Valutarisico's toegelicht

Bedrijven die internationaal of in eigen land actief zijn, moeten met verschillende risico's omgaan bij het handelen in andere valuta dan hun eigen valuta.

Bedrijven genereren doorgaans kapitaal door schulden te lenen of aandelen uit te geven en gebruiken dit vervolgens om in activa te beleggen en proberen een rendement op de investering te genereren. De investering kan in activa in het buitenland zijn en in vreemde valuta worden gefinancierd, of de producten van het bedrijf kunnen worden verkocht aan klanten in het buitenland die in hun lokale valuta betalen.

Binnenlandse bedrijven die alleen aan binnenlandse klanten verkopen, lopen mogelijk nog steeds valutarisico omdat de grondstoffen die ze kopen geprijsd zijn in een vreemde valuta. Bedrijven die alleen in hun eigen valuta zaken doen, kunnen nog steeds valutarisico lopen als hun concurrenten in een andere eigen valuta werken. Dus wat zijn de verschillende valutarisico's van een bedrijf? (Zie ook: Valutawissel: variabele rente versus vaste rente. )

Transactierisico

Transactierisico ontstaat wanneer een bedrijf een gecommitteerde kasstroom heeft die moet worden betaald of ontvangen in een vreemde valuta. Het risico ontstaat vaak wanneer een bedrijf zijn producten of diensten op krediet verkoopt en het na een vertraging, zoals 90 of 120 dagen, betaling ontvangt. Het is een risico voor het bedrijf, omdat in de periode tussen de verkoop en de ontvangst van fondsen de waarde van de buitenlandse betaling wanneer deze wordt ingewisseld voor voorwaarden in eigen valuta kan leiden tot een verlies voor het bedrijf. De lagere waarde in eigen valuta zou ontstaan ​​omdat de wisselkoers ten opzichte van het bedrijf is verschoven tijdens de toegekende kredietperiode.

Het onderstaande voorbeeld illustreert een transactierisico met Amerikaanse en Australische dollars:

Laten we voor het voorbeeld zeggen dat een bedrijf met de naam USA Printing een eigen valuta van Amerikaanse dollars heeft en een drukmachine verkoopt aan een Australische klant, Koala Corp., die betaalt in zijn eigen valuta van Australische dollars (AU) in het bedrag van $ 2 miljoen.

In scenario A wordt de verkoopfactuur betaald bij levering van de machine. USA Printing ontvangt AU $ 2 miljoen en converteert ze tegen de contante koers van 1: 2 en ontvangt zo $ 1 miljoen in de eigen valuta.

In scenario B krijgt de klant krediet van het bedrijf, dus na 90 dagen wordt AU $ 2 miljoen betaald. USA Printing ontvangt nog steeds AU $ 2 miljoen, maar het op dat moment genoteerde spottarief is 1: 2.50, dus wanneer USA Printing de betaling converteert, is het slechts $ 800.000 waard, een verschil van $ 200.000.

Als de Amerikaanse drukkerij een winst van $ 200.000 van de verkoop had willen maken, zou dit in scenario B volledig verloren zijn gegaan als gevolg van de waardevermindering van de AU gedurende de periode van 90 dagen.

Vertaalrisico

Een bedrijf dat in het buitenland actief is, moet de valutawaarden van elk van deze activa en passiva omzetten in zijn eigen valuta. Het zal ze dan moeten consolideren met zijn activa en passiva in eigen valuta voordat het zijn geconsolideerde financiële rekeningen kan publiceren - zijn balans en winst- en verliesrekening. Het vertaalproces kan leiden tot ongunstige equivalente thuisvalutawaarden van activa en passiva. Een eenvoudig balansvoorbeeld van een bedrijf waarvan de valuta in huis (en rapportage) in Britse ponden (£) is, illustreert het translatierisico:

In het eerste jaar, met een wisselkoers van £ 1: 1, 50, zijn de buitenlandse activa van het bedrijf £ 200 waard in eigen valuta en bedragen de totale activa en passiva elk £ 300. De schuld / eigen vermogen ratio is 2: 1. In jaar twee is de dollar afgeschreven en wordt nu verhandeld tegen de wisselkoers van £ 1: $ 3. Wanneer de activa en passiva van het tweede jaar worden geconsolideerd, is het buitenlandse actief 100 pond waard (een waardevermindering van 50% in pond termen). Om de balans te balanceren, moeten verplichtingen gelijk zijn aan activa. De aanpassing vindt plaats in de waarde van het eigen vermogen, dat met 100 pond moet dalen, zodat de verplichtingen ook in totaal 200 pond bedragen.

