Gewogen voortschrijdende gemiddelden: de basis

In de loop der jaren hebben technici twee problemen gevonden met het eenvoudige voortschrijdend gemiddelde. Het eerste probleem ligt in het tijdsbestek van het voortschrijdend gemiddelde (MA). De meeste technische analisten zijn van mening dat prijsactie, de openings- of slotkoers van het aandeel, niet voldoende is om afhankelijk te zijn van het goed voorspellen van koop- of verkoopsignalen van de crossover-actie van de MA. Om dit probleem op te lossen, wijzen analisten nu meer gewicht toe aan de meest recente prijsgegevens met behulp van het exponentieel afgevlakte voortschrijdend gemiddelde (EMA). (Meer informatie over het verkennen van het exponentieel gewogen voortschrijdend gemiddelde .)

Een voorbeeld
Met een MA van 10 dagen zou een analist de slotkoers van de 10e dag nemen en dit aantal vermenigvuldigen met 10, de negende dag met negen, de achtste dag met acht enzovoort naar de eerste van de MA. Zodra het totaal is bepaald, deelt de analist het getal door de optelling van de vermenigvuldigers. Als u de vermenigvuldigers van het 10-daagse MA-voorbeeld toevoegt, is het aantal 55. Deze indicator staat bekend als het lineair gewogen voortschrijdend gemiddelde. (Voor gerelateerde informatie, bekijk Simple Moving Averages Laat trends opvallen .)

Veel technici geloven sterk in het exponentieel afgevlakte voortschrijdend gemiddelde (EMA). Deze indicator is op zoveel verschillende manieren uitgelegd dat het zowel studenten als investeerders in verwarring brengt. Misschien komt de beste verklaring van John J. Murphy's "Technische analyse van de financiële markten", (gepubliceerd door het New York Institute of Finance, 1999):

"Het exponentieel afgevlakte voortschrijdend gemiddelde lost beide problemen op die verband houden met het eenvoudige voortschrijdend gemiddelde. Ten eerste kent het exponentieel afgevlakte gemiddelde een groter gewicht toe aan de meer recente gegevens. Daarom is het een gewogen voortschrijdend gemiddelde. Maar terwijl het minder belangrijk is voor eerdere prijsgegevens, het neemt in zijn berekening alle gegevens in de levensduur van het instrument op. Bovendien kan de gebruiker de weging aanpassen om meer of minder gewicht te geven aan de prijs van de meest recente dag, die wordt toegevoegd aan een percentage van de waarde van de vorige dag. De som van beide percentagewaarden komt neer op 100. "

Aan de prijs van de laatste dag kan bijvoorbeeld een gewicht van 10% (.10) worden toegekend, opgeteld bij het gewicht van de voorgaande dagen van 90% (.90). Dit geeft de laatste dag 10% van de totale weging. Dit zou het equivalent zijn van een gemiddelde over 20 dagen, door de prijs van de laatste dagen een kleinere waarde van 5% te geven (0, 05).

Figuur 1: Exponentieel glad voortschrijdend gemiddelde

Bron: Tradestation

De bovenstaande grafiek toont de Nasdaq Composite Index van de eerste week in augustus 2000 tot 1 juni 2001. Zoals u duidelijk kunt zien, heeft de EMA, die in dit geval de slotkoersgegevens over een periode van negen dagen gebruikt, definitief verkoop signalen op 8 september (gemarkeerd met een zwarte pijl-omlaag). Dit was de dag dat de index onder het niveau van 4.000 brak. De tweede zwarte pijl toont een ander been dat technici eigenlijk verwachtten. De Nasdaq kon niet genoeg volume en interesse genereren van de particuliere beleggers om de 3.000 te breken. Daarna dook het weer naar beneden om 1619.58 op 4 april. De opwaartse trend van 12 april wordt gemarkeerd door een pijl. Hier sloot de index op 1.961, 46 en technici begonnen institutionele fondsbeheerders te zien die een aantal koopjes gingen oppikken, zoals Cisco, Microsoft en enkele energiegerelateerde problemen. (Lees onze gerelateerde artikelen: Zwevend gemiddelde enveloppen: een populair handelsinstrument verfijnen en zwevend gemiddelde bounce .)