Hoofd- » algoritmische handel » Definitie van kapitaalkosten

Definitie van kapitaalkosten

algoritmische handel : Definitie van kapitaalkosten
Wat zijn kapitaalkosten?

De kapitaalkosten zijn het vereiste rendement dat nodig is om een ​​project voor kapitaalbudgettering, zoals het bouwen van een nieuwe fabriek, de moeite waard te maken. Wanneer analisten en beleggers de kapitaalkosten bespreken, bedoelen ze meestal het gewogen gemiddelde van de kosten van een onderneming voor schulden en de kosten van eigen vermogen samengevoegd.

De kosten van kapitaalstatistiek worden door bedrijven intern gebruikt om te beoordelen of een kapitaalproject de besteding van middelen waard is, en door investeerders die het gebruiken om te bepalen of een investering het risico waard is in vergelijking met het rendement. De kapitaalkosten zijn afhankelijk van de gebruikte financieringswijze. Het verwijst naar de kosten van eigen vermogen als het bedrijf uitsluitend met eigen vermogen wordt gefinancierd, of naar de kosten van schulden als het alleen met vreemd vermogen wordt gefinancierd.

Veel bedrijven gebruiken een combinatie van schuld en eigen vermogen om hun bedrijven te financieren en voor dergelijke bedrijven zijn de totale kapitaalkosten afgeleid van de gewogen gemiddelde kosten van alle kapitaalbronnen, algemeen bekend als de gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC).

01:34

Kosten van kapitaal

Wat vertellen de kosten van kapitaal u?

De kapitaalkosten vertegenwoordigen een hindernis die een bedrijf moet overwinnen voordat het waarde kan genereren, en het wordt uitgebreid gebruikt in het kapitaalbudgetproces om te bepalen of een bedrijf moet doorgaan met een project.

Het concept van de kosten van kapitaal wordt ook veel gebruikt in economie en boekhouding. Een andere manier om de kosten van kapitaal te beschrijven, zijn de alternatieve kosten van het doen van een investering in een bedrijf. Een verstandig bedrijfsmanagement investeert alleen in initiatieven en projecten die een rendement opleveren dat hoger is dan de kosten van hun kapitaal.

De kapitaalkosten, vanuit het perspectief van een belegger, is het verwachte rendement van degene die het kapitaal voor een bedrijf levert. Met andere woorden, het is een beoordeling van het risico van het eigen vermogen van een bedrijf. Daarbij kan een belegger kijken naar de volatiliteit (bèta) van de financiële resultaten van een bedrijf om te bepalen of een bepaald aandeel te riskant is of een goede investering zou doen.

Belangrijkste leerpunten

  • De kapitaalkosten vertegenwoordigen het rendement dat een bedrijf nodig heeft om een ​​kapitaalproject aan te gaan, zoals het kopen van nieuwe apparatuur of het bouwen van een nieuw gebouw.
  • De kapitaalkosten omvatten doorgaans de kosten van zowel eigen vermogen als schulden, gewogen volgens de gewenste of bestaande kapitaalstructuur van het bedrijf, bekend als de gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC).
  • De investeringsbeslissingen van een bedrijf voor nieuwe projecten moeten altijd een rendement genereren dat hoger is dan de bedrijfskosten van het kapitaal dat wordt gebruikt om het project te financieren - anders levert het project geen rendement op voor investeerders.

Gewogen gemiddelde kapitaalkosten

De kapitaalkosten van een onderneming worden meestal berekend met behulp van de gewogen gemiddelde kapitaalkostenformule die rekening houdt met de kosten van zowel vreemd vermogen als eigen vermogen. Elke categorie van het kapitaal van de onderneming wordt proportioneel gewogen om te komen tot een gemengde koers, en de formule houdt rekening met elk type schuld en eigen vermogen op de balans van de onderneming, inclusief gewone en preferente aandelen, obligaties en andere vormen van schuld.

De kosten van schulden vinden

Elk bedrijf moet zijn financieringsstrategie in een vroeg stadium in kaart brengen. De kapitaalkosten worden een kritieke factor bij het bepalen van het te volgen financieringstraject: schulden, eigen vermogen of een combinatie van beide.

Bedrijven in een vroeg stadium hebben zelden aanzienlijke activa om als onderpand te verpanden voor schuldfinanciering, dus aandelenfinanciering wordt voor de meeste van hen de standaard financieringswijze. Minder gevestigde bedrijven met een beperkte bedrijfsgeschiedenis zullen hogere kapitaalkosten betalen dan oudere bedrijven met solide trackrecords, aangezien geldschieters en beleggers een hogere risicopremie zullen eisen voor de eerstgenoemde.