Het negatieve effect van deze aanpassing van het eigen vermogen is dat de D / E of gearing-ratio nu substantieel is gewijzigd. Dit zou een ernstig probleem zijn voor het bedrijf als het een verbond (belofte) had gegeven om deze ratio onder een afgesproken cijfer te houden. Het gevolg voor het bedrijf kan zijn dat de bank die de 200 pond aan schuld heeft verstrekt, dit terug vraagt ​​of dat het strafrechtelijke voorwaarden hanteert voor een afstand van het convenant.

Een ander onaangenaam effect veroorzaakt door vertaling is dat de waarde van het eigen vermogen veel lager is - geen prettige situatie voor aandeelhouders wier investering vorig jaar 100 pond waard was en sommigen (die de balans niet zagen wanneer ze werden gepubliceerd) misschien probeerden hun aandelen te verkopen. Deze verkoop kan de prijs van het marktaandeel van het bedrijf drukken of het voor het bedrijf moeilijk maken om extra investeringen in aandelen aan te trekken.

Sommige bedrijven zouden beweren dat de waarde van de buitenlandse activa niet is gewijzigd in termen van lokale valuta; het is nog steeds $ 300 waard en zijn activiteiten en winstgevendheid kunnen ook net zo waardevol zijn als vorig jaar. Dit betekent dat er geen intrinsieke waardevermindering voor aandeelhouders is. Het enige dat is gebeurd, is een boekhoudkundig effect van het omrekenen van vreemde valuta. Sommige bedrijven hebben daarom een ​​relatief ontspannen kijk op het translatierisico omdat er geen daadwerkelijk cashflow-effect is. Als het bedrijf zijn activa zou verkopen tegen de afgeschreven wisselkoers in jaar twee, zou dit een cashflow-effect hebben en zou het translatierisico transactierisico worden.

Economisch risico

Net als transactierisico heeft economisch risico een cashflow-effect op een bedrijf. In tegenstelling tot transactierisico heeft het economische risico betrekking op niet-gecommitteerde kasstromen, of die van verwachte maar nog niet gecommitteerde toekomstige productverkopen. Deze toekomstige verkopen, en dus toekomstige kasstromen, kunnen worden verlaagd wanneer ze worden omgewisseld voor de eigen valuta als een buitenlandse concurrent die aan dezelfde klant verkoopt als het bedrijf (maar in de valuta van de concurrent) zijn wisselkoers gunstig ziet (versus die van de klant) terwijl de wisselkoers van het bedrijf ten opzichte van die van de klant ongunstig beweegt. Merk op dat de klant zich in hetzelfde land kan bevinden als het bedrijf (en dus dezelfde thuisvaluta heeft) en dat het bedrijf nog steeds blootgesteld is aan economisch risico.

Het bedrijf zou daarom waarde verliezen (in termen van de eigen valuta) zonder eigen directe schuld; zijn product kan bijvoorbeeld net zo goed of beter zijn dan het product van de concurrent, het kost de klant nu gewoon meer in de valuta van de klant.

Het komt neer op

Valutarisico's kunnen verschillende effecten hebben op een onderneming, of deze nu nationaal of internationaal actief is. Transactie- en economische risico's beïnvloeden de kasstromen van een bedrijf, terwijl het transactierisico de toekomstige en bekende kasstromen vertegenwoordigt. Economisch risico vertegenwoordigt de toekomstige (maar onbekende) kasstromen. Translatierisico heeft geen kasstroomeffect, hoewel het zou kunnen worden omgezet in transactierisico of economisch risico als de onderneming de waarde van haar activa of passiva in vreemde valuta zou realiseren. Risico kan lastig zijn om te begrijpen, maar door het in deze categorieën op te splitsen, is het gemakkelijker om te zien hoe dat risico de balans van een bedrijf beïnvloedt.