Toegelaten activa
Verzekeringsmaatschappijen classificeren hun activa doorgaans in een van de volgende drie categorieën: toegelaten activa, geïnvesteerde activa en niet-toegelaten of andere activa. In tegenstelling tot de meeste bedrijven die GAAP-boekhoudprincipes volgen, gebruiken ze de wettelijke boekhouding (STAT) van de National Association of Insurance Commissioners (NAIC) om financiële gegevens te rapporteren.
Onder STAT accounting hebben sommige activa geen waarde. Toegelaten activa zijn activa van een verzekeringsmaatschappij die volgens de nationale wetgeving mogen worden opgenomen in de financiële overzichten van de onderneming, meestal de balans. Hoewel elke staat discretie heeft over zijn verzekeringswetten, bestaat er een consensus over welke activa geschikt zijn om te gebruiken bij het bepalen van de solvabiliteit van de verzekeringsmaatschappij. Toegelaten activa omvatten vaak hypotheken, debiteuren, aandelen en obligaties. De activa moeten liquide en beschikbaar zijn om indien nodig claims te betalen.
Belangrijkste leerpunten
- Toegelaten activa zijn activa die wettelijk zijn opgenomen in de jaarrekening van een onderneming.
- Toegelaten activa moeten liquide zijn en meetbare waarde hebben.
- Elke staat regelt wat een toegelaten actief is.
- Niet-toegelaten activa zijn activa die geen waarde hebben om aan de verplichtingen van de verzekeringnemer te voldoen en die niet gemakkelijk in contanten kunnen worden omgezet.
Toegelaten activa begrijpen
Toegelaten activa omvatten doorgaans activa die liquide zijn en waarvan de waarde kan worden bepaald of vorderingen waarvan redelijkerwijs kan worden verwacht dat ze worden betaald. Aangezien toegelaten activa een kritieke component zijn voor het berekenen van de kapitaaltoereikendheid voor toezichthouders van de staat, hebben ze een veel engere definitie dan zou kunnen worden toegepast onder algemeen geaccepteerde boekhoudprincipes (GAAP), die waarde toekent aan de meeste activa en alle activa gebruikt bij het bepalen van een bedrijf. Toegelaten activa helpen bij het bepalen van de solvabiliteit van een bedrijf, vooral bij het evalueren van de mogelijkheid om een abnormaal groot aantal claims in één keer te betalen.
Opgenomen activa versus niet-toegelaten activa
Zoals de naam al doet vermoeden, zijn niet-toegelaten activa wettelijk verboden om te worden toegelaten bij de beoordeling van de financiële toestand van een onderneming. Kortom, ze zijn niet opgenomen in de jaarrekening omdat ze weinig of geen waarde hebben in de wettelijke rapportage.
Niet-toegelaten activa zijn activa met economische waarden die niet aan de verplichtingen van verzekeringnemers kunnen voldoen. Ze zijn ook moeilijk te verkopen of kunnen niet gemakkelijk worden omgezet in contanten (het duurt een of meerdere jaren om niet-toegelaten activa in contanten om te zetten) vanwege bezwaringen - zoals pandrechten - of belangen van derden (bijv. Herverzekeringsmaatschappijen) .
Niet-toegelaten activa zijn nuttiger dan waarvoor ze onmiddellijk worden beoogd. Ze kunnen ook worden gezien als een bron van onderpand of worden gebruikt om de hefboomwerking van een bedrijf te berekenen. Veel voorkomende voorbeelden van niet-toegelaten activa zijn kantoormeubilair, vooruitbetaalde kosten en armaturen. De meeste immateriële activa (bijv. Handelsnamen, handelsmerken en patenten), niet-bankbare cheques en aandelen die als onderpand voor leningen worden aangehouden, zijn niet-toegelaten activa. Elke staat bepaalt echter wat in aanmerking komt als een toegelaten of niet-toegelaten actief.
Verzekeraars maken zich primair zorgen over de vraag of ze financieel in staat zijn om hun claims uit te betalen. Het uitsluiten van niet-toegelaten activa en het opnemen van toegelaten activa geeft hen een duidelijker beeld of deze verantwoordelijkheid in het gedrang komt of mogelijk is.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.