Giftige activa
Giftige activa zijn investeringen die moeilijk of onmogelijk te verkopen zijn tegen elke prijs, omdat de vraag ernaar is ingestort. Er zijn geen kopers die giftige activa willen kopen, omdat ze algemeen worden gezien als een gegarandeerde manier om geld te verliezen.
De term toxisch actief werd bedacht tijdens de financiële crisis van 2008 om de ineenstorting van de markt voor door hypotheek gedekte effecten, collateralized debt verplichtingen (CDO's) en credit default swaps (CDS) te beschrijven. Grote bedragen van deze activa zaten in de boeken van verschillende financiële instellingen. Toen het onmogelijk werd om ze te verkopen, werden giftige activa een reële bedreiging voor de solvabiliteit van de banken en instellingen die er eigenaar van waren.
Belangrijkste leerpunten
- Giftige activa zijn investeringen die waardeloos zijn geworden omdat de markt daarvoor is ingestort.
- Giftige activa hebben hun naam verdiend tijdens de financiële crisis van 2008, toen de markt voor door hypotheken gedekte effecten samen met de huizenbubbel barstte.
- Zogenaamde gierkapitalisten zoeken eigenlijk naar giftige activa die mogelijk ondergewaardeerd zijn en proberen ze weer winstgevend te maken.
Inzicht in giftige activa
Toxische activa werden oorspronkelijk onrustige activa genoemd. Het kostte de financiële crisis van 2008 om een levendiger termijn te produceren. Toen werd duidelijk dat enkele van de grootste Amerikaanse financiële instellingen op een enorme hoeveelheid waardeloze activa zaten. In feite verloren ze waarde in een tempo waarvan velen niet hadden gedacht dat het mogelijk was.
Deze onderschatting van het neerwaartse risico was misschien deels een gebrek aan verbeeldingskracht, maar werd nog verergerd door een gebrek aan nauwkeurigheid door de ratingbureaus.
Hoe een activum giftig wordt
Een giftig middel kan het best worden beschreven aan de hand van een voorbeeld. John koopt een huis en sluit een hypotheeklening van $ 400.000 met een rentetarief van 5% via bank A. Via het proces dat bekend staat als securitisatie, verandert bank A de lening in een door hypotheek gedekt effect en verkoopt deze aan bank B. Bank B is nu eigenaar van een inkomstenproducerend actief: de 5% hypotheekrente betaald door John. John blijft zijn hypotheek betalen omdat de huizenprijzen stijgen en zijn hypotheek krimpt. Hij bouwt vermogen op dat hij op een later tijdstip kan aanboren. Iedereen wint.
Dan beginnen de huizenprijzen te dalen. Het blijkt dat John meer heeft geleend dan hij zich kon veroorloven, en het huis is minder waard dan hij eraan verschuldigd is. John gebruikt standaard zijn hypotheek. Bank B ontvangt niet langer de betalingen waarop zij recht heeft. Het huis kan met verlies worden verkocht, of helemaal niet. Door hypotheek gedekte effecten van Bank B zijn een giftig bezit geworden.
De financiële crisis van 2008 kan worden veroorzaakt door een onderschatting van het neerwaartse risico in combinatie met een gebrek aan nauwkeurigheid door de ratingbureaus.
Schaal dit op met een factor miljoenen en je hebt het verhaal van de hypotheekafsmelting.
Omgaan met giftige activa
Er is geen definitief speelboek over hoe om te gaan met giftige activa, maar er is één voorbeeld van een strategie die werkte.
Na de financiële crisis van 2008 was het Troubled Asset Relief Program (TARP) de oplossing van de Amerikaanse overheid. Het creëerde een wettelijk verplichte en door de overheid gesponsorde koper van het laatste redmiddel die deze activa van de boeken van financiële instellingen verwijderde en hen toestond de bloeding te stoppen.
Dit, samen met acties van de Federal Reserve om geld in het systeem te pompen, heeft waarschijnlijk de wereldeconomie gered van een volledige depressie in plaats van een zware recessie.
In december 2013 sloot de Schatkist TARP af en de regering concludeerde dat zijn programma meer dan $ 11 miljard aan belastingbetalers had verdiend. TARP recupereerde in totaal $ 441, 7 miljard, vergeleken met $ 426, 4 miljard.
De regering claimde ook krediet voor het voorkomen van het falen van de Amerikaanse auto-industrie en het opslaan van meer dan een miljoen banen, het helpen stabiliseren van banken en het herstellen van de kredietbeschikbaarheid voor particulieren en bedrijven.
Wie wil giftige activa?
Sommige professionele beleggers zijn gespecialiseerd in het verzamelen van giftige activa. Ze zijn ervan overtuigd dat de waarde van deze activa ver onder de niveaus ligt die hun fundamentals rechtvaardigen.
Deze zogenaamde gierbeleggers hopen te profiteren wanneer de angst is verdwenen en de markt voor dergelijke activa terugkeert.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.