Staat inkomstenbelasting versus federale inkomstenbelasting: wat is het verschil?

De Verenigde Staten hebben een meerlagig inkomstenbelastingstelsel waarbij belastingen worden geheven door federale, nationale en soms lokale overheden. Federale en nationale inkomstenbelastingen zijn vergelijkbaar omdat ze een belastingtarief toepassen op belastbare inkomsten, maar ze kunnen aanzienlijk verschillen met betrekking tot die belastingtarieven en hoe ze worden toegepast, evenals met de soorten inkomsten die belastbaar zijn, en de aftrekposten en toegestane belastingverminderingen.

Belangrijkste leerpunten

• Er zijn geen uniforme regels voor staatsbelastingen en beugels en pauzes. Belastingtarieven kunnen aanzienlijk verschillen van staat tot staat.
• Zeven staten hebben helemaal geen inkomstenbelasting en een andere is bezig zijn belasting tegen 2022 in te trekken.
• De federale overheid legt aan alle burgers hetzelfde progressieve belastingstelsel op.

Staatsbelastingen

De tarieven van de inkomstenbelasting van de staat kunnen aanzienlijk verschillen van staat tot staat. Alaska, Florida, Nevada, South Dakota, Texas, Washington en Wyoming hebben zelfs helemaal geen inkomstenbelasting. New Hampshire en Tennessee belasten alleen rente-inkomsten en dividenden, niet verdiende inkomsten uit salaris en lonen, en Tennessee is bezig om zelfs deze belastingheffing tegen 2022 in te trekken.

Alle andere staten hebben platte of progressieve inkomstenbelastingstelsels. Een plat systeem is een enkel tarief dat van toepassing is op alle inkomensniveaus. Acht staten gebruiken dit systeem vanaf 2019: North Carolina (5, 499%), Massachusetts (5, 10%), Utah (5%), Colorado (4, 63%), Michigan (4, 25%) Illinois (3, 75%), Indiana (3, 23%) en Pennsylvania (3, 07%).

Drieëndertig staten belasten volgens marginale, progressieve systemen waar hogere inkomensniveaus met een hoger percentage worden belast, een gemeenschappelijke overeenkomst met het federale inkomstenbelastingstelsel. Elke "schijf" van inkomsten wordt belast tegen een hoger percentage. Sommige staten baseren hun haakjes op de federale belastingwetgeving, maar veel staten implementeren hun eigen. Sommigen passen hun beugels jaarlijks aan om gelijke tred te houden met de inflatie, maar anderen niet.

Hawaii heeft 12 belastingschijven vanaf 2019, terwijl Kansas er slechts twee oplegt. Het progressieve belastingstelsel van Californië heeft het hoogste belastingtarief van 13, 3% op inkomens boven $ 1 miljoen, gevolgd door Hawaii op 11%. North Dakota (2, 9%) en Arizona (4, 54%) behoren tot de staten met de laagste toptarieven.

Federale inkomstenbelasting

De Internal Revenue Code (IRC) regelt de federale inkomstenbelasting in de VS en de IRC heeft in 2018 een aantal belangrijke wijzigingen ondergaan met de goedkeuring van de Tax Cuts and Jobs Act (TCJA). Maar de VS blijft een progressief belastingstelsel invoeren. Er zijn zeven belastingschijven en marginale belastingtarieven op federaal niveau: 10%, 12%, 22%, 24%, 32%, 35% en 37%. Het toptarief van 37% is aanzienlijk meer dan 13, 3% in Californië, en het begint met slechts $ 510, 300 aan belastbaar inkomen, terwijl het hoge tarief van Californië niet van toepassing is totdat een belastingbetaler meer dan $ 1 miljoen aan belastbaar inkomen heeft.

De federale overheid past jaarlijks verschillende belastingvoordelen en belastingschijven aan voor inflatie.

Speciale overwegingen

Met het federale belastingstelsel kunnen belastingbetalers een standaardaftrek claimen, of ze kunnen hun aftrek specificeren, maar ze kunnen niet beide doen. Standaardaftrek is in 2018 aanzienlijk toegenomen onder de TCJA. Vanaf 2019 zijn ze vastgesteld op $ 12.200 voor alleenstaande belastingbetalers, $ 18.350 voor hoofd van huishoudelijke filers en $ 24.400 voor gehuwde belastingbetalers die gezamenlijke aangiften indienen.

Pensioeninkomen is volledig belastbaar door de federale belastingdienst, terwijl een aantal staten pensioeninkomsten geheel of gedeeltelijk vrijstellen van belastingheffing. Er zijn ook verschillen met betrekking tot het belasten van obligatierente. Rente ontvangen op Amerikaanse spaarobligaties is bijvoorbeeld onderworpen aan federale belastingheffing, maar is vrijgesteld van staatsbelasting.

Er zijn ook verschillen met betrekking tot heffingskortingen. De staat New York staat bijvoorbeeld een belastingkrediet toe op basis van 20% van de premies die zijn betaald voor langlopende zorgverzekeringen, terwijl federale wetten dergelijke belastingkredieten niet toestaan. De federale wet staat echter verschillende andere kredieten toe, zoals voor opleidingskosten, pensioensparen en afhankelijke zorgkosten. Het IRC voorziet ook in een verdiend belastingkrediet, en 29 staten plus het District of Columbia bieden ook hun eigen versies van dit krediet aan.

Staat inkomstenbelasting versus federale inkomstenbelasting voorbeeld

Een enkele belastingbetaler die in New Hampshire woont, heeft een belastbaar inkomen van $ 75.000 per jaar en een rente-inkomen van $ 3.000 per jaar. Hij betaalt $ 150 aan staatsbelasting omdat New Hampshire niet verdiende inkomsten belast, maar het onverdiende inkomen belast tegen het tarief van 5% vanaf 2019. Zijn effectieve staatsbelastingtarief (belastingschuld gedeeld door belastbaar inkomen) zou 0, 003% zijn.

Hij betaalt federale belastingen van $ 970 op de eerste $ 9.700 van zijn inkomen, dat valt in de belastingschijf van 10%. Hij betaalt 12% op zijn inkomen van $ 9.701 tot $ 39.475 ($ 3.573) en 22% op de balans ($ 8.475, 50) voor een totale federale belastingaanslag van $ 13.018, 50. Zijn federaal belastbaar inkomen omvat zijn rentebaten. Hij heeft een effectief federaal belastingtarief van 16, 6%.

Bij een belastbaar inkomen van $ 78.000, inclusief zowel verdiende als rente-inkomsten, zou dezelfde belastingbetaler het op één na hoogste belastingtarief van 6, 37% krijgen als hij in New Jersey woonde. Deze staatsbelasting zowel verdiende als onverdiende inkomsten. Zijn totale staatsbelasting zou $ 2.844, 10 zijn bij de graduerende, progressieve tarieven van deze staat: $ 280 op de eerste $ 20.000, $ 262, 50 op zijn inkomen van $ 20, 001 tot $ 35.000, $ 175, 00 op zijn inkomen van $ 35.000 tot $ 40.000, $ 1935, 50 op zijn inkomen van $ 40.000 tot $ 75.000, en $ 191, 10 op het saldo van $ 3.000. Zijn effectieve staatsbelastingtarief in New Jersey is 0, 03%. Zijn federale belastingaanslag zou hetzelfde blijven op $ 13.018, 50.