Computermisbruik gedefinieerd
Computermisbruik is het gebruik van een computer om iets ongepast of illegaals te doen. Voorbeelden van computermisbruik zijn het gebruik van een computer om persoonlijk identificeerbare informatie (PII), zoals burgerservicenummers, vrij te geven, het gebruik van een computer om de inhoud van een website van iemand anders te wijzigen, opzettelijk een computer infecteren met een worm die zich naar andere computers verspreidt, een computer gebruiken om illegaal auteursrechtelijk beschermde items te delen en de ene computer gebruiken om ongeautoriseerde toegang tot een andere te krijgen. Andere voorbeelden van computermisbruik zijn cyberpesten en het gebruik van een werkcomputer voor persoonlijke taken tijdens bedrijfstijd.
Mensen die computermisbruik plegen, kunnen het universiteitsbeleid, het bedrijfsbeleid of de federale wet overtreden. Reageren op computermisbruik omvat het identificeren van de betreffende computer (s) en vervolgens proberen de individuele misbruiker (s) te identificeren.
Computergebruik afbreken
Sommige definities van computermisbruik beschouwen computercriminaliteit als een vorm van computermisbruik. Andere definities beschouwen de twee als volledig verschillend en noemen computermisbruik iets oneerlijks of onethisch en computercriminaliteit iets illegaals. Deze meningen zijn niet relevant; echter, als het gaat om de federale wet die computermisbruik regelt: de Computer Fraud and Abuse Act van 1984 (CFAA).
De Computer Fraud and Abuse Act van 1984
De CFAA criminaliseert bepaalde vormen van computermisbruik door "ongeoorloofde toegang" van computers en netwerken te verbieden. De wet is gebruikt om zowel hackers op hoog als op laag niveau met succes te vervolgen voor zowel civiele als strafzaken. Vroeger werd de wet bijvoorbeeld gebruikt om de man te veroordelen die de eerste computerworm in 1988 had uitgebracht. Door de jaren heen heeft de vaagheid van de wet echter tot tientallen jaren gevangenisstraf geleid voor kleine misbruiken die geen economische of lichamelijk letsel.
Terwijl de wet bedoeld was voor de vervolging van hackers die computermisbruik plegen door waardevolle informatie te stelen of schade aan te richten wanneer ze inbreken op een computersysteem. Het congres heeft de CFAA vijf keer uitgebreid, zodat activiteiten die ooit misdrijven waren, nu federale misdrijven zijn en dagelijkse gebruikers kunnen worden gestraft voor kleine inbreuken op de servicevoorwaarden van een toepassing.
De wet maakt leugens wit, zoals het onderschatten van je leeftijd of gewicht op een datingsite een misdaad. Het maakt ook het overtreden van het beleid van een bedrijf over het gebruik van een werkcomputer voor persoonlijk gebruik een misdrijf. Als de wet breed zou worden toegepast, zou bijna elke bediende in Amerika in de gevangenis zitten voor computermisbruik. Omdat het willekeurig en soms overdreven wordt gehandhaafd, hebben federale rechters en wetenschappers gepleit voor het wijzigen van de wet om servicevoorwaarden te decriminaliseren. Een belemmering voor het losraken van de wet is weerstand van bedrijven die ervan profiteren. Een van de wijzigingen in de CFAA in 1994 wijzigde de wet om civiele acties mogelijk te maken, waardoor bedrijven een manier kregen om werknemers aan te klagen die bedrijfsgeheimen stelen.
Voorbeelden van computermisbruik
Een incident dat veel mensen misschien niet als computermisbruik beschouwen, is het creëren van een nep-social media-account. Als de algemene voorwaarden van de sociale mediadienst vereisen dat gebruikers nauwkeurige informatie over hun identiteit verstrekken bij het aanmaken van een account, kunnen ze worden vervolgd onder de CFAA. Deze uitkomst is onwaarschijnlijk tenzij een persoon een nep-account gebruikt voor kwaadaardige doeleinden, zoals cyberpesten, maar het is een mogelijkheid - en die mogelijkheid om vervolgd te worden voor zoiets kleins als het creëren van een nep-account is een groot probleem met de CFAA . Advocaten hebben de zwakke punten van de wet kunnen uitbuiten om cliënten te verdedigen die misschien gestraft hadden moeten worden, en officieren van justitie hebben de wet kunnen exploiteren om veroordelingen voor kleine incidenten te verkrijgen.
Het meest bekende voorbeeld van de onbedoelde gevolgen van de uitbreiding van de Computer Fraud and Abuse Act was de dreiging van een gevangenisstraf van 35 jaar voor internetactivist Aaron Swartz voor het downloaden van miljoenen academische artikelen waartoe de toegang beperkt was via een abonnementsservice, waarschijnlijk met de bedoeling om ze vrijelijk te verspreiden. Misschien zouden de vermeende acties van Swartz als diefstal worden beschouwd, maar paste de voorgestelde straf bij de vermeende misdaad? Swartz leek het niet te denken - hij nam zijn eigen leven voordat de zaak kon worden berecht.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.