De kosten van schulden zijn slechts de rentetarieven die de onderneming op haar schulden betaalt. Aangezien rentelasten echter fiscaal aftrekbaar zijn, wordt de schuld als volgt berekend na belastingen:

Kosten van schulden = rentelasten Totale schuld × (1 − T) waarbij: Rentelasten = Int. betaald op de huidige schuld van het bedrijfT = Het marginale belastingtarief van het bedrijf \ begin {uitgelijnd} & \ text {Kosten van schulden} = \ frac {\ text {Rentelasten}} {\ text {Totale schuld}} \ keer (1 - T ) \\ & \ textbf {where:} \\ & \ text {Rentelasten} = \ text {Int. betaald op de huidige schuld van het bedrijf} \\ & T = \ text {Het marginale belastingtarief van het bedrijf} \\ \ end {afgestemd} Kosten van schuld = Totale schuld Rentelasten × (1 − T) waarbij: Rentelasten = Int. betaald op de huidige schuld van het bedrijfT = het marginale belastingtarief van het bedrijf

De kosten van schulden kunnen ook worden geschat door een credit spread toe te voegen aan de risicovrije rente en het resultaat te vermenigvuldigen met (1 - T).

De kosten van eigen vermogen vinden

De kosten van eigen vermogen zijn gecompliceerder, omdat het rendement dat door beleggers in aandelen wordt geëist, niet zo duidelijk is gedefinieerd als door geldschieters. De kost van het eigen vermogen wordt als volgt door het prijsmodel voor kapitaalgoederen geschat:

CAPM (vermogenskosten) = Rf + β (Rm − Rf) waarbij: Rf = risicovrije rendementsrm = marktrendementspercentage \ begin {uitgelijnd} & CAPM (\ text {Cost of equity}) = R_f + \ beta (R_m - R_f) \\ & \ textbf {where:} \\ & R_f = \ text {risicovrij rendement} \\ & R_m = \ text {marktrendement} \\ \ end {uitgelijnd} CAPM (Kosten van eigen vermogen) = Rf + β (Rm −Rf) waarbij: Rf = risicovrij rendementRm = marktrendement

Bèta wordt gebruikt in de CAPM-formule om het risico te schatten, en de formule zou een eigen aandelen-bèta van de beurs vereisen. Voor particuliere bedrijven wordt een bèta geschat op basis van de gemiddelde bèta van een groep vergelijkbare openbare bedrijven. Analisten kunnen deze bèta verfijnen door deze te berekenen op basis van een belastingvrije btw. De veronderstelling is dat de bèta van een particuliere onderneming dezelfde wordt als de gemiddelde bèta in de branche.

De totale kapitaalkosten van de onderneming zijn gebaseerd op het gewogen gemiddelde van deze kosten. Overweeg bijvoorbeeld een onderneming met een kapitaalstructuur die voor 70% bestaat uit aandelen en voor 30% uit schulden; de vermogenskostenvoet is 10% en de kosten van schulden na belastingen zijn 7%.

Daarom zou de WACC zijn:

(0, 7 × 10%) + (0, 3 × 7%) = 9, 1% (0, 7 \ keer 10 \%) + (0, 3 \ keer 7 \%) = 9, 1 \% (0, 7 × 10%) + (0, 3 × 7% ) = 9, 1%

Dit zijn de kapitaalkosten die zouden worden gebruikt om toekomstige kasstromen van potentiële projecten en andere kansen om hun netto contante waarde (NPV) en de mogelijkheid om waarde te genereren te verdisconteren.

Bedrijven streven naar de optimale financieringsmix op basis van de kapitaalkosten voor verschillende financieringsbronnen. Schuldfinanciering heeft het voordeel dat het fiscaal efficiënter is dan financiering met eigen vermogen, aangezien rentelasten fiscaal aftrekbaar zijn en dividenden op gewone aandelen worden betaald met dollars na belastingen. Te veel schuld kan echter resulteren in een gevaarlijk hoge hefboomwerking, wat resulteert in hogere rentetarieven die door kredietverstrekkers worden gezocht om het hogere wanbetalingsrisico te compenseren.

De kosten van kapitaal- en belastingoverwegingen

Een element om te overwegen bij de beslissing om kapitaalprojecten te financieren via eigen vermogen of schuld, is de mogelijkheid dat belastingbesparingen schulden aangaan, omdat de rentelasten het belastbare inkomen van een bedrijf kunnen verlagen, en dus ook de inkomstenbelasting.

De Modigliani-Miller stelling (M&M) stelt echter dat de marktwaarde van een bedrijf onafhankelijk is van de manier waarop het zichzelf financiert en laat zien dat onder bepaalde veronderstellingen de waarde van bedrijven met of zonder hefboomwerking gelijk is, deels omdat andere kosten compenseren van eventuele belastingbesparingen die voortvloeien uit verhoogde schuldfinanciering.

