Wat is het verschil tussen de Sarbanes-Oxley Act en de Dodd-Frank Act?

De Sarbanes-Oxley-wet (SOX) werd vastgesteld om beleggers te beschermen tegen mogelijke frauduleuze boekhouding door bedrijven, terwijl de Dodd-Frank-wet werd aangenomen om een ​​belangrijke financiële hervorming door te voeren om het risico in bepaalde gebieden van de economie te verminderen. SOX werd door het Congres aangenomen als reactie op grote boekhoudschandalen bij Enron, Tyco International en WorldCom die begin 2000 werden ontdekt. Dodd-Frank werd vastgesteld in reactie op de financiële crisis van 2008.

De Sarbanes-Oxley Act

SOX heeft een aantal hervormingen opgelegd met betrekking tot het vergroten van de bedrijfsverantwoordelijkheid, transparantere financiële informatie en het beschermen van beleggers tegen bedrijfs- en boekhoudfraude. Sectie 302 van SOX vereist dat het management de informatie in financiële toelichtingen certificeert. Sectie 404 vereist dat het bedrijfsmanagement en hun auditors interne controles handhaven met de juiste rapportagemethoden.

Frauduleuze boekhoudschandalen veroorzaakten grote en complexe faillissementen voor Enron en Tyco. Deze schandalen zorgen ervoor dat duizenden mensen geen baan meer hebben en kosten aandeelhouders miljarden aan aandelenwaarde.

De Dodd-Frank Act

Dodd-Frank had een ingrijpende hervorming nodig op het gebied van regelgeving, swaps, waardering van derivaten en bedrijfsprestaties. Velen geloven dat de financiële crisis deels werd veroorzaakt door problemen met swaps die handelen in credit default swaps en door hypotheken gedekte effecten (MBS). Deze exotische financiële derivaten werden over de toonbank verhandeld, in tegenstelling tot gecentraliseerde beurzen zoals aandelen en grondstoffen dat zijn. Velen waren zich niet bewust van de omvang van de markt voor deze derivaten en van het risico dat zij met zich meebrachten voor de grotere economie.

Dodd-Frank heeft gecentraliseerde uitwisselingen voor swapshandel opgezet om de mogelijkheid van het in gebreke blijven van tegenpartijen te verminderen en vereiste ook een grotere openbaarmaking van informatie over swapshandel aan het publiek om de transparantie op die markten te vergroten.