Traveler's Dilemma
Het dilemma van de reiziger is in de speltheorie een niet-nul-somspel waarin twee spelers proberen hun eigen uitbetaling te maximaliseren, zonder rekening te houden met de ander. Het spel demonstreert de "paradox van rationaliteit" - de ironie dat beslissingen onlogisch of naïef maken vaak een beter resultaat oplevert in de speltheorie.
Belangrijkste leerpunten
- Het dilemma van de reiziger is een spel waarbij twee spelers elk bieden op een voorgestelde uitbetaling en beide het lagere bod ontvangen, plus of min een bonusuitbetaling.
- Volgens de speltheorie is de rationele strategie voor beide spelers om de laagst mogelijke uitbetaling te kiezen. Dit resulteert erin dat beide spelers lagere uitbetalingen ontvangen dan ze zouden kunnen bereiken door een irrationele strategie te volgen.
- In experimentele studies kozen mensen consequent voor hogere uitbetalingen en behaalden ze betere resultaten dan de rationele strategie voorspeld door de speltheorie.
Inzicht in het dilemma van de reiziger
Het dilemma-spel van de reiziger, geformuleerd in 1994 door econoom Kaushik Basu, presenteert een scenario waarin een luchtvaartmaatschappij identiek antiek, gekocht door twee verschillende reizigers, ernstig beschadigt. De luchtvaartmaatschappij manager is bereid om hen te compenseren voor het verlies van het antiek, maar omdat hij geen idee heeft van hun waarde, vertelt hij de twee reizigers om hun schatting van de waarde afzonderlijk op te schrijven als een getal tussen $ 2 en $ 100 zonder één te overleggen. een andere.
Er zijn echter een paar kanttekeningen:
- Als beide reizigers hetzelfde nummer noteren, vergoedt hij elk van hen dat bedrag.
- Als ze verschillende cijfers schrijven, gaat de manager ervan uit dat de lagere prijs de werkelijke waarde is en dat de persoon met het hogere nummer vals speelt. Terwijl hij beide het laagste cijfer zal betalen, krijgt de persoon met het lagere nummer een bonus van $ 2 voor eerlijkheid, terwijl degene die het hogere nummer heeft geschreven een $ 2 boete krijgt.
De rationele keuze, in termen van het Nash-evenwicht, is $ 2. De redenering gaat als volgt. De eerste impuls van reiziger A kan zijn om $ 100 op te schrijven; als Traveler B ook $ 100 opschrijft, is dat het bedrag dat beide van de airline manager zullen ontvangen. Maar bij nader inzien, reden A reiziger dat als hij $ 99 schrijft en B $ 100 neerlegt, A $ 101 zou ontvangen ($ 99 + $ 2 bonus). Maar A gelooft dat deze manier van denken ook zal gelden voor B, en als B ook $ 99 neerlegt, zouden beide $ 99 ontvangen. Dus zou A echt beter af zijn als hij $ 98 neerlegt en $ 100 ($ 98 + $ 2 bonus) ontvangt als B $ 99 schrijft. Maar omdat dezelfde gedachte van het schrijven van $ 98 bij B zou kunnen voorkomen, overweegt A om $ 97 neer te zetten, enzovoort. Deze lijn van achterwaartse inductie brengt de reizigers helemaal naar beneden naar het kleinst toegestane aantal, namelijk $ 2.
Kiezen mensen daadwerkelijk voor het Nash-evenwicht?
In experimentele studies kiezen de meeste mensen, in tegenstelling tot de voorspellingen van de speltheorie, $ 100 of een getal in de buurt, zonder het probleem door te denken of zich er volledig van bewust dat ze afwijken van de rationele keuze. Dus hoewel de meeste mensen intuïtief het gevoel hebben dat ze een veel hoger nummer dan $ 2 zouden kiezen, lijkt deze intuïtie in tegenspraak met de logische uitkomst voorspeld door de speltheorie - dat elke reiziger $ 2 zou selecteren. Door de logische keuze te verwerpen en onlogisch te handelen door een hoger nummer te schrijven, krijgen mensen een aanzienlijk grotere uitbetaling.
Deze resultaten komen overeen met vergelijkbare onderzoeken waarbij andere spellen worden gebruikt, zoals het Prisoner's Dilemma en het spel Public Goods, waarbij experimentele proefpersonen meestal niet kiezen voor het Nash-evenwicht. Op basis van deze studies hebben onderzoekers voorgesteld dat mensen een natuurlijke, positieve houding lijken te hebben ten gunste van samenwerking. Deze houding leidt tot coöperatieve evenwichten die hogere uitbetalingen opleveren voor alle spelers in single-shot of herhaalde spellen, en kan worden verklaard door selectieve evolutionaire druk die de voorkeur geeft aan dit soort schijnbaar irrationele maar nuttige strategieën.
Uit dilemma-onderzoeken van reizigers is echter ook gebleken dat wanneer de penalty / bonus groter is of wanneer de spelers bestaan uit teams van meerdere mensen die een gemeenschappelijke beslissing nemen, de spelers vaker kiezen om de rationele strategie te volgen die tot het Nash-evenwicht leidt. Deze effecten werken ook op elkaar in, doordat teams van spelers niet alleen de meer rationele strategie kiezen, maar ook nog beter reageren op de hoogte van de penalty / bonus dan individuele spelers. Deze studies suggereren dat ontwikkelde strategieën die de neiging hebben om gunstige sociale resultaten te creëren, kunnen worden gecompenseerd door meer rationele strategieën die neigen naar het Nash-evenwicht, afhankelijk van de structuur van de prikkels en de aanwezigheid van sociale verdeeldheid.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.