Benjamin Graham, The Intelligent Investor

Serieuze natuurkundigen lezen over Sir Isaac Newton om zijn leringen over zwaartekracht en beweging te leren. Serieuze beleggers lezen het werk van Benjamin Graham om meer te weten te komen over financiën en investeringen.

Graham (1894-1976), bekend als 'de vader van waardebeleggen' en de 'decaan van Wall Street', blonk uit in het verdienen van geld op de aandelenmarkt voor zichzelf en zijn klanten - zonder grote risico's te nemen. Graham creëerde en onderwees vele principes van veilig en succesvol beleggen die moderne beleggers vandaag de dag blijven gebruiken.

Deze ideeën waren gebaseerd op de ijverige, bijna chirurgische, financiële evaluatie van bedrijven door Graham. Zijn ervaring leidde tot eenvoudige, effectieve logica, waarop Graham een ​​succesvolle beleggingsmethode bouwde.

Graham's Legacy and Beginnings

Graham's werk is legendarisch in investeringskringen. Hij is gecrediteerd als de maker van het beroep van beveiligingsanalyse. Hoewel het best bekend als de mentor van Warren Buffett, was Graham ook een beroemde auteur, met name voor zijn boeken "Security Analysis" (1934) en "The Intelligent Investor" (1949). Graham was een van de eersten die uitsluitend financiële analyse gebruikte om met succes in aandelen te beleggen. Hij speelde ook een belangrijke rol bij het opstellen van veel elementen van de Securities Act van 1933, ook bekend als de 'Truth in Securities Act', die onder andere van bedrijven eiste dat ze door onafhankelijke accountants gecertificeerde jaarrekeningen overlegden. Dit maakte Graham's werk van financiële analyse veel eenvoudiger en efficiënter, en in dit nieuwe paradigma slaagde hij.

Graham was een sterstudent aan de Columbia University in New York en ging kort na zijn afstuderen in 1914 aan Wall Street werken. Hij bouwde een aanzienlijk persoonlijk nestei op in de komende 15 jaar. Graham verloor echter het grootste deel van zijn geld in de beurscrash van 1929 en de daaropvolgende Grote Depressie. Na een harde les over risico te hebben geleerd, schreef hij: "Beveiligingsanalyse" (gepubliceerd in 1934), waarin de methoden van Graham werden beschreven om effecten te analyseren en te waarderen. Dit boek wordt al tientallen jaren gebruikt in financiële cursussen als het baanbrekende werk in het veld.

De verliezen van Graham in de crash van 1929 en de Grote Depressie brachten hem ertoe zijn beleggingstechnieken aan te scherpen. Deze technieken probeerden winst te maken in aandelen en tegelijkertijd het neerwaartse risico te minimaliseren. Hij deed dit door te beleggen in bedrijven waarvan de aandelen ver onder de liquidatiewaarde van de onderneming werden verhandeld. Simpel gezegd, zijn doel was om voor $ 0, 50 aan activa voor een dollar te kopen. Om dit te doen, gebruikte hij marktpsychologie, waarbij hij de angst en hebzucht van de markt in zijn voordeel gebruikte, en investeerde naar de cijfers.

Theorieën: "Mr. Market" en veiligheidsmarge

Graham benadrukte hoe belangrijk het is om naar de markt te kijken zoals een zakenpartner die aanbiedt om u dagelijks uit te kopen of te verkopen. Graham verwees naar deze denkbeeldige persoon als "Mr. Market." Graham zei dat de prijs van de heer Market soms logisch is, maar soms is deze veel te hoog of te laag gezien de economische realiteit van het bedrijf.

U, als belegger, bent vrij om het belang van Mr. Market te kopen, aan hem uit te verkopen of zelfs te negeren als u niet tevreden bent met zijn prijs. Je kunt hem negeren omdat hij morgen altijd terugkomt met een ander aanbod. Dit is de 'use market'-psychologie. Graham beschouwde de vrijheid om 'nee' te kunnen zeggen als een groot voordeel dat de gemiddelde belegger had ten opzichte van de professional die te allen tijde moest worden belegd, ongeacht de huidige waardering van effecten.

Graham benadrukte ook het belang van altijd een veiligheidsmarge te hebben bij de investeringen. Dit betekende alleen kopen in een aandeel tegen een prijs die ver onder een conservatieve waardering van het bedrijf ligt. Dit is belangrijk omdat het winst op de bovenkant toelaat, omdat de markt uiteindelijk het aandeel herwaardeert naar zijn reële waarde, en het biedt ook enige bescherming aan de onderkant als dingen niet volgens plan verlopen en het bedrijf wankelt. Dit was de wiskundige kant van zijn werk.

Een geweldige investeerder en leraar

Naast zijn investeringswerk gaf Graham les in beveiligingsanalyse aan zijn alma mater, Columbia University. Hier was hij gefascineerd door het proces en de strategie van investeren, net zoveel als hij gefascineerd was door geld te verdienen. Daartoe schreef hij 'De intelligente belegger' in 1949. Dit boek bood de gewone belegger meer praktisch advies dan 'beveiligingsanalyse' en het werd een van de best verkopende investeringsboeken aller tijden.

Warren Buffett beschrijft "De intelligente belegger" als "verreweg het beste boek over beleggen ooit geschreven" - veel lof voor een relatief eenvoudig boek. Buffett heeft gezegd dat Graham ongelooflijk vrijgevig was tegenover anderen, vooral met zijn beleggingsideeën. Graham besteedde het grootste deel van zijn pensioenjaren aan nieuwe, vereenvoudigde formules om de gemiddelde belegger te helpen in aandelen te beleggen. Buffett volgt nu ook dit credo omdat hij zijn jaarlijkse vergaderingen als een kans beschouwt om zijn kennis met de gemiddelde belegger te delen.

Na het lezen van "The Intelligent Investor" op 19-jarige leeftijd, schreef Buffett zich in bij Columbia Business School om te studeren onder Graham, en ze ontwikkelden vervolgens een levenslange vriendschap. Later werkte hij voor Graham bij zijn bedrijf, de Graham-Newman Corporation, die vergelijkbaar was met een closed-end beleggingsfonds. Buffett werkte daar twee jaar totdat Graham besloot het bedrijf te sluiten en met pensioen te gaan.

Nadien vroegen veel klanten van Graham Buffett om hun geld te beheren, en zoals ze zeggen, de rest is geschiedenis. Buffett ontwikkelde zijn eigen strategie, die verschilde van die van Graham, in die zin dat hij het belang benadrukte van de kwaliteit van een bedrijf en van het voor onbepaalde tijd houden van investeringen. Graham investeerde doorgaans puur op basis van het aantal bedrijven en hij zou een investering verkopen tegen een vooraf bepaalde waarde. Toch heeft Buffett gezegd dat niemand ooit geld heeft verloren door de methoden en adviezen van Graham op te volgen. (Zie ook: 3 verschillen tussen Benjamin Graham en Warren Buffett.)

Het komt neer op

Graham rapporteerde naar verluidt gemiddeld een jaarlijks rendement van 20% door zijn vele jaren van geldbeheer, hoewel details van de investeringen van Graham niet direct beschikbaar zijn. Hij bereikte deze resultaten in een tijd dat het kopen van gewone aandelen algemeen werd beschouwd als een pure gok. Maar Graham kocht aandelen met een methode die zowel een laag risico als een hoog rendement opleverde. Om deze reden was Graham een ​​echte pionier op het gebied van financiële analyse.