Kapitaalrekening
De kapitaalrekening in de internationale macro-economie is het deel van de betalingsbalans waarin alle transacties tussen entiteiten in één land met entiteiten in de rest van de wereld worden geregistreerd. Deze transacties bestaan uit invoer en uitvoer van goederen, diensten, kapitaal en als overdrachtsbetalingen zoals buitenlandse hulp en overmakingen. De betalingsbalans bestaat uit een kapitaalrekening en een lopende rekening, hoewel een nauwere definitie de kapitaalrekening opsplitst in een financiële rekening en een kapitaalrekening.
In de boekhouding toont de kapitaalrekening het vermogen van een bedrijf op een specifiek tijdstip. Het staat ook bekend als het eigen vermogen van een eenmanszaak of het eigen vermogen van een onderneming en wordt gerapporteerd in het onderste gedeelte van de balans.
Belangrijkste leerpunten
- De kapitaalrekening op nationaal niveau vertegenwoordigt de betalingsbalans voor een land.
- De kapitaalrekening houdt de netto wijziging in de activa en passiva van een land gedurende een jaar bij.
- Het saldo van de kapitaalrekening zal economen informeren of het land een netto-importeur of netto-exporteur van kapitaal is.
Kapitaalrekening
Hoe kapitaalrekeningen werken
Veranderingen in de betalingsbalans kunnen aanwijzingen geven over het relatieve niveau van economische gezondheid en toekomstige stabiliteit van een land. De kapitaalrekening geeft aan of een land kapitaal importeert of exporteert. Grote veranderingen in de kapitaalrekening kunnen aangeven hoe aantrekkelijk een land is voor buitenlandse investeerders en kunnen een aanzienlijke invloed hebben op de wisselkoersen.
Omdat alle in de betalingsbalans geregistreerde transacties nul bedragen, moeten landen met grote handelstekorten (tekorten op de lopende rekening), zoals de Verenigde Staten, per definitie ook grote overschotten op de kapitaalrekening hebben. Dit betekent dat er meer kapitaal naar het land stroomt dan naar buiten gaat, veroorzaakt door een toename van het buitenlandse bezit van binnenlandse activa. Een land met een groot handelsoverschot exporteert kapitaal en heeft een tekort op de kapitaalrekening, wat betekent dat er geld uit het land stroomt in ruil voor meer eigendom in buitenlandse activa.
Het is belangrijk om te onthouden dat het Amerikaanse handelstekort het gevolg is van buitenlandse investeerders die Amerikaanse activa bijzonder aantrekkelijk vinden en de waarde van de dollar opdrijven. Als de relatieve aantrekkingskracht van Amerika op buitenlandse investeerders zou vervagen, zou de dollar verzwakken en zou het handelstekort krimpen.
Kapitaalrekening versus financiële rekening
In de afgelopen jaren hebben veel landen de engere betekenis aangenomen van een kapitaalrekening die wordt gebruikt door het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Het splitst de kapitaalrekening in twee afdelingen op het hoogste niveau: de financiële rekening en de kapitaalrekening . De kapitaal- en financiële rekeningen meten de netto stromen van financiële claims (dwz veranderingen in activapositie).
De voorraad buitenlandse activa van een economie versus buitenlandse verplichtingen wordt de netto internationale investeringspositie genoemd, of gewoon netto buitenlandse activa, die de netto vorderingen van een land op de rest van de wereld meet. Als de vorderingen van een land op de rest van de wereld hun vorderingen daarop overtreffen, dan heeft het positieve netto buitenlandse activa en zou het een netto schuldeiser zijn. Indien negatief, een netto schuldenaar. De positie verandert in de loop van de tijd zoals aangegeven door de kapitaal- en financiële rekening.
De financiële rekening meet of verhoogt het internationale eigendom van activa, ongeacht of het individuen, bedrijven, overheden of centrale banken zijn. Deze activa omvatten directe buitenlandse investeringen, effecten zoals aandelen en obligaties, en goud en deviezenreserves. De kapitaalrekening, volgens deze definitie, meet financiële transacties die geen invloed hebben op inkomsten, productie of besparingen, zoals internationale overdrachten van boorrechten, handelsmerken en auteursrechten.
Huidige versus kapitaalrekening
De lopende en kapitaalrekeningen vertegenwoordigen twee helften van de betalingsbalans van een land. De lopende rekening vertegenwoordigt het nettoresultaat van een land gedurende een bepaalde periode, terwijl de kapitaalrekening de netto wijziging van activa en passiva gedurende een bepaald jaar registreert.
In economische termen behandelt de lopende rekening de ontvangst en betaling in contanten en niet-kapitaalgoederen, terwijl de kapitaalrekening bronnen en gebruik van kapitaal weergeeft. De som van de lopende rekening en de kapitaalrekening weerspiegeld in de betalingsbalans zal altijd nul zijn. Een eventueel overschot of tekort op de lopende rekening wordt geëvenaard en tenietgedaan door een gelijk overschot of tekort op de kapitaalrekening.
De lopende rekening behandelt kortetermijntransacties van een land of het verschil tussen sparen en beleggen. Dit worden ook wel feitelijke transacties genoemd (omdat ze een reële impact hebben op het inkomen), de output en de werkgelegenheid door het verkeer van goederen en diensten in de economie. De lopende rekening bestaat uit zichtbare handel (export en import van goederen), onzichtbare handel (export en import van diensten), unilaterale overdrachten en beleggingsinkomsten (inkomsten uit factoren zoals grond of buitenlandse aandelen).
Het krediet en debet van deviezen van deze transacties worden ook opgenomen in het saldo van de lopende rekening. Het resulterende saldo van de lopende rekening wordt geschat als het totaal van de handelsbalans.
Kapitaalrekeningen in de boekhouding
In de boekhouding is een kapitaalrekening een grootboekrekening die wordt gebruikt om het ingebrachte kapitaal en de ingehouden winsten van de eigenaars te registreren - het cumulatieve bedrag van de inkomsten van een bedrijf sinds het werd gevormd, minus de cumulatieve dividenden die aan de aandeelhouders zijn betaald. Het wordt gerapporteerd onderaan de balans van de onderneming, in het eigen vermogen. In een eenmanszaak wordt dit gedeelte het eigen vermogen genoemd en in een vennootschap het eigen vermogen.
In een bedrijfsbalans is het aandelengedeelte meestal onderverdeeld in gewone aandelen, preferente aandelen, extra gestort kapitaal, ingehouden winsten en eigen aandelen. Alle rekeningen hebben een natuurlijk creditsaldo, behalve voor eigen aandelen met een natuurlijk debetsaldo. Gewone en preferente aandelen worden opgenomen tegen de nominale waarde van het totale aantal aandelen dat eigendom is van aandeelhouders. Extra gestort kapitaal is het bedrag dat de aandeelhouder aan de onderneming heeft betaald boven de nominale waarde van de aandelen. Ingehouden winst is de cumulatieve winst van het bedrijf overuren, minus dividenden uitgekeerd aan aandeelhouders, die zijn herbelegd in de lopende bedrijfsactiviteiten van het bedrijf. De eigen aandelenrekening is een tegenwaarderekening die de inkoop van eigen aandelen door een bedrijf registreert.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.