28/36 Regel
De 28/36-regel is een gezond verstand-regel voor het berekenen van de hoeveelheid schuld die een individu of huishouden moet aangaan. De 28/36 regel bepaalt dat een huishouden maximaal 28% van zijn bruto maandinkomen zou moeten besteden aan totale woonlasten; het mag niet meer dan 36% uitgeven aan de totale schuldendienst, inclusief huisvesting en andere schulden zoals autoleningen.
Hypotheekverstrekkers en andere crediteuren gebruiken deze regel om de leencapaciteit te beoordelen, met als uitgangspunt dat schuldenlasten boven de 28/36 parameters waarschijnlijk moeilijk te handhaven zijn voor een individu of huishouden en uiteindelijk kunnen leiden tot wanbetaling.
Inzicht in de 28/36 regel
De 28/36-regel is belangrijk voor particulieren om op de hoogte te zijn bij het aanvragen van alle soorten kredieten. De 28/36-regel is een standaard die de meeste geldschieters gebruiken naast de credit score van een kredietnemer. De underwriter haalt alle gegevens die zijn gebruikt om tot een kredietbeslissing te komen uit het kredietrecord van een kredietnemer in een dossier bij een partner-kredietinformatiebureau.
De credit score van een individu is vaak een primaire factor die betrokken is bij de goedkeuring van een kredietaanvraag. Kredietverstrekkers vereisen vaak dat een kredietscore binnen een bepaald bereik valt voordat ze kredietgoedkeuring overwegen. Een credit score is echter niet de enige overweging. Kredietverstrekkers houden ook rekening met de inkomens- en schuld / inkomensratio van een kredietnemer.
De 28/36 regel is een leidraad die kredietverstrekkers gebruiken om verzekeringstechnische vereisten te structureren. Sommige geldschieters kunnen deze parameters variëren op basis van de kredietscore van een kredietnemer, waardoor kredietnemers met een hoge kredietscore mogelijk iets hogere schulden / inkomstenratio's hebben.
Kredietverstrekkers die de 28/36-regel gebruiken bij hun kredietbeoordeling kunnen vragen over huisvestingskosten en uitgebreide schuldenrekeningen opnemen in hun kredietaanvraag. Elke geldschieter stelt zijn of haar eigen parameters voor huisvestingsschuld en totale schuld vast als onderdeel van hun acceptatieprogramma. Dit betekent dat betalingen voor huishoudelijke uitgaven, voornamelijk huur- of hypotheekbetalingen, niet meer dan 28% van het maand- of jaarinkomen mogen bedragen. Evenzo kan de totale schuldbetaling niet meer bedragen dan 36% van het inkomen.
[Belangrijk: de meeste traditionele geldschieters vereisen een maximale kosten-batenverhouding van huishoudens van 28% en een maximale totale schuld / batenverhouding van 36% voor goedkeuring van de lening.]
Voorbeeld van de 28/39 regel
Voor een individu of een gezin dat een maandelijks inkomen van $ 5.000 mee naar huis neemt, als ze zich aan de 28/36-regel willen houden, kunnen ze $ 1.000 budgetteren voor een maandelijkse hypotheekbetaling en huisvestingskosten. Dit zou een extra $ 800 achterlaten voor het doen van andere soorten aflossingen van leningen.
Belangrijkste leerpunten
- Sommige consumenten gebruiken de 28/36-regel als een overweging bij het plannen van hun maandelijkse budgetten.
- Of een consument momenteel extra krediet zoekt of niet, volgens de 28/36 regelparameters terwijl budgettering kan helpen de kansen op kredietgoedkeuring te verbeteren.
- Veel verzekeraars variëren hun parameters rond de 28/36 regel, waarbij sommige verzekeraars lagere percentages vereisen en sommige hogere percentages.