Barrières voor binnenkomst
Barrières voor toetreding zijn de economische term die het bestaan beschrijft van hoge opstartkosten of andere obstakels die verhinderen dat nieuwe concurrenten gemakkelijk een bedrijfstak of bedrijfsgebied betreden. Toegangsbarrières komen bestaande bedrijven ten goede omdat ze hun inkomsten en winsten beschermen.
Veel voorkomende toetredingsdrempels zijn speciale belastingvoordelen voor bestaande bedrijven, patenten, sterke merkidentiteit of klantentrouw en hoge overstapkosten. Anderen omvatten de noodzaak voor nieuwe bedrijven om de juiste vergunningen of wettelijke goedkeuring te verkrijgen vóór de operatie.
Belemmeringen voor toegang kunnen natuurlijk zijn (hoge opstartkosten om een nieuwe oliebron te boren), gecreëerd door overheden (licentiekosten of patenten staan in de weg), of door andere bedrijven (monopolisten kunnen startups kopen of concurreren).
01:35Barrières voor binnenkomst
Hoe toetredingsdrempels werken
Sommige toetredingsdrempels bestaan vanwege overheidsinterventie, terwijl andere van nature voorkomen in een vrije markt. Vaak lobbyen industriebedrijven voor de overheid om nieuwe toetredingsdrempels op te werpen. Ogenschijnlijk wordt dit gedaan om de integriteit van de industrie te beschermen en te voorkomen dat nieuwkomers inferieure producten op de markt brengen.
Over het algemeen geven bedrijven de voorkeur aan toetredingsdrempels wanneer ze zich al comfortabel in een branche nestelen om de concurrentie te beperken en een groter marktaandeel te claimen. Andere toetredingsdrempels komen van nature voor, vaak in de loop van de tijd evoluerend naarmate bepaalde spelers uit de sector dominantie verwerven. Barrières voor binnenkomst worden vaak geclassificeerd als primair of aanvullend.
Een primaire toetredingsdrempel is alleen al een barrière (bijvoorbeeld grote opstartkosten). Een hulpbarrière is geen barrière alleen; in plaats daarvan, in combinatie met andere barrières, verzwakt dit het vermogen van de potentiële onderneming om de industrie te betreden. Het dient als een versterking voor andere barrières.
Belangrijkste leerpunten
- Barrières voor toetreding zijn de economische term die het bestaan beschrijft van hoge opstartkosten of andere obstakels die verhinderen dat nieuwe concurrenten gemakkelijk een bedrijfstak of bedrijfsgebied betreden.
- Toegangsbarrières komen bestaande bedrijven ten goede omdat ze hun inkomsten en winsten beschermen.
- De toegangsdrempels kunnen op natuurlijke wijze worden veroorzaakt, door overheidsingrijpen of door druk van bestaande bedrijven.
- Elke branche heeft zijn eigen specifieke toegangsbarrières waarmee startups te kampen hebben.
Overheidsbarrières voor binnenkomst
Industrieën die sterk gereguleerd worden door de overheid zijn meestal het moeilijkst om door te dringen; voorbeelden hiervan zijn commerciële luchtvaartmaatschappijen, defensiebedrijven en kabelbedrijven. De overheid creëert om verschillende redenen formidabele toetredingsdrempels. In het geval van commerciële luchtvaartmaatschappijen zijn de regels niet alleen streng, maar beperkt de overheid nieuwkomers om het luchtverkeer te beperken en de monitoring te vereenvoudigen. Kabelbedrijven zijn zwaar gereguleerd en beperkt omdat hun infrastructuur uitgebreid openbaar landgebruik vereist.
Soms legt de overheid toetredingsdrempels op, niet uit noodzaak, maar vanwege lobbyende druk van bestaande bedrijven. In veel staten is bijvoorbeeld een vergunning van de overheid vereist om bloemist of binnenhuisarchitect te worden. Critici stellen dat regelgeving voor dergelijke industrieën overbodig is en niets anders oplevert dan het beperken van concurrentie en het belemmeren van ondernemerschap.
Natuurlijke toegangsbarrières
Barrières voor binnenkomst kunnen ook op natuurlijke wijze worden gevormd naarmate de dynamiek van een industrie vorm krijgt. Merkidentiteit en klantloyaliteit dienen als toetredingsdrempels voor potentiële nieuwkomers. Bepaalde merken, zoals Kleenex en Jell-O, hebben een zo sterke identiteit dat hun merknamen synoniem zijn met de soorten producten die ze produceren.
Hoge overstapkosten voor de consument zijn toetredingsdrempels omdat nieuwkomers moeite hebben om potentiële klanten te verleiden het extra geld te betalen dat nodig is om een overstap / overstap te maken.
Sectorspecifieke toetredingsdrempels
Sectoren hebben ook hun eigen toetredingsdrempels die voortvloeien uit de aard van het bedrijf en de positie van krachtige gevestigde exploitanten.
