Distributie van liquidatie in contanten
Een liquidatie-uitkering in contanten, ook bekend als een liquiderend dividend, is de hoeveelheid kapitaal die aan de investeerder of bedrijfseigenaar wordt geretourneerd wanneer een onderneming geheel of gedeeltelijk wordt geliquideerd. Wanneer een onderneming failliet gaat en haar activa worden geliquideerd, geeft de onderneming ofwel niet-contante liquidatie-uitkeringen, contante liquidatie-uitkeringen uit, of beide.
De uitkeringen worden teruggegeven aan beleggers volgens de kapitaalstructuur van het bedrijf. Als er geld overblijft na het betalen van obligatiehouders, wordt aan aandeelhouders een deel van het geld betaald. Uitkeringen aan beleggers tot hun kostenbasis - het geïnvesteerde bedrag, inclusief provisies en vergoedingen - in het aandeel worden beschouwd als een niet-belastbaar rendement van de hoofdsom.
Bedragen boven de kostenbasis van beleggers worden gerapporteerd als vermogenswinsten, een belastbare uitkering. Bedragen onder de kostenbasis van beleggers worden gerapporteerd als minderwaarden. Kredietverenigingen sturen dit soort distributie ook naar hun spaarders wanneer ze worden geliquideerd.
Inzicht in de verdeling van liquidatie in contanten
Opbrengsten uit een liquidatie-uitkering in contanten kunnen een niet-belastbare opbrengst van de hoofdsom of een belastbare uitkering zijn, afhankelijk van het feit of het bedrag hoger is dan de kostenbasis van de belegger in de voorraad. De opbrengst kan in één keer worden betaald of in een aantal termijnen.
Vaak wordt de opbrengst van uitkeringen in contanten geliquideerd op formulier 1099-DIV. De IRS-mandaten in sectie 331 (a) van de IRS-belastingcode dat uitkeringen van $ 600 of meer moeten worden gerapporteerd op formulier 1099-DIV. Elk belastbaar bedrag dat de belegger ontvangt, wordt gerapporteerd op Schema D, de vermogenswinst- en verliesrekening die wordt neergelegd bij het IRS-formulier 1040 tijdens jaarlijkse belastingaangiften.
Betalingen boven de totale investering zijn vermogenswinsten, onderworpen aan vermogenswinstbelasting. Als het bedrag dat de belegger ontvangt lager is dan zijn oorspronkelijke kostenbasis die in het aandeel is belegd, kan de belegger een vermogensverlies rapporteren waardoor zijn belastingaanslag wordt verlaagd. Dit verlies kan alleen worden gerapporteerd wanneer de onderneming een definitieve verdeling van de liquidatie in contanten uitgeeft.
De duur van de holdingperiode bepaalt of de vermogenswinsten worden geclassificeerd als kortetermijn- of langetermijnwinsten.
Voorbeeld van een verdeling van de liquidatie in contanten
XYZ Corporation is in liquidatie. Bob en Bette zijn aandeelhouders. De kostenbasis van Bob voor zijn aandelen in XYZ Corp. is $ 50. Wanneer hij een betaling in contanten van $ 75 ontvangt, is $ 50 daarvan een kapitaalteruggave en niet belastbaar, terwijl $ 25 de winst is en belastbaar is. Bette heeft een oorspronkelijke kostenbasis van $ 100. Wanneer ze haar betaling van $ 75 ontvangt, dekt dit niet zijn oorspronkelijke kostenbasis in de voorraad. Dus Bette heeft een verlies van $ 25.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.