Wat zijn de verschillen tussen een zelfgeleide IRA en een traditionele IRA?

Individuele pensioenrekeningen (IRA's) zijn beperkte spaarrekeningen die bedoeld zijn om een ​​bron van inkomsten voor pensionering te bieden. Bijdragen aan IRA's worden geleverd door de individuele accounteigenaar en, afhankelijk van het specifieke type IRA, door de werkgever. De fondsen worden gehouden door een financiële instelling die ze belegt in traditionele portefeuilleopties zoals aandelen en beleggingsfondsen.

Verschillen tussen zelfgeleide en reguliere IRA's

Wanneer fondsen worden belegd in een niet-zelfgestuurde IRA, worden ze meestal gecontroleerd door een effectenmakelaar die de fondsen belegt en de account beheert.

Met een zelfgeleide IRA, die een traditionele IRA of Roth IRA kan zijn, stuurt de accounteigenaar alle investeringsbeslissingen door een bewaarder en heeft hij dus een veel grotere mate van flexibiliteit bij het kiezen van investeringsopties. Deze optie kan ook de kosten verlagen omdat de bewaarder niet betrokken is bij de beleggingstransacties - alleen de belegger.

Een zelfgeleide IRA is misschien wat uitdagender om op te zetten dan een standaard IRA, maar veel beleggers vinden de vrijheid het extra werk waard.

IRA verboden transacties

De Internal Revenue Service (IRS) maakt de regels voor alle pensioenrekeningen en alle IRA's zijn verboden voor bepaalde transacties, ongeacht het specifieke type IRA. Rekeninghouders kunnen geen persoonlijke lening aangaan tegen hun geldmiddelen of deelnemen aan andere zelfafhandelende activiteiten, zoals zakelijke transacties waarbij zij of familieleden persoonlijk betrokken zijn. (Zie 'Verboden' transacties voorkomen in uw IRA voor gerelateerde informatie.)

Alternatieve investeringen voor zelfgeleide IRA's

Binnen de IRS-beperkingen kunnen zelfgeleide IRA-fondsen worden gebruikt om te beleggen in een gediversifieerde portefeuille die verder gaat dan traditionele aandelen en obligaties; de eigenaar van een zelfstandige IRA kan investeren in partnerschappen, onroerend goed en de markt voor edele metalen. Zelfgeleide IRA's kunnen echter niet worden gebruikt om verzekeringsinstrumenten of verzamelobjecten te kopen, dus een rekeninghouder kan de bewaarder van de zelfgeleide IRA opdracht geven om in de zilvermarkt te beleggen, maar kan de aankoop van inbare zilveren munten niet bestellen.

Een populaire beleggingskeuze voor mensen met zelfgeleide IRA's is onroerend goed. Middelen van de IRA kunnen worden gebruikt om bijvoorbeeld afgeschermd onroerend goed te kopen, dat vervolgens zal worden gehouden op naam van de IRA-bewaarder. De beperkingen voor zelfafhandeling zijn echter van toepassing en verbieden de rekeninghouder om in het pand te wonen. (Voor gerelateerde literatuur, zie "Uw pensionering onderbrengen met zelfstandige IRA's.")