De verschillende strategieën van hedgefondsen

Potentiële hedgefondsbeleggers moeten begrijpen hoe deze fondsen geld verdienen en hoeveel risico ze nemen wanneer ze zich inkopen in dit financiële product. Hoewel geen twee hedgefondsen identiek zijn, genereren de meeste hun rendement met behulp van een of meer van verschillende specifieke strategieën.

Belangrijkste leerpunten

• Hedgefondsen zijn veelzijdige beleggingsvehikels die hefboomwerking, derivaten kunnen gebruiken en shortposities in aandelen kunnen innemen - in tegenstelling tot de meeste traditionele beleggingsfondsen.
• Daarom passen hedgefondsen verschillende strategieën toe om te proberen rendement te genereren voor hun beleggers.
• Hier beschouwen we enkele van de meest populaire strategieën van long / short equity en marktneutraal tot arbitrage en event-driven portefeuilles.

Long / Short Equity

Het eerste hedgefonds, gelanceerd door Alfred W. Jones in 1949, gebruikte een long / short equity- strategie, die vandaag nog steeds wordt gebruikt voor het leeuwendeel van de activa van het hedgefonds. Het concept is eenvoudig: onderzoek naar investeringen leidt tot verwachte winnaars en verliezers, dus waarom niet op beide wedden? Neem longposities in de winnaars als onderpand om shortposities in de verliezers te financieren. De gecombineerde portefeuille creëert meer kansen voor idiosyncratische (dwz aandelenspecifieke) winst en vermindert het marktrisico, waarbij de shorts de lange marktblootstelling compenseren.

In wezen is long / short equity een uitbreiding van parenhandel, waarbij beleggers long en short gaan op twee concurrerende bedrijven in dezelfde branche, op basis van hun relatieve waarderingen. Als General Motors (GM) bijvoorbeeld goedkoop lijkt ten opzichte van Ford, kan een parenhandelaar voor $ 100.000 aan GM kopen en evenveel Ford-aandelen kort krijgen. De netto marktblootstelling is nul, maar als GM beter presteert dan Ford, zal de belegger geld verdienen, ongeacht wat er met de totale markt gebeurt. Stel dat Ford 20% stijgt en GM 27%; de handelaar verkoopt GM voor $ 127.000, dekt de Ford short voor $ 120.000 en heeft $ 7.000. Als Ford 30% daalt en GM 23% daalt, verkoopt hij GM voor $ 77.000, dekt de Ford short voor $ 70.000 en heeft hij nog steeds $ 7.000. Als de handelaar ongelijk heeft en Ford beter presteert dan GM, verliest hij echter geld.

Long / short equity is een hefboom met een relatief laag risico op de aandelenselectie van de manager.

Marktneutraal

Long / short equity-hedgefondsen hebben doorgaans een netto longmarktblootstelling, omdat de meeste managers hun volledige longmarktwaarde niet afdekken met shortposities. Het niet-afgedekte deel van de portefeuille kan fluctueren, waardoor een element van markttiming wordt toegevoegd aan het totale rendement. Marktneutrale hedgefondsen daarentegen richten zich op nul netto-marktblootstelling, of short en longs hebben een gelijke marktwaarde, wat betekent dat de beheerders hun volledige rendement genereren uit aandelenselectie. Deze strategie heeft een lager risico dan een strategie met een lange vooringenomenheid, maar het verwachte rendement is ook lager.

Lange / korte en marktneutrale hedgefondsen hadden het jarenlang moeilijk na de financiële crisis van 2007. De houding van beleggers was vaak binair - risico-op (bullish) of risico-off (bearish). Bovendien werken strategieën die afhankelijk zijn van aandelenselectie niet wanneer aandelen gelijktijdig omhoog of omlaag gaan. Bovendien elimineerden record-lage rentevoeten de inkomsten uit de korting op de aandelenlening of de rente op contant onderpand geplaatst tegen geleende aandelen die kort werden verkocht. Het contante geld wordt 's nachts uitgeleend, en de uitlenende makelaar houdt een deel - meestal 20% van de rente - als een vergoeding voor het regelen van de aandelenlening, en "kortingen" de resterende rente aan de lener (aan wie het contante geld toebehoort). Als de nachtelijke rentevoeten 4% zijn en een marktneutraal fonds de typische korting van 80% verdient, verdient het 0, 04 x 0, 8 = 3, 2% per jaar vóór kosten, zelfs als de portefeuille plat is. Maar wanneer de tarieven bijna nul zijn, is de korting dat ook.

