Verbruik gelijkmatig
Consumptie-afvlakking probeert te beschrijven hoe mensen hun levensstandaard proberen te optimaliseren door te zorgen voor een juiste balans tussen uitgaven en sparen tijdens de verschillende fasen van hun leven.
Degenen die te veel uitgeven en uitstellen om met pensioen te gaan om een hogere levensstandaard te genieten, moeten vaak langer werken of hun levensstandaard bij pensionering verlagen. Degenen die meer dan redden, zullen een zuiniger levensstijl leiden terwijl ze werken om te genieten van een betere levensstijl terwijl ze met pensioen zijn. In elk geval is de algemene levensstandaard minder dan optimaal.
Consumptie afvlakken
Sparen voor pensioen is een delicate evenwichtsoefening. Door een beter begrip van de besparings- en bestedingsvereisten om de levensstandaard te egaliseren, kan men een hogere algemene levensstandaard hebben, althans in theorie. Maar dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan, en het vinden van dit evenwicht is een van de grootste uitdagingen van financiële planning.
Als een economisch concept weerspiegelt consumptie-effening de wens van mensen om een stabiel pad van consumptie te hebben. Dit nodigt uit tot verschillende gerelateerde studiegebieden, zoals gedragseconomie, psychologie en zelfs antropologie.
Mensen houden niet van en doen er alles aan om onzekerheid in hun dagelijkse leven weg te nemen. Consumptie-afvlakking is een economische poging om te bepalen hoe zij dit aanpakken, vanuit de invalshoek van consumptiepatronen (uitgaven).
Consumptie-afvlakking heeft op de korte termijn enige geldigheid, maar de voorspellende waarde op de lange termijn is gemengd. Omdat het moeilijk is om te anticiperen op toekomstige gebeurtenissen, zoals een verandering in inkomen (of het nu gaat om een verhoging of verlies van werkgelegenheid), de belastingcode of onvoorziene tragische gebeurtenissen (verlies van een geliefde), is het nog moeilijker om toekomstige consumptiepatronen te voorspellen.
Het is gebruikelijk om mentale snelkoppelingen te nemen, vooral wanneer we met veel gegevens worden geconfronteerd, wat het anticiperen op hun volgende bewegingen uitdagend maakt. Als een model van consumptiewens, blijft consumptievervlakking zijn methodieken aanpassen en verfijnen om te voldoen aan de veranderende aard van bestedingspatronen. Sinds het begin van de jaren tachtig hebben Amerikanen bijvoorbeeld de uitgaven voor gezondheidszorg gestaag verhoogd als percentage van het bbp, terwijl de consumptie van voedselgerelateerde producten relatief stabiel is gebleven. Consumptie-afvlakking zou trachten deze veranderingen in uitgaven in economische termen te beschrijven.