Hoofdstuk 7 versus hoofdstuk 11: Wat is het verschil?

In zowel hoofdstuk 7 als hoofdstuk 11 faillissementsgebeurtenissen zullen aandeelhouders van de bedrijven die faillissement aanvragen hoogstwaarschijnlijk weinig of geen rendement op hun beleggingen zien. Er zijn echter enkele significante verschillen tussen deze twee depots.

Belangrijkste leerpunten

• Bedrijven in een hoofdstuk 7 faillissement zijn voorbij het stadium van reorganisatie en moeten alle niet-vrijgestelde activa verkopen aan crediteuren.
• Hoofdstuk 11 faillissement kan revalidatie faillissement worden genoemd; het biedt het bedrijf de mogelijkheid om zijn schulden te reorganiseren en te proberen opnieuw een gezonde organisatie te worden.

Uw gids voor hoofdstuk 7 Faillissement

hoofdstuk 7

Hoofdstuk 7 faillissement wordt soms liquidatie faillissement genoemd. Bedrijven die deze vorm van faillissement ervaren, zijn het stadium van reorganisatie voorbij en moeten alle niet-vrijgestelde activa verkopen aan crediteuren.

In hoofdstuk 7 incasseren de schuldeisers hun schulden volgens de manier waarop ze het geld aan de onderneming hebben uitgeleend, ook wel de "absolute prioriteit" genoemd. Er wordt een trustee aangesteld, die ervoor zorgt dat alle activa die zijn beveiligd, worden verkocht en dat de opbrengsten aan de specifieke schuldeisers worden betaald.

Beveiligde schulden zijn bijvoorbeeld leningen uitgegeven door banken of instellingen op basis van de waarde van een specifiek actief. Wat activa en resterende contanten blijven nadat alle beveiligde schuldeisers zijn betaald, worden samengevoegd om te worden betaald aan uitstaande schuldeisers met ongedekte leningen zoals obligatiehouders en preferente aandeelhouders.

Om in aanmerking te komen voor vrijstelling van hoofdstuk 7, kan een schuldenaar een bedrijf, een persoon of een klein bedrijf zijn. Maar het is verboden om faillissement aan te vragen, als binnen de vorige 180 dagen een ander faillissementsverzoek werd afgewezen omdat de schuldenaar niet in de rechtbank was verschenen. Een schuldenaar verliest ook zijn of haar recht om faillissement aan te vragen, als hij ermee instemt een eerdere zaak te verwerpen, nadat schuldeisers de faillissementsrechtbank hebben gevraagd om hen het recht te geven beslag te leggen op de eigendommen waarop zij het pandrecht houden.

Hoofdstuk 11

Hoofdstuk 11 faillissement kan ook worden genoemd revalidatie faillissement. Het is veel meer betrokken dan hoofdstuk 7, omdat het de onderneming de mogelijkheid biedt om zijn schulden te reorganiseren en te proberen zich opnieuw op te bouwen als een gezonde organisatie. Wat dit betekent is dat het bedrijf contact zal opnemen met zijn schuldeisers in een poging de voorwaarden voor leningen te wijzigen, zoals de rente en de dollarwaarde van betalingen.

Een hoofdstuk 11-zaak begint met het indienen van een verzoekschrift bij de faillissementsrechtbank waar de schuldenaar woont. Een verzoekschrift kan een vrijwillig verzoekschrift zijn, dat wordt ingediend door de schuldenaar, of het kan een onvrijwillig verzoekschrift zijn dat wordt ingediend door schuldeisers die aan bepaalde vereisten voldoen.

Speciale overwegingen

Net als hoofdstuk 7 vereist hoofdstuk 11 dat een trustee wordt benoemd. In plaats van alle activa te verkopen om schuldeisers terug te betalen, houdt de trustee echter toezicht op de activa van de schuldenaar en laat hij de activiteiten voortzetten. Het is belangrijk op te merken dat de schuld niet wordt afgeschaft in hoofdstuk 11. De herstructurering verandert alleen de voorwaarden van de schuld en de onderneming moet deze blijven terugbetalen via toekomstige inkomsten.

Als een bedrijf succesvol is in hoofdstuk 11, wordt doorgaans verwacht dat het op een efficiënte manier blijft werken met zijn nieuw gestructureerde schuld. Als het niet lukt, zal het zich aanmelden voor hoofdstuk 7 en liquideren.