Algemeen pensioenadvies dat DINK's niet kunnen negeren

Voor sommigen is niets belangrijker voor de menselijke ervaring dan kinderen krijgen. Deze mensen zien het als bijna een heilige plicht - om hun ouders kleinkinderen te geven, de soort te verspreiden, om te genieten van de onbeschrijfelijke vreugde van het ouderschap.

Dan zijn er de rest van ons, een kleine minderheid om zeker te zijn, die denken dat luierveranderingen en infantiel geschreeuw respectievelijk de meest onaangename taak zijn en denkbaar. Vanuit dat oogpunt zou elke dollar die wordt besteed aan het grootbrengen van nakomelingen beter elders worden besteed. Voor degenen die diepgeworteld zijn in de laatste categorie, of jongere die overwegen om zich bij hun gelederen aan te sluiten, zijn enkele van de standaardregels over pensioenplanning niet van toepassing.

Een dure onderneming

Het Amerikaanse ministerie van Landbouw heeft geschat dat het $ 233.610 kost om een ​​in 2015 geboren kind - het meest recente rapport - op te voeden tot 18 jaar ($ 284.570 als rekening wordt gehouden met de verwachte inflatiekosten). Hoewel dat cijfer meer het resultaat is van een oefening in openbare public relations dan van een wetenschappelijke poging om de exacte kosten van het opvoeden van kinderen te berekenen, is het nog steeds groot genoeg om het geloof van de vrijwillig kinderloze te versterken dat zij de juiste beslissing hebben genomen. En dat zijn de uitgaven voor slechts één kind.

Toegegeven, je kunt dezelfde wieg en hetzelfde speelgoed gebruiken voor meerdere kinderen, maar als je van plan bent om de 2, 3 keer te reproduceren die nodig is om bevolkingsafname te voorkomen, lijkt het erop dat de gemiddelde persoon welvaart net zo goed beschouwt als wiskundig onverenigbaar met het opvoeden van een gezin. (Dat nummer van $ 233.610 sluit ook universiteit niet uit.)

Dus, wat zou je kunnen doen met de extra bijna $ 13.000 per jaar die anders naar alles ging, van wanten tot Pablum tot vioollessen?

Voor DINK's - als u een acroniem opfriscursus nodig heeft, dat is Double Income, No Kids - is pensioenplanning niet alleen matig eenvoudiger dan voor ouders. Het is exponentieel gemakkelijker. Als het eerste gebod van pensioenplanning 'vroeg beginnen' is, dan is 'zo min mogelijk personen ten laste' 1a. Zoals Bob Maloney van de financiële adviseurs van Squam Lakes in Holderness, NH, stelt: "Voor elke dollar die wordt uitgegeven aan de opleiding van kinderen, wordt de pensioenplanning naar evenredigheid aangetast."

Een populaire financiële vuistregel zegt dat actuariële trends, kosten van levensonderhoud en inkomensgegevens per hoofd van de bevolking kunnen worden gedistilleerd in één handig aantal - 4% - voor pensioenplanningsdoeleinden. Volgens de 4% -regel is dit het percentage dat u elk jaar uit uw pensioenfonds zou moeten kunnen halen zonder bang te zijn dat uw geld opraakt. Het veronderstelt dat u het personeel verlaat op de traditionele pensioengerechtigde leeftijd (65/66) en dus een nest-ei nodig hebt dat 25 keer uw jaarlijkse uitgaven bedraagt.

Gemeenschappelijk pensioenadvies dat DINKS kunnen negeren

Meer uitgeven, eerder met pensioen?

Als je gedurende 18 jaar van je eerste werkende leven een extra $ 13.000 per jaar hebt weggegooid, het geld dat anders aan kinderen zou zijn uitgegeven, is de conclusie duidelijk: als je wilt, kun je meer dan 4% opnemen en uitgeven een beetje extravagant elk jaar van uw pensioen, of - en dit rechtvaardigt een dramatische pauze onderbroken door streepjes - eerder met pensioen gaan.

Het opnemen van 3% van een $ 1, 5 miljoen pensioenrekening is het equivalent van het opnemen van 4% van een $ 1, 125 miljoen pensioenrekening. Besteed uw werkjaren aan het verzamelen van het verschil van $ 375.000 en u zou acht jaar eerder met pensioen kunnen gaan. Drie procent is trouwens meer dan alleen het getal dat toevallig in de vergelijking past. Het wordt erkend als de drempel waaronder u zich in het verleden nooit zorgen hoeft te maken over het onhoudbaar opnemen van geld. Nooit is er een periode van 50 jaar geweest waarin een intrekkingspercentage van 3% zou hebben geresulteerd in een volledig uitgeput gepensioneerde.

