Converteerbare obligatie-arbitrage
Converteerbare obligatiearbitrage is een arbitragestrategie die erop gericht is te profiteren van verkeerde prijzen tussen een converteerbare obligatie en de onderliggende aandelen. De strategie is over het algemeen marktneutraal. Met andere woorden, de scheidsrechter probeert consistente rendementen te genereren met minimale volatiliteit ongeacht de marktrichting door een combinatie van lange en korte posities in de converteerbare obligatie en de onderliggende aandelen.
Belangrijkste leerpunten
- Een arbitragestrategie voor converteerbare obligaties is er een die profiteert van het prijsverschil tussen een converteerbare obligatie en de aandelenkoers.
- De arbitragestrategie neemt een longpositie in in de converteerbare obligaties terwijl de aandelen van de onderneming worden kortgesloten.
- Een converteerbare obligatie kan op enig moment in de toekomst tegen een specifieke prijs worden omgezet in aandelen in de onderliggende onderneming.
- Het voordeel van een converteerbare obligatie voor de emittent is dat deze doorgaans een lagere rentevoet heeft dan een vergelijkbare obligatie zonder de ingebedde optie.
Hoe Convertible Bond Arbitrage werkt
Een converteerbare obligatie is een hybride effect dat kan worden omgezet in aandelen van de uitgevende onderneming. Het heeft doorgaans een lager rendement dan een vergelijkbare obligatie die geen converteerbare optie heeft, maar dit wordt meestal gecompenseerd door het feit dat de converteerbare obligatiehouder het effect kan omzetten in aandelen met een korting op de marktprijs van het aandeel. Als de koers van het aandeel naar verwachting zal stijgen, zal de obligatiehouder zijn optie uitoefenen om de obligaties om te zetten in aandelen.
Converteerbare obligatiearbitrage houdt in wezen het gelijktijdig innemen van lange en korte posities in een converteerbare obligatie en de onderliggende aandelen in. De arbitrageur hoopt te profiteren van elke beweging in de markt door de juiste hedge te hebben tussen long- en shortposities.
Hoeveel de arbitrageur van elk effect koopt en verkoopt, hangt af van de juiste hedge ratio die wordt bepaald door de delta. Delta wordt gedefinieerd als de gevoeligheid van de prijs van een converteerbare obligatie voor veranderingen in de prijs van de onderliggende aandelen. Zodra de delta is geschat, kan de scheidsrechter zijn delta-positie bepalen - de verhouding tussen zijn aandelen en converteerbare positie. Deze positie moet continu worden aangepast omdat de delta verandert als gevolg van veranderingen in de koers van de onderliggende aandelen.
De emittent van een converteerbare obligatie is in wezen short een calloptie op het onderliggende aandeel tegen de uitoefenprijs, terwijl de obligatiehouder lang een calloptie is.
Speciale overwegingen
De prijs van een converteerbare obligatie is vooral gevoelig voor veranderingen in rentetarieven, de prijs van de onderliggende aandelen en de kredietwaardigheid van de emittent. Daarom is een ander type arbitrage voor converteerbare obligaties het kopen van een converteerbare obligatie en het afdekken van twee van de drie factoren om blootstelling aan de derde factor te krijgen tegen een aantrekkelijke prijs.
Vereisten voor converteerbare obligatie-arbitrage
Converteerbare obligaties worden soms inefficiënt geprijsd ten opzichte van de koers van het onderliggende aandeel. Om te profiteren van dergelijke prijsverschillen, zullen arbitrageurs een strategie voor converteerbare obligaties gebruiken. Als de converteerbare obligatie goedkoop of ondergewaardeerd is ten opzichte van de onderliggende aandelen, neemt de scheidsrechter een lange positie in de converteerbare obligatie en een gelijktijdige korte positie in de voorraad.
In het geval dat de koers van het aandeel in waarde daalt, profiteert de scheidsrechter van zijn shortpositie. Omdat de shortpositie de potentiële neerwaartse koersbeweging in de converteerbare obligatie neutraliseert, neemt de scheidsrechter het rendement van de converteerbare obligatie op.
Aan de andere kant, als aandelenkoersen in plaats daarvan stijgen, kunnen de obligaties worden omgezet in aandelen die worden verkocht tegen de marktwaarde, wat resulteert in een winst van de longpositie en idealiter ter compensatie van eventuele verliezen op de shortpositie. De arbitrageur kan dus een winst met een relatief laag risico maken, ongeacht of de onderliggende aandelenkoers stijgt of daalt zonder te speculeren in welke richting de onderliggende aandelenkoers zal bewegen.
Omgekeerd, als de converteerbare obligatie te duur is ten opzichte van de onderliggende aandelen, neemt de scheidsrechter een shortpositie in de converteerbare obligatie en een gelijktijdige lange positie in de onderliggende aandelen. Als de aandelenkoersen stijgen, zou de winst van de longpositie het verlies van de shortpositie moeten overtreffen. Als de aandelenkoersen in plaats daarvan dalen, zou het verlies uit de longpositie in het eigen vermogen minder moeten zijn dan de winst uit de prijs van de converteerbare obligatie.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.