Tips voor het beoordelen van de risicotolerantie van een klant

Een van de belangrijkste overwegingen bij het beleggen van cliëntgeld voor een financieel adviseur, is proberen de risicotolerantie van de cliënt te beoordelen. Risico kan op veel analytische manieren worden gedefinieerd, maar als u uw klanten zou vragen, zou hun reactie waarschijnlijk iets inhouden dat lijkt op het risico om geld te verliezen.

Zoals we tijdens de ineenstorting van de markt van 2008-2009 hebben vernomen, hadden veel beleggers hun vermogen om het neerwaartse risico te verkleinen overschat en helaas verkochten velen hun aandelenbezit op of nabij de bodem van de markt en leden ze enorme gerealiseerde verliezen.

Het is de taak van de financieel adviseur om een ​​beleggingsstrategie te ontwerpen voor klanten die hun behoefte aan groei in evenwicht houden en rekening houden met hun ware risicobereidheid. Hier zijn een paar gedachten over hoe klanten kunnen helpen hun risicotolerantie te beoordelen.

Belangrijkste leerpunten

• Als een verantwoordelijke financiële adviseur moet u uw klanten altijd in passende investeringen plaatsen die overeenkomen met zowel hun bereidheid als hun vermogen om risico's te nemen.
• Subjectieve risicomaatstaven omvatten de persoonlijkheid van een klant, hoe deze reageert op reële of potentiële verliezen en wat hun doelen en prioriteiten zijn.
• Objectieve risicomaatstaven zijn zaken als tijdshorizon, leeftijd, de behoefte aan inkomen en gezinssituatie.

Hoe definieert de klant risico?

Door gerichte gesprekken te voeren en een risicoprofielvragenlijst te gebruiken, kan een financieel adviseur de risicotolerantie van klanten beoordelen. Het is vooral handig om de cliënt te laten praten over hun gevoelens over risico en met name over het verliezen van geld. Vaak voelen klanten die dichter bij of met pensioen zijn, zich meer risicomijdend, vooral als hun pensioenmiddelen beperkt zijn. Voor sommige mensen wordt risico eenvoudig gedefinieerd als marktverliezen. Voor anderen kan het gaan om verlies van een baan, verlies van inkomen of verlies van verzekeringsdekking. Weer anderen zullen risico's inschatten in termen van alternatieve kosten - dat wil zeggen het risico een goede investering mis te lopen.

Tijdshorizon en financiële doelen

Over het algemeen geldt dat hoe langer een klant kan wachten voordat hij zijn belegde activa nodig heeft, hoe riskanter zijn portefeuilles zouden moeten zijn. Dit komt omdat effecten met een hoger risico gemiddeld worden gecompenseerd met een hoger verwacht rendement - en over langere tijdshorizons worden ruwe periodes vaak gladgestreken. Klanten kunnen ook hun portefeuilles blijven uitbreiden terwijl de markten dalen (gemiddelde van de dollarkosten), wat betekent dat wanneer de markt weer begint te stijgen, ze aandelen hebben verzameld tegen betere prijzen.

Doorgaans zou een tijdshorizon van 10 jaar of langer totdat de klant zijn geld moet aanboren aangeven dat ze iets meer risico zouden kunnen nemen, omdat ze tijd zouden hebben om te herstellen van de onvermijdelijke marktcorrecties die zich voordoen. Minder dan 10 jaar zou erop wijzen dat de portefeuilleverdeling een beetje terug zou moeten draaien op risico omdat er minder tijd is voor de klant om te herstellen van een volatiele markt. Als gevolg hiervan moeten oudere klanten die binnenkort met pensioen gaan vaak meer worden gewogen naar doorgaans minder risicovolle obligaties, terwijl jongere werknemers veel meer aan aandelen kunnen toewijzen.

Factoring in mogelijke noodsituaties

Het is belangrijk om te bepalen of de klant voldoende liquiditeit heeft zodat hij niet in zijn investeringen hoeft te duiken om de kosten van levensonderhoud en andere normale lopende kosten te dekken gedurende de tijd waarin het geld moet worden geïnvesteerd. Als het waarschijnlijk is dat ze een duik moeten nemen in het te beleggen geld voor de lange termijn, is het verstandig om hen aan te moedigen minder te investeren en een deel van het geld opzij te laten in minder risicovolle voertuigen.

Gewoonlijk bevelen adviseurs ongeveer 5% van de portefeuille-activa aan die zijn toegewezen aan contanten of geldmarktfondsen. Op deze manier, wanneer een noodsituatie toeslaat, kan dat gemakkelijk worden gebruikt. Contant geld verdient echter alleen het risicovrije rendement en daarom kan teveel een slechte zaak zijn, waardoor cash-drag wordt veroorzaakt die het totale rendement in de loop van de tijd kan verlagen.