De 4% -regel is misschien een goede theorie, maar is die ook geldig in de echte wereld? Bill Bengen, de gecertificeerde financiële planner die de regel begin jaren negentig populair maakte, erkent dat 4, 5% of 5%, of zelfs meer, geschikt zou kunnen zijn voor beleggers die zijn gepositioneerd in effecten met een aanzienlijk hogere volatiliteit en dus mogelijk hogere rendementen. Een alternatieve interpretatie is dat, als u wilt blijven beleggen in conservatieve effecten, een mogelijke manier om uw jaarlijkse opnamepercentage te verhogen, is om met een grotere foutenmarge te beginnen.

Laten we alle verschillende variabelen grof vereenvoudigen, laten we aannemen dat een kinderloze werknemer inderdaad 18 jaar lang nog eens $ 13.000 per jaar kan besparen. En laten we beginnen op 25 jaar, een redelijke leeftijd om het eerste kind te krijgen. Met een rendement van 4, 5%, jaarlijks samengesteld, krijgt de ijverige kinderloze persoon $ 393.536 extra die een ouder niet heeft. Veronderstel verder dat geld nu belegd blijft op 4, 5% zonder verdere bijdragen tot en met de leeftijd van 65 jaar, en dat geld groeit tot $ 1.036.438, een mooie pot waarmee de periode van iemands leven wordt aangeduid die toepasselijk de gouden jaren wordt genoemd. (Zie "Waarom de 4% -regel niet langer werkt voor gepensioneerden" voor een nieuwe kijk op de 4% -regel in de huidige economie.)

Wanneer een paar ervoor kiest om niet te vermenigvuldigen, heeft dat paar zijn capaciteit om zijn pensioenfonds uit te breiden vergroot. Een partner minder thuis bij de kinderen betekent nog een partner in het personeelsbestand. Als beide partners een werkgeversmatch ontvangen op 401 (k) bijdragen, tot een maximum van 25% van het salaris van elke echtgenoot en $ 19.000 per jaar, wordt de weg naar pensionering aanzienlijk breder en soepeler.

Andere Overwegingen

"Een woord van waarschuwing zou waarschijnlijk gaan over hun fiscale situatie", zegt investeringsadviseur Dominique J. Henderson, Sr., eigenaar van DJH Capital Management, LLC in DeSoto, Texas. "Een typisch echtpaar zonder kinderen zal een hogere belastingplicht hebben en zou daarom meer fiscaal efficiënte manieren moeten vinden om te investeren." Hij wijst er ook op dat er waarschijnlijk minder levensverzekeringen nodig zullen zijn: "De langstlevende echtgenoot zou op een bepaald moment weer aan het werk gaan en nog steeds geen personen ten laste hebben om te voorzien, dus dit aantal is veel minder dan het typische gezin."

Voor paren die hebben toegewijd om egoïstisch hun eigen belangen boven die van hypothetische, niet-bestaande nakomelingen te stellen, is nog steeds veel van hetzelfde pensioenadvies voor ouders van toepassing. Stel betalingen voor sociale zekerheid uit tot 70 jaar en wees strategisch wanneer en hoe partneruitkeringen te gebruiken. Verzilver je 401 (k) niet te vroeg, omdat dit een boete van 10% zou opleveren. Mocht de gelegenheid zich voordoen, herfinancier uw hypotheek onderweg tegen een aantrekkelijker tarief. Dat zou relatief eenvoudig moeten zijn, gezien het feit dat u en uw echtgenoot vermoedelijk een hogere gecombineerde credit score hebben, dankzij een groter vermogen om hypotheekbetalingen te doen, dankzij twee inkomens en geen kinderen.

Het komt neer op

Niet alles is meetbaar, en ouders zouden de eerste zijn om het punt te argumenteren. De psychologische beloningen die horen bij het zien afstuderen van een kind van de universiteit, het stichten van een eigen gezin, of zelfs gewoon opgroeien zonder ooit gearresteerd te worden, zijn moeilijk om een ​​dollarcijfer op te zetten. Maar mensen die hebben gekeken naar de kosten en baten van het opvoeden van kinderen, en hebben besloten dat de eerste zwaarder weegt dan de laatste, zullen merken dat het weglaten van die immateriële activa hen op een gemakkelijker pad naar pensionering zal plaatsen.