'The Big Short' uitgelegd

The Big Short is een Oscar-winnende filmaanpassing van 2015 van het bestverkochte boek van auteur Michael Lewis met dezelfde naam. De film, geregisseerd door Adam McKay, richt zich op het leven van verschillende Amerikaanse financiële professionals die voorspelden en profiteerden van de opbouw en de daaropvolgende ineenstorting van de huizen- en kredietzeepbel in 2007 en 2008.

The Big Short : Inside the Doomsday Machine, gepubliceerd in 2010, was een los vervolg op Lewis 'best verkochte boek Liar's Poker, een kroniek van zijn werkervaringen bij Solomon Brothers in de jaren tachtig. Beide non-fictie werken bieden een diepe duik in de levens, werkplekken en psychologie van verschillende Wall Street-professionals en de financiële wereld.

Dit artikel onderzoekt The Big Short, de hoofdpersonages en de stilistische tools die McKay gebruikt om complexe financiële instrumenten te verklaren die door de banken zijn ontwikkeld tijdens de aanloop naar de smelt van de subprime-hypotheek.

De grote korte

The Big Short was niet de eerste verfilming van een succesvol non-fictieboek over de financiële crisis. In 2011 paste HBO de crisis van Andrew Ross Sorkin tell-all Too Big To Fail aan, die ook een met sterren bezaaide cast had. Dat verhaal ging meer over de paar weken voorafgaand aan de ineenstorting van Lehman Brothers en de reactie van het Congres om de grootste banken van het land te redden

The Big Short is echter een personage-gedreven stuk dat zich niet alleen richt op de gebeurtenissen die hebben geleid tot de financiële crisis, maar ook op de conflicterende moraliteit van verschillende mannen die de crisis ruim van tevoren voorzagen. De verfilming van de film is Christian Bale, Steve Carell, Ryan Gosling en Brad Pitt.

Het verhaal vertelt het werk van hedgefondsmanager Michael Burry (geportretteerd door Christian Bale), die erkent dat de Amerikaanse huizenmarkt van het begin van de 21e eeuw vrijwel een actiefzeepbel is die wordt opgeblazen door risicovolle leningen. In 2005 creëert Burry - de manager van Scion Capital - een kredietverzuimswap waarmee hij de woningmarkt kan kortsluiten. Zijn klanten worden echter boos. Wanneer banken en crediteuren beweren dat de huisvesting stabiel is en de markt in feite blijft stijgen, worden zijn klanten boos en angstig terwijl Burry zijn korte toneelstukken voortzet. Wanneer ze hun geld terug eisen, stelt hij een moratorium in op opnames.

Ondertussen ontdekt Jared Vennett (Ryan Gosling) onbedoeld het doel van Burry om de kredietverzuimswap tot stand te brengen. Hedgefondsmanager Mark Baum (Steve Carrell) voegt zich bij Burry bij het beleggen in de markt voor kredietverzuimswaps en erkent dat slecht gestructureerde leningpakketten die bekend staan ​​als collateralized debt verplichtingen (CDO's) AAA-ratings hebben ontvangen en de hypotheekcrisis verergeren. Na ontdekt te hebben dat dubieuze innovatie op de CDO-markt enorm risico op de markten heeft aangewakkerd, concludeert Baum dat de huizenbubbel uiteindelijk zal leiden tot de ineenstorting van de Amerikaanse economie en weddenschappen groot - kortgesloten de financiële sector. (Baum was gebaseerd op real-life hedgefondsmanager Steve Eisman. Vennett was gebaseerd op Greg Lippmann, een voormalige obligatieverkoper bij Deutsche Bank.)

