401 (k) Plan versus 457 Plan: wat is het verschil?

401 (k) plannen en 457 plannen zijn twee soorten IRS-gesanctioneerde, fiscaal voordelige pensioenspaarregelingen voor werknemers. Als fiscaal voordelige plannen mogen deelnemers geld vóór belasting storten, dat vervolgens mag worden samengesteld zonder te worden belast totdat het wordt ingetrokken.

Deze pensioenspaarrekeningen zijn ontworpen om te dienen als een poot van de beroemde driepotige stoel met pensioen: pensioen op de werkplek, sociale zekerheid en persoonlijk pensioensparen. Naarmate pensioenen op de werkplek verouderen, zijn persoonlijke pensioensparen echter steeds meer gaan dienen als het primaire pensioenplan van de meeste mensen, samen met de sociale zekerheid.

401 (k) -plannen en 457-plannen werken op dezelfde manier, met als belangrijkste verschil wie aan elk van hen mag deelnemen.

401 (k) Plannen

401 (k) plannen worden aangeboden door particuliere werkgevers met winstoogmerk en sommige non-profitwerkgevers. 401 (k) plannen zijn het meest voorkomende type toegezegde-pensioenregeling. 401 (k) plannen worden beschouwd als gekwalificeerde pensioenregelingen en zijn daarom onderworpen aan de Employee Retirement Income Security Act van 1974 (ERISA).

Werkgevers die 401 (k) -plannen sponsoren, kunnen passende of niet-optionele bijdragen aan het plan leveren namens in aanmerking komende werknemers. Inkomsten in een 401 (k) -plan worden op een uitgestelde belastingbasis opgebouwd. 401 (k) plannen bieden een menu met investeringsopties, vooraf gescreend door de sponsor, en deelnemers kiezen hoe ze hun geld willen beleggen. De plannen hebben een jaarlijkse maximale premielimiet van $ 19.000, vanaf 2019. Voor werknemers ouder dan 50 jaar bevatten beide plannen een inhaalvoorziening die maximaal $ 6.000 aan extra bijdragen mogelijk maakt.

Voortijdige opnames van een 401 (k), vóór de leeftijd van 59 ½, resulteren in een extra belastingboete van 10%. Deelnemers aan het plan kunnen vroegtijdig geld opnemen van een 401 (k) onder "financiële tegenslagen", die worden gedefinieerd door elk 401 (k) -plan.

457 Plannen

457 (b) plannen zijn IRS-gesanctioneerde, fiscaal bevoordeelde pensioenregelingen voor werknemers aangeboden door nationale en lokale openbare werkgevers en sommige non-profit werkgevers. Ze behoren tot de minst voorkomende vormen van toegezegde-pensioenregelingen.

Als toegezegde-bijdrageregelingen worden zowel 401 (k) als 457-regelingen gefinancierd wanneer werknemers bijdragen via loonaftrek; deelnemers van elk plan reserveren een percentage van hun salaris om op hun pensioenrekening te zetten. Deze fondsen gaan naar de pensioenrekening zonder te worden belast, tenzij de deelnemer een Roth-rekening opent en elke daaropvolgende groei van de rekeningen niet wordt belast.

Vanaf 2019 hebben 457 plannen een jaarlijkse maximale contributielimiet van $ 19.000. Voor werknemers ouder dan 50 jaar bevatten beide plannen een "inhaal" -voorziening die tot $ 6.000 extra bijdragen mogelijk maakt. Bijdragen aan elk plan kwalificeren de werknemer voor een "Saver's Tax Credit". Het is mogelijk om leningen te nemen van zowel 401 (k) als 457 plannen.

457 plannen zijn echter een soort fiscaal voordelige niet-gekwalificeerde pensioenregeling en vallen niet onder ERISA. Aangezien ERISA-regels niet van toepassing zijn op 457-accounts, beoordeelt de IRS geen "premature intrekking" -straf op 457 deelnemers die opnames nemen vóór de leeftijd van 59½. De opnames zijn nog steeds onderworpen aan de normale inkomstenbelasting.

457 plannen bevatten een "Double Limit Catch-up" bepaling die 401 (k) plannen niet hebben. Deze bepaling is bedoeld om deelnemers die hun pensioen naderen in staat te stellen jaren te compenseren waarin zij niet hebben bijgedragen aan het plan maar daarvoor in aanmerking kwamen.

Onder de juiste omstandigheden kan een deelnemer aan het 457-plan in één jaar wel $ 38.000 bijdragen aan zijn of haar plan.

Hoewel beide plannen vroege intrekkingen toestaan, zijn de kwalificerende omstandigheden voor vervroegde intrekking anders. Met 457 accounts zijn ontberingen toegestaan ​​na een "onvoorziene noodsituatie", die specifiek moet worden vastgelegd in de taal van het plan.

Zowel 457-plannen van de overheid als 457-plannen zonder winstoogmerk laten onafhankelijke contractanten toe om deel te nemen. Onafhankelijke contractanten komen echter niet in aanmerking voor deelname aan 401 (k) -plannen.

Speciale overwegingen

Aangezien 457 plannen niet-gekwalificeerde pensioenregelingen zijn, is het mogelijk om tegelijkertijd bij te dragen aan een 401 (k) en 457-plan. Veel grote overheidswerkgevers bieden beide plannen aan. In dergelijke gevallen kan de gezamenlijke deelnemer maximale bedragen bijdragen aan beide.

Sleutel afhaalmaaltijden

• 401 (k) -plannen en 457-plannen zijn beide fiscaal voordelige pensioenspaarregelingen.
• 401 (k) plannen worden aangeboden door particuliere werkgevers, terwijl 457 plannen worden aangeboden door nationale en lokale overheden en sommige non-profitorganisaties.
• De twee plannen lijken erg op elkaar, maar omdat 457 plannen niet onder ERISA vallen, worden sommige aspecten zoals inhaalpremies, vervroegde opnames en ontberingen anders behandeld.

Adviseur inzicht

Emma Muhleman, CFA, CPA
Ascend Investment Partners, Grand Cayman, CA

Beide regelingen stellen werknemers in staat om voor pensionering geld te sparen door van de inkomsten vóór belastingen af ​​te trekken dat werknemers bijdragen aan het plan, dat vervolgens wordt geïnvesteerd en alleen wordt belast bij intrekking bij pensionering, op welk moment het gewone inkomstenbelastingtarief van de gepensioneerde wordt toegepast.

Omdat we geen actief pensioen hebben, is ons gewone inkomstenbelastingtarief over het algemeen erg laag in vergelijking met een veel hoger tarief als we nog steeds deel uitmaken van het personeelsbestand. Dienovereenkomstig kan het belastinguitstel in verband met 401 (k) s en 457-plannen aanzienlijke belastingbesparingen opleveren. Het belangrijkste verschil tussen de twee heeft betrekking op distributieregels. 457 plannen laten individuen toe om vroegtijdig geld op te nemen zonder de boete van 10% te betalen die wordt opgelegd aan 401 (k) planhouders, maar alleen in het geval dat ze van werkgever veranderen.