Handelsplan
Een handelsplan is een systematische methode voor het identificeren en verhandelen van effecten, waarbij rekening wordt gehouden met een aantal variabelen, waaronder tijd, risico en de doelstellingen van de belegger. Een handelsplan beschrijft hoe een handelaar transacties zal vinden en uitvoeren, inclusief onder welke voorwaarden hij effecten zal kopen en verkopen, hoe groot een positie zal zijn, hoe hij posities zal beheren terwijl hij erin zit, welke effecten kunnen worden verhandeld en andere regels voor wanneer te handelen en wanneer niet.
De meeste handelsexperts bevelen aan dat er geen kapitaal wordt gewaagd totdat een handelsplan is gemaakt. Een handelsplan is een onderzocht en geschreven document dat de beslissingen van een handelaar begeleidt.
Belangrijkste leerpunten
- Een handelsplan is een stappenplan voor het handelen en er mogen geen transacties worden geplaatst zonder een goed onderzocht plan.
- Het plan wordt opgeschreven en gevolgd. Het wordt niet gewijzigd tenzij het niet werkt (geld verdient) of de handelaar een manier vindt om het te verbeteren.
- Een basishandelsplan omvat instap- en uitstapregels, evenals risicobeheer en regels voor positiebepaling. De handelaar kan naar eigen goeddunken aanvullende regels toevoegen om te bepalen wanneer en hoe hij handelt.
Inzicht in het handelsplan
Handelsplannen kunnen op verschillende manieren worden gebouwd. Beleggers zullen doorgaans hun eigen handelsplan aanpassen op basis van hun persoonlijke doelen en doelstellingen. Handelsplannen zijn vrij lang en gedetailleerd, vooral voor actieve daghandelaren, zoals daghandelaren of swinghandelaren. Ze kunnen ook heel eenvoudig zijn, zoals voor een belegger die gewoon elke maand automatisch beleggingen in dezelfde beleggingsfondsen of beursgenoteerde fondsen (ETF's) wil doen tot aan zijn pensioen.
Automatisch beleggen en eenvoudige handelsplannen
Makelaarsplatforms stellen beleggers in staat om geautomatiseerd beleggen op regelmatige tijdstippen aan te passen. Veel beleggers gebruiken geautomatiseerd beleggen om elke maand een specifiek bedrag te beleggen in beleggingsfondsen of andere activa.
Hoewel het proces geautomatiseerd is, moet het toch worden gebaseerd op een plan dat is opgeschreven. Op deze manier is de belegger beter voorbereid op wat er elke maand zal gebeuren, en het planningsproces zal hen waarschijnlijk ook dwingen om te overwegen wat te doen als de markt niet zijn weg gaat.
Een 30-jarige kan bijvoorbeeld besluiten elke maand $ 500 te storten in een beleggingsfonds. Na drie jaar controleren ze hun saldo en hebben ze daadwerkelijk geld verloren. Ze hebben $ 18.000 gestort en hun bezit is slechts $ 15.000 waard.
Het handelsplan schetst niet alleen wat u moet doen om in posities te komen, maar geeft ook aan wanneer u eruit moet komen.
Buy-and-hold-beleggers kunnen eenvoudig automatisch beleggen en ze verkopen niets tot hun pensioen. Ze kunnen zelfs de regel hebben om niet naar hun bedrijf te kijken.
Andere beleggers kunnen ervoor kiezen om alleen automatisch te beleggen nadat de aandelenmarkt met 10%, 20% of een ander percentage is gedaald. Daarna beginnen ze met (grotere) maandelijkse bijdragen. Of andere beleggers kunnen ervoor kiezen om automatisch elke maand te beleggen, maar hebben verkoopregels voor als hun beleggingen te veel in waarde beginnen te dalen.
Automatische beleggers moeten ook beslissen hoeveel kapitaal ze aan elke investering gaan toewijzen. Dit is geen willekeurige beslissing. Het moet goed doordacht en onderzocht zijn, vervolgens in het plan worden opgeschreven en gevolgd.
Hoewel automatisch beleggen eenvoudig is, is een handelsplan nog steeds vereist om door de ups en downs van de beleggingen te navigeren.
Tactische of actieve handelsplannen
Kortetermijn- en langetermijnbeleggers kunnen ervoor kiezen om een tactisch handelsplan te gebruiken. In tegenstelling tot automatisch beleggen waarbij de belegger op gezette tijden effecten koopt, is de tactische handelaar doorgaans op zoek naar posities bij exacte koersniveaus of alleen wanneer aan zeer specifieke vereisten wordt voldaan. Hierdoor zijn tactische handelsplannen veel gedetailleerder.
De tactische handelaar moet met regels komen voor precies wanneer zij een transactie zullen aangaan. Dit kan gebaseerd zijn op een grafiekpatroon, de prijs die een bepaald niveau bereikt, een technisch indicatiesignaal, een statistische voorkeur of andere factoren.
