Waar worden Schedule K-1-documenten voor gebruikt?

Het schema K-1 is een belastingformulier (Internal Revenue Service) dat jaarlijks wordt uitgegeven voor een investering in partnerbelangen. Het doel van Schema K-1 is om het aandeel van elke partner in de inkomsten, verliezen, inhoudingen en kredieten van het partnerschap te rapporteren. Het dient een soortgelijk doel voor belastingrapportage als een van de verschillende Formulieren 1099, die dividend of rente uit effecten of inkomsten uit de verkoop van effecten rapporteren.

Het schema K-1 wordt ook gebruikt door aandeelhouders van S-corporaties, bedrijven van minder dan 100 aandeelhouders die als partners worden belast. Trusts en landgoederen die inkomsten aan begunstigden hebben uitgekeerd, dienen ook schema K-1's in.

Hoewel een partnerschap zelf over het algemeen niet onderworpen is aan inkomstenbelasting, moeten individuele partners (inclusief beperkte partners) worden belast op hun aandeel in het partnerschapinkomen, ongeacht of het wordt uitgekeerd. Een K-1 wordt gewoonlijk uitgegeven aan belastingbetalers die hebben geïnvesteerd in limited partnerships (LP's) en sommige exchange-traded funds (ETF's), zoals fondsen die in grondstoffen beleggen.

Schema K-1

Hoe een schema K-1 werkt

De belastingcode in de Verenigde Staten staat het gebruik van bepaalde pass-through-belastingen toe, waardoor de belastingverplichting van een entiteit (zoals een vennootschap) wordt verlegd naar de personen die er belang bij hebben. Vandaar de aanwezigheid van schema K-1: het vereist dat het partnerschap de basis van elke partner (dat wil zeggen de mate van financiële participatie) in de onderneming volgt. Een partnerschap bereidt een K-1 voor om een ​​idee te krijgen van wat het aandeel van elke partner in het rendement is, op basis van de hoeveelheid kapitaal die hij in het partnerschap heeft. De basis van een partner wordt verhoogd met kapitaalinbreng en zijn aandeel in het inkomen, terwijl het wordt verlaagd met het aandeel van een partner in verliezen en eventuele opnames.

De financiële informatie die in schema K-1 van elke partner wordt gepost, wordt samen met formulier 1065 naar de IRS verzonden. S-bedrijven dienen ook K-1's in, vergezeld van formulier 1120S.

De K-1: een notoir vertraagd belastingformulier

Hoewel niet ingediend bij de belastingaangifte van een individuele partner, is het schema K-1 noodzakelijk voor een partner om nauwkeurig te bepalen hoeveel inkomsten voor het jaar moeten worden gerapporteerd. Helaas heeft de K-1 de neiging een reputatie te hebben dat hij te laat is; moet worden ontvangen vóór 15 maart (of de 15e dag van de derde maand na het belastingjaar van de entiteit), het is in feite vaak een van de laatste belastingdocumenten die de belastingbetaler heeft ontvangen. Er zijn talloze redenen waarom, maar de meest voorkomende is de complexiteit van het berekenen van de aandelen van partners, en dat de K-1 van elke partner vaak individueel moet worden berekend. (Vroeger was het erger: voordat de IRS-regels in 2017 veranderden, moesten K-1's pas op 15 april worden ontvangen.)

Om nog erger te maken, kan het schema K-1 behoorlijk complex zijn en meerdere vermeldingen op de federale aangifte van de belastingbetaler vereisen, inclusief dergelijke vermeldingen op schema A, schema B, schema D en, in sommige gevallen, formulier 678. Dat is omdat een partner verschillende soorten inkomsten kan verdienen op Schema K-1, inclusief huurinkomsten uit onroerend goed van een vennootschap en inkomsten uit obligatierente en stockdividend. Het is ook mogelijk dat K-1-inkomsten de alternatieve minimumbelasting kunnen activeren.