De basisprincipes van uitstaande aandelen en de vlotter

Financieel lingo kan verwarrend zijn, maar het is niettemin erg belangrijk om te begrijpen voor diegenen die geïnteresseerd zijn in beleggingen in producten zoals aandelen, obligaties of beleggingsfondsen. Veel van de financiële ratio's die bij de fundamentele analyse worden gebruikt, omvatten termen als uitstaande aandelen en de vlotter. Laten we de termen aandelen doornemen en zweven, zodat u de volgende keer dat u ze tegenkomt, hun betekenis kent.

Beperkt en zwevend

Als u de koersen voor de aandelen van een bedrijf wat nader bekijkt, zijn er mogelijk enkele onduidelijke termen die u nog nooit bent tegengekomen. Beperkte aandelen verwijzen bijvoorbeeld naar uitgegeven aandelen van een bedrijf die niet kunnen worden gekocht of verkocht zonder speciale toestemming van de SEC. Vaak wordt dit soort aandelen aan insiders gegeven als onderdeel van hun salaris of als extra voordelen. Een andere term die je kunt tegenkomen is float. Dit verwijst naar aandelen van een bedrijf die vrij worden gekocht en verkocht zonder beperkingen door het publiek. Het grootste aandeel aandelen dat op de beurzen wordt verhandeld, bestaat uit gewone aandelen die velen van ons in het nieuws zullen horen of lezen.

Toegestane aandelen

Toegestane aandelen verwijzen naar het grootste aantal aandelen dat een enkele onderneming kan uitgeven. Het aantal toegestane aandelen per bedrijf wordt beoordeeld bij de oprichting van het bedrijf en kan alleen worden verhoogd of verlaagd door een stem van de aandeelhouders. Als op het moment van oprichting in de documenten staat dat 100 aandelen zijn geautoriseerd, dan kunnen slechts 100 aandelen worden uitgegeven.

Maar het feit dat een bedrijf een bepaald aantal aandelen kan uitgeven, betekent niet dat het alle aandelen aan het publiek zal uitgeven. Doorgaans zullen bedrijven om vele redenen een deel van de aandelen in hun eigen schatkist houden. Bedrijf XYZ kan bijvoorbeeld besluiten om een ​​meerderheidsbelang in de schatkist te behouden om eventuele vijandige overnamebiedingen af ​​te weren. Anderzijds kan het bedrijf aandelen bij de hand hebben voor het geval ze deze willen verkopen voor overtollige contanten (in plaats van lenen). Deze neiging van een bedrijf om enkele van haar geautoriseerde aandelen te reserveren, leidt ons naar de volgende belangrijke en gerelateerde termijn: uitstaande aandelen.

Uitstaande aandelen

Niet te verwarren met geautoriseerde aandelen, uitstaande aandelen verwijzen naar het aantal aandelen dat een bedrijf daadwerkelijk heeft uitgegeven. Dit nummer vertegenwoordigt alle aandelen die door het publiek kunnen worden gekocht en verkocht, evenals alle beperkte aandelen waarvoor speciale toestemming vereist is voordat ze worden verhandeld. Zoals we al hebben uitgelegd, worden aandelen die vrij kunnen worden gekocht en verkocht door openbare beleggers de float genoemd. Deze waarde verandert afhankelijk van of het bedrijf aandelen van de markt wil terugkopen of meer van zijn geautoriseerde aandelen uit zijn eigen schatkist wil verkopen.

Laten we terugkijken op ons bedrijf XYZ. Uit het vorige voorbeeld weten we dat dit bedrijf 1.000 geautoriseerde aandelen heeft. Als het 300 aandelen in een IPO zou aanbieden, 150 aan de leidinggevenden zou geven en 550 in de schatkist zou behouden, dan zou het aantal uitstaande aandelen 450 aandelen zijn (300 float-aandelen + 150 beperkte aandelen). Als XYZ het na een paar jaar buitengewoon goed zou doen en 100 aandelen van de markt terug zou willen kopen, zou het aantal uitstaande aandelen dalen tot 350, zou het aantal eigen aandelen toenemen tot 650 en zou de vlotter dalen tot 200 aandelen sinds de terugkoop gebeurde via de markt (300 - 100).

Het aantal uitstaande aandelen kan ook op andere manieren fluctueren. Naast de aandelen die zij uitgeven aan beleggers en leidinggevenden, bieden veel bedrijven aandelenopties en warrants. Dit zijn instrumenten die de houder het recht geven om meer aandelen te kopen bij de schatkist van het bedrijf. Telkens wanneer een van deze instrumenten wordt geactiveerd, stijgen de vlotter en aandelen uitstaand terwijl het aantal eigen aandelen daalt. Stel bijvoorbeeld dat XYZ 100 warrants uitgeeft. Als al deze warrants worden geactiveerd, zal XYZ 100 aandelen van zijn eigen schatkist aan de warranthouders moeten verkopen. Dus door het meest recente voorbeeld te volgen, waarbij het aantal uitstaande aandelen 350 is en de eigen aandelen in totaal 650, zou het uitoefenen van alle warrants het aantal veranderen in respectievelijk 450 en 550, en de vlotter zou toenemen tot 300. Dit effect is bekend als verdunning.

Het komt neer op

Omdat het verschil tussen het aantal toegestane en uitstaande aandelen zo groot kan zijn, is het belangrijk om te beseffen wat ze zijn en welke cijfers het bedrijf gebruikt. Verschillende ratio's kunnen het basisaantal uitstaande aandelen gebruiken, terwijl anderen de verwaterde versie kunnen gebruiken. Dit kan de cijfers aanzienlijk beïnvloeden en mogelijk uw houding ten opzichte van een bepaalde investering veranderen. Bovendien kunnen beleggers, door het aantal aandelen met beperkte aandelen versus het aantal aandelen in de float te identificeren, het niveau van eigendom en autonomie meten die insiders binnen het bedrijf hebben. Al deze scenario's zijn belangrijk voor beleggers om te begrijpen voordat ze een beslissing nemen om te kopen of verkopen.