Fusie arbitrage

Een riskantere versie van marktneutraal, fusiearbitrage genoemd, haalt zijn rendement uit overnameactiviteit. Nadat een ruiltransactie is aangekondigd, kan de hedgefondsbeheerder aandelen in de doelvennootschap kopen en de aandelen van de kopende onderneming short verkopen in de verhouding die wordt voorgeschreven door de fusieovereenkomst. De transactie is onderhevig aan bepaalde voorwaarden: goedkeuring van de toezichthouder, een gunstige stem van de aandeelhouders van de doelonderneming en bijvoorbeeld geen materiële ongunstige verandering in de zakelijke of financiële positie van de doelgroep. De aandelen van het doelbedrijf worden verhandeld voor minder dan de waarde per aandeel van de fusie - een spread die de belegger compenseert voor het risico dat de transactie niet wordt afgesloten, en voor de tijdwaarde van geld tot het moment van afsluiten.

Bij contante transacties worden de aandelen van de doelvennootschap verhandeld met een korting ten opzichte van de contante die bij het sluiten moet worden betaald, zodat de beheerder zich niet hoeft in te dekken. In beide gevallen levert de spread een rendement op wanneer de deal doorgaat, ongeacht wat er met de markt gebeurt. De vangst? De koper betaalt vaak een grote premie boven de pre-deal aandelenkoers, zodat beleggers grote verliezen lijden wanneer transacties uit elkaar vallen.

Converteerbare arbitrage

Converteerbare obligaties zijn hybride effecten die een gewone obligatie combineren met een aandelenoptie. Een convertibel arbitrage- hedgefonds is doorgaans lang op converteerbare obligaties en kort op een deel van de aandelen waarin ze converteren. Managers proberen een delta-neutrale positie te behouden, waarin de obligatie- en aandelenposities elkaar compenseren wanneer de markt fluctueert. Om delta-neutraliteit te behouden, moeten handelaren hun hedge verhogen of meer aandelen kort verkopen als de prijs stijgt en aandelen terugkopen om de hedge te verminderen als de prijs daalt, waardoor ze gedwongen worden om laag te kopen en hoog te verkopen.

Converteerbare arbitrage gedijt op volatiliteit. Hoe meer de aandelen rondspringen, hoe meer mogelijkheden zich voordoen om de delta-neutrale hedge aan te passen en handelswinsten te boeken. Fondsen gedijen wanneer de volatiliteit hoog is of daalt, maar worstelen wanneer de volatiliteit oploopt - zoals altijd in tijden van marktstress. Converteerbare arbitrage loopt ook risico op gebeurtenissen: als een emittent een overnamedoel wordt, stort de conversiepremie in voordat de beheerder de hedge kan aanpassen, wat resulteert in een aanzienlijk verlies.

Evenementgestuurd

Op de grens tussen aandelen en vastrentende waarden liggen event-driven strategieën, waarbij hedgefondsen de schuld kopen van bedrijven die in financiële nood verkeren of al faillissement hebben aangevraagd. Managers richten zich vaak op de senior schuld, die het meest waarschijnlijk wordt afgelost op pari of met de kleinste knipbeurt in een reorganisatieplan. Als het bedrijf nog geen faillissement heeft aangevraagd, kan de beheerder short equity verkopen, wedden dat de aandelen zullen vallen, hetzij wanneer het bestand wordt ingediend, hetzij wanneer een onderhandeld equity-for-debt swap faillissement voorkomt. Als het bedrijf al in faillissement is, kan een lagere categorie van schulden die recht heeft op een lager herstel bij reorganisatie een betere afdekking zijn.