Farmaceutische industrie
Voordat een bedrijf zelfs een generiek farmaceutisch medicijn in de Verenigde Staten kan maken en op de markt brengen, moet het een speciale vergunning van de FDA krijgen. Deze afgekorte nieuwe geneesmiddeltoepassingen of ANDA's worden nauwelijks afgekort; schattingen in 2006 suggereerden dat de gemiddelde tijd voor een beslissing 17 maanden was.
Bovendien is ongeveer 93% van de aanvragen niet goedgekeurd in de eerste cyclus en 66% is niet goedgekeurd in de tweede evaluatie. Elke applicatie is ongelooflijk politiek en zelfs duurder. In de tussentijd kunnen gevestigde farmaceutische bedrijven het product repliceren in afwachting van beoordeling en vervolgens een speciaal 180-dagen marktexclusiviteitsoctrooi indienen, dat in wezen het product steelt en een tijdelijk monopolie creëert.
Zoals Forbes in 2012 meldde, lagen de gemiddelde kosten voor het op de markt brengen van een nieuw medicijn tussen $ 1, 3 miljard en $ 4 miljard. De kosten kunnen oplopen tot $ 11 miljard tot $ 12 miljard. Een enkele klinische proef kan maar liefst $ 100 miljoen kosten, en de FDA keurt meestal ongeveer een op de 10 klinisch geteste medicijnen goed. Net zo belangrijk, het kan tot 10 jaar duren voordat een medicijn op recept is goedgekeurd. Zelfs als een startend bedrijf de $ 4 miljard had om het medicijn te ontwikkelen en te testen volgens de FDA-regels, ontvangt het misschien nog geen 10 jaar omzet.
Elektronische industrie
Consumentenelektronica met massale populariteit is gevoeliger voor schaal- en schaalvoordelen als barrières. Schaalvoordelen betekenen dat een gevestigd bedrijf gemakkelijk nog een paar eenheden van bestaande producten goedkoop kan produceren en distribueren omdat overheadkosten, zoals beheer en onroerend goed, over een groot aantal eenheden zijn verdeeld. Een klein bedrijf dat probeert om dezelfde paar eenheden te produceren, moet de overheadkosten delen door het relatief kleine aantal eenheden, waardoor elke eenheid zeer kostbaar is om te produceren.
Gevestigde elektronicabedrijven, zoals Apple, kunnen strategisch overstapkosten inbouwen om klanten te behouden. Deze strategieën kunnen contracten omvatten die duur en ingewikkeld zijn om te beëindigen of software- en gegevensopslag die niet kan worden overgedragen naar nieuwe elektronische apparaten. Dit komt veel voor in de smartphone-industrie, waar consumenten beëindigingskosten kunnen betalen en de kosten van het opnieuw aanvragen van applicaties kunnen betalen wanneer ze overwegen van telefoonaanbieder te veranderen.
Olie en gas industrie
De toetredingsdrempels in de olie- en gassector zijn extreem sterk en omvatten een hoog eigendom van hulpbronnen, hoge opstartkosten, patenten en auteursrechten in combinatie met propriëtaire technologie, overheids- en milieuregelgeving en hoge vaste bedrijfskosten. Hoge opstartkosten betekenen dat maar heel weinig bedrijven zelfs proberen de sector te betreden. Dit verlaagt potentiële concurrentie vanaf het begin. Bovendien dwingt gepatenteerde technologie zelfs degenen met een hoog startkapitaal tot een onmiddellijk operationeel nadeel bij het betreden van de sector.
Hoge vaste bedrijfskosten maken bedrijven met startkapitaal op hun hoede om de sector te betreden. Lokale en buitenlandse overheden dwingen bedrijven in de industrie ook om nauwgezet te voldoen aan de milieuwetgeving. Deze voorschriften vereisen vaak dat kapitaal hieraan voldoet, waardoor kleinere bedrijven uit de sector worden gedwongen.
Financiële dienstverlening
Het is over het algemeen erg duur om een nieuw bedrijf voor financiële diensten op te richten. Hoge vaste kosten en grote verzonken kosten bij de productie van financiële groothandelsdiensten maken het voor startups moeilijk om te concurreren met grote bedrijven met schaalefficiëntie. Er bestaan regelgevende belemmeringen tussen commerciële banken, investeringsbanken en andere instellingen en in veel gevallen zijn de nalevingskosten en de dreiging van een proces voldoende om nieuwe producten of bedrijven ervan te weerhouden de markt te betreden.
Naleving en licentiekosten zijn onevenredig schadelijk voor kleinere bedrijven. Een large-cap financiële dienstverlener hoeft niet zoveel procent van zijn middelen toe te wijzen om ervoor te zorgen dat hij geen problemen ondervindt met de Securities and Exchange Commission (SEC), Truth in Lending Act (TILA), Fair Incasso Practices Act (FDCPA), Consumer Financial Protection Bureau (CFPB), Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC), of een groot aantal andere instanties en wetten.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.