Slechte schulden
Oninbare vorderingen zijn kosten die een onderneming maakt zodra de terugbetaling van eerder aan een klant verstrekt krediet als oninbaar wordt geschat. Dubieuze schulden zijn onvoorziene gebeurtenissen die moeten worden verantwoord door alle bedrijven die krediet verlenen aan klanten, omdat er altijd een risico is dat betalingen niet worden ontvangen.
Belangrijkste leerpunten
- Uitgaven voor oninbaarheid zijn een ongelukkige kost van het zakendoen met klanten op krediet, omdat er altijd een standaardrisico is verbonden aan het verstrekken van krediet.
- Om aan het matching-principe te voldoen, moeten oninbare schulden worden geschat met behulp van de methode van de vergoeding in dezelfde periode waarin de verkoop plaatsvindt.
- Er zijn twee manieren om een voorziening voor oninbaarheid in te schatten: de procentuele verkoopmethode en de methode voor het ouder worden van de vorderingen.
- Oninbare vorderingen kunnen worden afgeschreven op zowel zakelijke als individuele belastingaangiften.
Slechte schulden
Inzicht in oninbare vorderingen
Er zijn twee methoden beschikbaar om oninbaarheid te erkennen. Met behulp van de directe afschrijvingsmethode worden accounts afgeschreven omdat ze direct worden geïdentificeerd als oninbaar. Deze methode wordt in de Verenigde Staten gebruikt voor inkomstenbelasting. Hoewel de directe afschrijvingsmethode het precieze cijfer vastlegt voor rekeningen waarvan is vastgesteld dat ze oninbaar zijn, houdt deze zich niet aan het matching-principe dat wordt gebruikt in boekhouding op transactiebasis en algemeen aanvaarde accounting-principes (GAAP).
Het matching-principe vereist dat kosten worden gekoppeld aan gerelateerde opbrengsten in dezelfde verslagperiode waarin de opbrengsttransactie plaatsvindt. Daarom moeten, in overeenstemming met GAAP, de kosten voor oninbaarheid worden geschat met behulp van de voorzieningmethode in dezelfde periode waarin de kredietverkoop plaatsvindt en wordt weergegeven in de winst- en verliesrekening in het gedeelte verkoop en algemene administratieve kosten. Omdat er geen significante periode is verstreken sinds de verkoop, weet een bedrijf niet welke accounts precies worden betaald en welke in gebreke blijven. Een bedrag wordt dus vastgesteld op basis van een verwacht en geschat cijfer. Bedrijven gebruiken vaak historische ervaring om het percentage van de omzet te schatten waarvan ze verwachten dat ze oninbare vorderingen worden.
Schulden opnemen
Bij het opnemen van geschatte oninbare vorderingen wordt een debetboeking gemaakt voor oninbaarheid en wordt een compenserende creditboeking uitgevoerd op een contra-activarekening, gewoonlijk de voorziening voor dubieuze debiteuren genoemd. De voorziening voor dubieuze netten ten opzichte van de totale in de balans gepresenteerde debiteuren geeft alleen het geschatte bedrag weer dat inbaar is. Deze voorziening accumuleert gedurende boekhoudperioden en kan worden aangepast op basis van het saldo op de rekening.
Methoden voor het schatten van oninbaarheid
Er zijn twee primaire methoden voor het schatten van het bedrag in dollars aan vorderingen die naar verwachting niet zullen worden geïnd. Uitgaven voor dubieuze debiteuren kunnen worden geschat met behulp van statistische modellering, zoals standaardkans om de verwachte verliezen van een bedrijf op delinquenten en dubieuze debiteuren te bepalen. De statistische berekeningen maken gebruik van historische gegevens van zowel het bedrijf als de sector als geheel. Het specifieke percentage zal doorgaans toenemen naarmate de leeftijd van de vordering toeneemt, als gevolg van toenemend risico op wanbetaling en afnemende inbaarheid. Als alternatief kunnen kosten voor oninbaarheid worden geschat door een percentage van de netto-omzet te nemen, op basis van de historische ervaring van de onderneming met oninbaarheid. Bedrijven brengen regelmatig wijzigingen aan in de vergoeding voor dubieuze rekeningen, zodat deze overeenkomen met de huidige statistische modelleringsrechten.
Methode voor het verouderen van rekeningen
De verouderingsmethode groepeert alle openstaande vorderingen naar leeftijd en specifieke percentages worden op elke groep toegepast. Het totaal van de resultaten van alle groepen is het geschatte oninbare bedrag.
Een bedrijf heeft bijvoorbeeld $ 70.000 openstaande vorderingen minder dan 30 dagen en $ 30.000 openstaande vorderingen meer dan 30 dagen. Op basis van eerdere ervaringen is 1% van de vorderingen die minder dan 30 dagen oud zijn niet inbaar en 4% van de vorderingen die minstens 30 dagen oud zijn, is oninbaar.
Daarom zal het bedrijf een vergoeding en oninbaarheid rapporteren van $ 1.900 (($ 70.000 * 1%) + ($ 30.000 * 4%)). Als de volgende boekhoudperiode resulteert in een geschatte voorziening van $ 2.500 op basis van uitstaande vorderingen, dan is slechts $ 600 ($ 2.500 - $ 1.900) de oninbaarheid in de tweede periode.
Percentage verkoopmethode
De verkoopmethode past een vast percentage toe op het totale verkoopbedrag in dollars voor de periode. Op basis van eerdere ervaringen kan een bedrijf bijvoorbeeld verwachten dat 3% van de netto-omzet niet inbaar is. Als de totale netto-omzet voor de periode $ 100.000 is, stelt het bedrijf een vergoeding voor dubieuze accounts in voor $ 3.000, terwijl tegelijkertijd $ 3.000 aan oninbaarheid wordt gerapporteerd. Als de volgende boekhoudperiode resulteert in een netto-omzet van $ 80.000, wordt een extra bedrag van $ 2.400 gerapporteerd in de voorziening voor dubieuze debiteuren en wordt $ 2.400 in de tweede periode opgenomen als oninbaarheid. Het totale saldo in de voorziening voor dubieuze accounts na deze twee periodes is $ 5.400.
Speciale overwegingen
Met de Internal Revenue Service (IRS) kunnen bedrijven oninbare vorderingen op formulier 1040, schema C, afschrijven als ze eerder als inkomsten zijn gerapporteerd. Dubieuze schulden kunnen leningen aan klanten en leveranciers, kredietverkopen aan klanten en zakelijke leninggaranties omvatten. Aftrekbare oninbare vorderingen omvatten doorgaans niet de onbetaalde huurgelden, salarissen of vergoedingen.
Een voedseldistributeur die in december een zending voedsel naar een restaurant op krediet bezorgt, registreert de verkoop als inkomsten op zijn belastingaangifte voor dat jaar. Maar als het restaurant in januari failliet gaat en de factuur niet betaalt, kan de voedseldistributeur de onbetaalde rekening afschrijven als een oninbare vordering op zijn belastingaangifte in het volgende jaar.
Individuen kunnen ook een oninbare schuld aftrekken van hun belastbaar inkomen, als ze eerder het bedrag in hun inkomen hebben opgenomen of contant zijn uitgeleend en kunnen bewijzen dat ze op het moment van de transactie een lening wilden aangaan en geen geschenk. De IRS classificeert niet-zakelijke oninbare vorderingen als kapitaalverliezen op korte termijn.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.