Beleggers in event-driven fondsen moeten geduld hebben. Bedrijfsreorganisaties verlopen over maanden of zelfs jaren, waarin de activiteiten van het bedrijf in moeilijkheden kunnen verslechteren. Veranderende financiële-marktomstandigheden kunnen ook de uitkomst beïnvloeden - in voor- en tegenspoed.

Credit

Kapitaalstructuurarbitrage, vergelijkbaar met event-driven transacties, ligt ook ten grondslag aan de meeste kredietstrategieën van hedgefondsen. Managers zoeken naar een relatieve waarde tussen de senior en junior effecten van dezelfde bedrijfsemittent. Ze verhandelen ook effecten van gelijkwaardige kredietkwaliteit van verschillende bedrijfsemittenten, of verschillende tranches, in het complexe kapitaal van gestructureerde schuldinstrumenten zoals door hypotheek gedekte effecten of onderpandleningsverplichtingen. Credit hedgefondsen richten zich op krediet in plaats van rentetarieven; veel beheerders verkopen inderdaad futures op korte rentetarieven of schatkistobligaties om hun blootstelling aan risico's af te dekken.

Kredietfondsen hebben de neiging om te gedijen wanneer de creditspreads tijdens robuuste economische groeiperioden kleiner worden, maar kunnen verliezen lijden wanneer de economie vertraagt ​​en de spreads opblazen.

Arbitrage met vast inkomen

Hedgefondsen die zich bezighouden met vastrentende arbitrage halen rendement uit risicovrije staatsobligaties, waardoor het kredietrisico wordt geëlimineerd. Managers weddenschappen met hefboomwerking op hoe de vorm van de rentecurve zal veranderen. Als ze bijvoorbeeld verwachten dat de lange rente zal stijgen ten opzichte van de korte rente, zullen ze korte langlopende obligaties of obligatiefutures verkopen en kortlopende effecten of rentefutures kopen.

Deze fondsen maken doorgaans gebruik van een hoge hefboomwerking om wat anders een bescheiden rendement zou zijn, te stimuleren. Hefboomwerking verhoogt per definitie het risico van verlies wanneer de manager het mis heeft.

Wereldwijde Macro

Sommige hedgefondsen analyseren hoe macro-economische trends de rentetarieven, valuta's, grondstoffen of aandelen over de hele wereld beïnvloeden, en nemen long- of shortposities in in elke activaklasse die het meest gevoelig is voor hun mening. Hoewel wereldwijde macrofondsen vrijwel alles kunnen verhandelen, geven managers meestal de voorkeur aan zeer liquide instrumenten zoals futures en valutatermijncontracten.

Macrofondsen dekken echter niet altijd af - managers nemen vaak grote gerichte weddenschappen, die soms niet uitkomen. Als gevolg hiervan behoren rendementen tot de meest volatiele van elke hedgefondsstrategie.

Alleen kort

De ultieme directionele handelaren zijn short-only hedgefondsen - de professionele pessimisten die hun energie wijden aan het vinden van overgewaardeerde aandelen. Ze speuren voetnoten in de financiële overzichten en praten met leveranciers of concurrenten om eventuele tekenen van problemen op te sporen die mogelijk door beleggers worden genegeerd. Af en toe scoren managers een thuisrun wanneer ze boekhoudfraude of een andere vorm van fraude ontdekken.

Short-only fondsen kunnen een portefeuille-afdekking bieden tegen bearmarkten, maar ze zijn niet voor bangeriken. Managers worden geconfronteerd met een permanente handicap: ze moeten de opwaartse voorkeur op de lange termijn op de aandelenmarkt overwinnen.

Het komt neer op

Beleggers moeten uitgebreide due diligence uitvoeren voordat ze geld aan een hedgefonds binden. Inzicht in welke strategieën het fonds gebruikt, evenals zijn risicoprofiel, is een essentiële eerste stap.