke inflatie
- volledige werkgelegenheid versus werkelijke werkgelegenheid
- de kortetermijnrente passend in overeenstemming met volledige werkgelegenheid