Wat verklaart de wet van het verminderen van marginaal nut?

De wet van afnemend marginaal nut verklaart dat als een persoon een item of een product consumeert, de tevredenheid of het nut dat hij aan het product ontleent afneemt naarmate hij meer en meer van dat product consumeert. Een persoon kan bijvoorbeeld een tijdje een bepaald type chocolade kopen. Binnenkort kopen ze misschien minder en kiezen ze voor een ander type chocolade of kopen ze in plaats daarvan koekjes omdat de voldoening die ze aanvankelijk kregen uit de chocolade afneemt.

In de economie stelt de wet van afnemend marginaal nut dat het marginale nut van een goed of dienst afneemt naarmate het beschikbare aanbod toeneemt. Economische actoren wijden elke opeenvolgende eenheid van het goed of de dienst voor minder en minder gewaardeerde doeleinden. De wet van afnemend marginaal nut wordt gebruikt om andere economische fenomenen te verklaren, zoals tijdvoorkeur.

Wet van afnemend marginaal nut

De wet van het verminderen van marginaal nut uitgelegd

Wanneer een individu interactie heeft met een economisch goed, handelt dat individu op een manier die de volgorde aantoont waarin zij het gebruik van dat goed waarderen. De eerste eenheid die wordt verbruikt, is dus gewijd aan het meest gewaardeerde doel van het individu. De tweede eenheid is gewijd aan het tweede meest gewaardeerde einde, enzovoort. Met andere woorden, de wet van afnemend marginaal nut veronderstelt dat wanneer consumenten naar de markt gaan om een ​​product te kopen, ze niet evenveel belang hechten aan alle grondstoffen die ze kopen. Ze zullen meer betalen voor sommige grondstoffen en minder voor andere.

Als een ander voorbeeld, overweeg een persoon op een verlaten eiland die een geval van flessenwater vindt dat aan wal spoelt. Die persoon drinkt misschien de eerste fles om aan te geven dat bevrediging van hun dorst het belangrijkste gebruik van het water was. Het individu kan zichzelf wassen met de tweede fles, of ze kunnen besluiten om het voor later te bewaren. Als ze het voor later bewaren, geeft dit aan dat de persoon het toekomstige gebruik van het water meer waardeert dan tegenwoordig baden, maar nog steeds minder dan het onmiddellijk lessen van hun dorst. Dit wordt ordinale tijdvoorkeur genoemd. Dit concept helpt besparingen en investeringen te verklaren versus huidige consumptie en uitgaven.

De wet is van toepassing op geld en rentetarieven

Het bovenstaande voorbeeld helpt ook om uit te leggen waarom de vraagcurves in micro-economische modellen naar beneden aflopen, aangezien elke extra eenheid van een goed of dienst minder waardevolle doelen heeft. Deze toepassing van de wet van marginaal nut toont aan waarom een ​​stijging van de geldvoorraad (als de andere dingen gelijk zijn) de ruilwaarde van een geldeenheid vermindert, aangezien elke opeenvolgende geldeenheid wordt gebruikt om een ​​minder waardevol doel te kopen.

Het voorbeeld van de geldwissel biedt een economisch argument tegen de manipulatie van rentetarieven door centrale banken, aangezien de rentevoet de spaar- en consumptiegewoonten van consumenten of bedrijven beïnvloedt. Verstoring van de rente moedigt consumenten aan om te besteden of te sparen volgens hun werkelijke tijdvoorkeuren, wat leidt tot eventuele overschotten of tekorten aan kapitaalinvesteringen.

De wet en marketing

Marketeers gebruiken de wet van afnemend marginaal nut omdat ze het marginale nut hoog willen houden voor producten die ze verkopen. Een product wordt verbruikt omdat het voldoening schenkt, maar te veel van een product kan betekenen dat het marginale nut nul bereikt omdat consumenten genoeg hebben van een product en verzadigd zijn. Natuurlijk hangt het marginale nut af van de consument en het product dat wordt geconsumeerd.