Investeringsvoorkeuren

Heeft de klant specifieke beleggingsvoorkeuren waarmee rekening moet worden gehouden bij het ontwerpen van zijn portefeuille? Misschien hebben ze bepaalde aandelen geërfd die ze niet graag verkopen. Dit staat bekend als het schenkingseffect - het is objectief irrationeel om dergelijke begaafde aandelen als speciaal te behandelen, maar de emotionele banden mogen niet worden genegeerd. In plaats daarvan moeten ze worden ondergebracht.

Wat deze klantvoorkeuren ook zijn, ze moeten in aanmerking worden genomen bij het voorstellen van een activaspreiding aan uw klanten, zodat hun portefeuille niet te hoog of te laag is toegewezen aan een of meer gebieden op basis van deze voorkeuren.

Bronnen van pensioeninkomen

Voor klanten die met pensioen gaan, moeten financieel adviseurs alle bronnen van hun pensioeninkomen bekijken om het juiste risiconiveau voor hun portefeuilles te beoordelen. Bij pensionering is het doel niet langer om activa op de markt te laten groeien; het is eerder het genereren van inkomsten uit die opgebouwde activa.

Als een klant bijvoorbeeld een pensioen en sociale zekerheid heeft, kunnen deze worden beschouwd als vaste inkomstenstromen waardoor de klant iets meer kan toewijzen dan anders aan aandelen.

Factoring van de werksituatie van de cliënt

Als de cliënt in dienst is, hoe stabiel is hun werksituatie? Hoewel beëindigingen en ontslagen soms onverwacht kunnen zijn, hebben veel mensen een redelijk goede beheersing van hun werkzekerheid. Als de werkzekerheid zwak is, is een lagere risicobeoordeling nodig, omdat een cliënt mogelijk moet vertrouwen op beleggingsfondsen om ze aan te houden totdat er een nieuwe vacature ontstaat.

Vraag bovendien wat de aard van het inkomen van de klant is? Is het een stabiel salaris met een soort bonus? Zijn hun inkomsten variabel en voornamelijk gebaseerd op commissies die kunnen fluctueren? Hoe stabieler het is, hoe meer risico ze kunnen nemen op de markt.

De gezinssituatie van de cliënt wegen

Is de cliënt getrouwd? Hebben ze nog steeds thuiswonende kinderen? Hebben ze een kind met speciale behoeften of die anders hun steun nodig heeft? Dit zal allemaal bijdragen aan hun cashflowbehoeften, zowel nu als onderweg.

Als kinderen in beeld zijn, kan de risicosituatie een beetje genuanceerd worden. Misschien is een levensverzekering noodzakelijk voor het geval er iets vreselijks gebeurt. De planning van het college zal ook activa van andere doeleinden omleiden naar een 529-account.

Reactie op laatste belangrijke marktdaling?

De financiële crisis van 2008-2009 en de daaruit voortvloeiende extreme achteruitgang van de aandelenmarkt was de ultieme test voor risicotolerantie voor alle beleggers. De nieuwsmedia schreven veel verhalen van beleggers die hun investeringsverliezen gewoon niet langer konden verdragen en die uit aandelen op of nabij de bodem van de markt verkochten. Helaas realiseerden veel van deze investeerders enorme verliezen en misten vervolgens de gehele of een groot deel van de Bull Market voor aandelen.

Risicotolerantie kan in de loop van de tijd veranderen

Zeker, als klanten ouder worden en met pensioen gaan, zullen ze vaak risicomijdender worden. Bovendien kunnen gebeurtenissen in het leven en andere ontwikkelingen een verandering in de tolerantie van een cliënt voor risico's veroorzaken.

Een voorbeeld kan een onverwachte ontslag zijn wanneer een cliënt zijn pensioen nadert. Dit is helaas niet ongewoon in de bedrijfswereld en het verliezen van een paar jaar verwachte werkgelegenheid en pensioensparen kan een verwoestende impact hebben op hun pensioen. Hierdoor kunnen ze meer afkerig worden van het verliezen van geld.

Paren met verschillende risicotoleranties

Alleen omdat een paar gelukkig getrouwd is, betekent dit niet dat ze elk een identieke tolerantie voor risico hebben. In feite hebben veel financiële adviseurs vaak ervaring met het werken met paren waarbij elke echtgenoot een andere risicotolerantie heeft. De sleutel hier is om te begrijpen waar elke echtgenoot vandaan komt en om hen te helpen hun financiële doelen te bereiken via een investeringstoewijzing die hen in staat stelt om 's nachts te slapen.

Het komt neer op

Het bepalen van de risicotolerantie van de klant is een cruciaal onderdeel van de puzzel bij het ontwerpen van een passende activaspreiding waarmee ze hun financiële doelstellingen kunnen bereiken en 's nachts goed kunnen slapen. Risicotolerantie is evenzeer 'kunst' als wetenschap, en om een ​​financieel adviseur te laten beoordelen, moeten ze hun klanten echt leren kennen en begrijpen.