Voorbeeld van de gebruikskosten van kapitaal

Elke branche heeft zijn eigen gangbare kapitaalkosten. Voor sommige bedrijven zijn de kapitaalkosten lager dan hun disconteringsvoet. Sommige financiële afdelingen kunnen hun disconteringsvoet verlagen om kapitaal aan te trekken of stapsgewijs verhogen om een ​​kussen in te bouwen, afhankelijk van met hoeveel risico ze vertrouwd zijn.

Vanaf januari 2019 hebben gediversifieerde chemische bedrijven de hoogste kapitaalkosten met 10, 72%. De laagste kapitaalkosten kunnen worden geclaimd door niet-bancaire en verzekeringsmaatschappijen voor financiële dienstverlening tegen 3, 44%. De kapitaalkosten zijn ook hoog bij zowel biotech- als farmaceutische farmaceutische bedrijven, staalfabrikanten, groothandelaren in levensmiddelen, internet (software) bedrijven en geïntegreerde olie- en gasbedrijven.

Die industrieën vereisen doorgaans aanzienlijke kapitaalinvesteringen in onderzoek, ontwikkeling, apparatuur en fabrieken. Onder de industrieën met lagere kapitaalkosten bevinden zich geldcentrumbanken, ziekenhuizen en zorginstellingen, energiebedrijven, trusts voor vastgoedbeleggingen (REIT's), herverzekeraars, supermarkten en voedingsbedrijven en nutsbedrijven (zowel algemeen als water). Dergelijke bedrijven hebben mogelijk minder apparatuur nodig of profiteren van zeer stabiele kasstromen.

Het verschil tussen kapitaalkosten en disconteringsvoet

De kapitaalkosten en disconteringsvoet zijn enigszins vergelijkbaar en worden vaak door elkaar gebruikt. De kapitaalkosten worden vaak berekend door de financiële afdeling van een bedrijf en worden door het management gebruikt om een ​​disconteringsvoet (of hindernis) in te stellen die moet worden geslagen om een ​​investering te rechtvaardigen.

Dat gezegd hebbende, moet het management van een bedrijf zijn intern gegenereerde kosten van kapitaalaantal betwisten, omdat het zo conservatief kan zijn dat het investeringen afschrikt. De kapitaalkosten kunnen ook verschillen op basis van het type project of initiatief; een zeer innovatief maar risicovol initiatief moet hogere kapitaalkosten met zich meebrengen dan een project om essentiële apparatuur of software met bewezen prestaties te updaten.

Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.

Gerelateerde termen

De gewogen gemiddelde kapitaalkosten berekenen - WACC De gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC) zijn een berekening van de kapitaalkosten van een onderneming waarin elke kapitaalcategorie proportioneel gewogen is. Alle kapitaalbronnen, inclusief gewone aandelen, preferente aandelen, obligaties en andere langlopende schulden, worden opgenomen in een WACC-berekening. meer kosten van eigen vermogen De kosten van eigen vermogen zijn het rendementspercentage dat vereist is voor een investering in aandelen of voor een bepaald project of investering. meer Hoe het voordeel van rente op te nemen in contante waardeberekeningen De aangepaste contante waarde is de netto contante waarde (NPV) van een project of bedrijf, indien uitsluitend gefinancierd door eigen vermogen, plus de contante waarde (PV) van eventuele financieringsvoordelen, die de extra effecten van schulden. meer Hoe equivalente jaarlijkse kosten helpen bij beslissingen over kapitaalbegroting Equivalente jaarlijkse kosten (EAC) zijn de jaarlijkse kosten voor het bezitten, exploiteren en onderhouden van een actief gedurende de gehele levensduur. EAC wordt vaak gebruikt door bedrijven voor beslissingen over kapitaalbegroting, omdat het een bedrijf in staat stelt de kosteneffectiviteit te vergelijken van verschillende activa met een ongelijke levensduur. meer Hoe de Hamada-vergelijking te gebruiken om de ideale kapitaalstructuur te vinden De Hamada-vergelijking is een fundamentele analysemethode voor het analyseren van de kapitaalkosten van een onderneming omdat deze extra financiële hefboomwerking gebruikt en hoe dit verband houdt met de algemene risico's van de onderneming. meer Hoe het vereiste rendement te gebruiken - RRR om aandelen te evalueren Het vereiste rendement (RRR) is het minimumrendement dat een belegger voor een investering accepteert als compensatie voor een bepaald risiconiveau. meer partnerlinks
Aanbevolen
Laat Een Reactie Achter