Het tactische handelsplan moet ook vermelden hoe posities kunnen worden verlaten. Dit omvat het afsluiten met winst, of hoe en wanneer met verlies eruit te komen. Tactische handelaren zullen vaak limietorders gebruiken om winst te nemen en orders stoppen om hun verliezen te beëindigen.
Het handelsplan schetst ook hoeveel kapitaal bij elke transactie wordt gewaagd en hoe de positiegrootte wordt bepaald.
Aanvullende regels kunnen ook worden toegevoegd die specificeren wanneer het aanvaardbaar is om te handelen en wanneer niet. Een daghandelaar kan bijvoorbeeld een regel hebben waarbij hij niet handelt als de volatiliteit onder een bepaald niveau ligt, omdat er misschien onvoldoende beweging of kansen zijn. Als de volatiliteit onder een bepaald niveau ligt, handelen ze niet, zelfs niet als hun instapcriteria zijn geactiveerd.
Een handelsplan wijzigen
Handelsplannen zijn bedoeld als goed doordachte en onderzochte documenten, geschreven door de handelaar of belegger, als een routekaart voor wat ze moeten doen om te profiteren van de markten. Plannen zouden niet elke keer moeten veranderen als er een verlies of een ruwe patch is. Het onderzoek dat wordt uitgevoerd om het plan te maken, moet de handelaar helpen voorbereiden op de ups en downs van beleggen en handelen.
Handelsplannen mogen alleen worden gewijzigd als een betere manier van handelen of beleggen wordt ontdekt. Als blijkt dat een handelsplan niet werkt, moet het worden geschrapt. Er worden geen transacties geplaatst totdat een nieuw plan is gemaakt.
Voorbeeld van een handelsplan - Positiebepaling en risicobeheer
Een handelsplan kan vrij gedetailleerd zijn en zou minimaal moeten schetsen wat, wanneer en hoe te kopen; wanneer en hoe posities te verlaten, zowel winstgevend als onrendabel; en het moet ook betrekking hebben op hoe risico's worden beheerd. De handelaar kan ook andere regels opnemen, zoals hoe effecten worden verhandeld en wanneer het wel of niet acceptabel is om te handelen.
Om een voorbeeld te geven van hoe een van deze secties eruit zou kunnen zien, laten we aannemen dat een handelaar zijn in- en uitstapregels heeft bepaald. Dat wil zeggen, ze hebben bepaald waar ze zullen binnenkomen, en waar ze winst zullen nemen en verliezen zullen verminderen. Nu moeten ze met regels voor risicobeheer komen.
Regels of onderwerpen om in het handelsplan op te nemen kunnen zijn:
Alleen risico 1% van kapitaal per transactie
Dat betekent dat de afstand tussen het startpunt en het stop-loss punt, vermenigvuldigd met de positiegrootte, niet meer dan 1% van het rekeningsaldo kan zijn. Deze regel bepaalt de positiegrootte, omdat de positiegrootte de enige onbekende is en moet worden berekend. De handelaar kan ervoor kiezen om 2%, 5% of 1, 5% te riskeren.
Stel dat een handelaar een account van $ 50.000 heeft. Dat betekent dat ze $ 500 per transactie kunnen riskeren (1% van $ 50.000). Ze krijgen een handelssignaal dat zegt te kopen bij $ 35 en een stop loss plaatsen bij $ 34. Het verschil tussen het entry- en stop loss is $ 1. Deel het totale bedrag dat ze kunnen riskeren door dit verschil: $ 500 / $ 1 = 500 aandelen. Als ze 500 aandelen kopen en $ 1 verliezen, verliezen ze $ 500, wat hun maximale risico is. Daarom kopen ze 500 aandelen als ze 1% willen riskeren.
Leverage of No Leverage
Het handelsplan moet aangeven of hefboomwerking kan worden gebruikt of niet, en hoeveel het is toegestaan. Hefboomwerking verhoogt zowel het rendement als het verlies.
Gecorreleerde of niet-gecorreleerde activa
Onderdeel van het risicobeheerproces is het bepalen of gecorreleerde activa mogen worden verhandeld, en in welke mate. Een belegger moet bijvoorbeeld beslissen of hij volledige posities in twee aandelen mag innemen die sterk op elkaar lijken. Dit kan leiden tot een dubbel risico als beide het stop loss bereiken, maar ook tot dubbele winst als de doelen worden bereikt.
Handelsbeperkingen
Een handelsplan kan stoepranden bevatten die stoppen met handelen als het niet goed gaat. Een daghandelaar kan bijvoorbeeld een regel hebben om te stoppen met handelen als hij drie transacties achter elkaar verliest of een vast bedrag verliest. Ze stoppen met handelen voor de dag en kunnen de volgende dag hervatten. Andere handelsbeperkingen zijn onder meer het verkleinen van de positiegrootte met een bepaalde mate wanneer het niet goed gaat, en het vergroten van de positiegrootte met een bepaald bedrag wanneer het goed gaat.
Het risicobeheersgedeelte van het handelsplan kan al deze regels bevatten, aangepast door de handelaar. Het kan ook andere regels bevatten die de handelaar helpen zijn risico te beheren op basis van zijn doelstellingen en risicotolerantie.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.