Ten slotte vragen twee investeerders - Charlie Geller (John Magaro) en Jamie Shipley (Finn Wittrock) - het beleggingsadvies van gepensioneerde bankier Ben Rickert (Brad Pitt) nadat ze een paper hebben ontdekt dat is geschreven door Vennett. Nadat Shipley en Geller een reeks succesvolle weddenschappen tegen de woningmarkt hebben gesloten, wordt Rickert boos dat ze hebben geprofiteerd van de ondergang van de Amerikaanse economie en de financiële ondergang van Midden-Amerika. Geller was gebaseerd op Cornwell Capital-oprichter Charlie Ledley, terwijl Jamie Shipley gebaseerd was op Cornwell-partner Jamie Mai. Rickert was gebaseerd op Ben Hockett, een voormalige handelaar bij Deutsche Bank.

Hoewel ze een fortuin verdienen met hun transacties, blijft het duo teneergeslagen over de hoeveelheid genomen risico en het morele risico dat uiteindelijk de reddingsoperaties van verschillende banken zou voeden. Shipley en Geller zouden later proberen - en falen - de ratingbureaus te vervolgen voor hun misleidende ranglijst van door hypotheek gedekte effecten en hypotheken.

Burry levert ondertussen bijna 500% rendement op voor investeerders die bij hem blijven gedurende de instorting van de woningmarkt.

Stilistische benaderingen

Financiële terminologie en de chronologie van de financiële crisis is zeer complex en moeilijk te begrijpen voor een traditioneel publiek in een twee uur durende film. Het filmproductieteam hanteert een eenvoudige, maar stilistische benadering bij het definiëren van de tools, van collateralized debt verplichtingen (CDO's) en tranches tot credit-default swaps en door hypotheek gedekte effecten, die de wereldeconomie hebben helpen zinken.

De film verklaart bijvoorbeeld de oorsprong en complexiteit van een synthetische CDO in een scène waarin actrice Selena Gomez blackjack speelt. Samen met econoom Richard Thaler leggen ze uit hoe steeds grotere side-inzetten op Gomez's blackjack-hand geweldig zijn als ze wint - een metafoor voor een stijgende huizenmarkt. Wanneer Gomez echter de hand verliest - of de huizenmarkt daalt - veroorzaken die steeds grotere zijweddenschappen een domino-effect dat grotere verliezen creëert aan respectievelijk de tafel en de economie.

Vervolgens ontvangt het publiek een visueel hulpmiddel bij het leren van de definitie van een tranche. In één scène haalt Ryan Gosling blokken uit een Jenga-toren om te laten zien hoe tranches werken in door hypotheek gedekte effecten (MBS), zoals onderpand hypotheekverplichtingen (CMO). Door blokken in het onderste deel van de toren te verwijderen, legt Gosling uit dat de effecten met de hoogste rating aan de bovenkant van de toren niet kunnen staan ​​wanneer de effecten met de lagere rating falen en van de basis worden verwijderd.

Andere voorbeelden van visuele bezuinigingen en rekwisieten verklaren de complexiteit van financiële innovatie. Een cutaway toont actrice Margot Robbie in een bubbelbad dat champagne drinkt en de kwetsbaarheid van door hypotheek gedekte effecten uitlegt. Ondertussen legt tv-voedselpersoonlijkheid Anthony Bourdain uit hoe het gooien van een tweedaagse vis in een stoofpot vergelijkbaar is met de subprime-hypotheken die in CDO's worden gegooid om hun risicovolle karakter te verbergen voor nietsvermoedende klanten.

Het komt neer op

The Big Short ontving verschillende Academy Award-nominaties - waaronder "Best Picture" - en won voor "Best Adapted Screenplay". Sommige critici, waaronder Nobelprijswinnaar Economieprijswinnaar Paul Krugman, hebben gezegd dat de film niet erkent dat verschillende mensen, buiten de personages in de film, ook de problemen met subprime-hypotheken hebben gemarkeerd. Anderen merkten op dat de film de rol die de Federal Reserve heeft gespeeld om de crisis te laten bloeien niet volledig erkende.

Dat gezegd hebbende, biedt The Big Short een zeer boeiende verkenning in de jaren voorafgaand aan de ineenstorting van Lehman Brothers en de huizenmarkt, die leidde tot de Grote Recessie. Uiteindelijk concludeert Wall Street dat hebzucht de wereldeconomie jarenlang heeft doen zinken.