Tegenpartijrisico
Tegenpartijrisico is de waarschijnlijkheid of waarschijnlijkheid dat een van de betrokkenen bij een transactie zijn contractuele verplichting niet nakomt. Tegenpartijrisico kan bestaan in krediet-, beleggings- en handelstransacties.
01:05Tegenpartijrisico
Inzicht in tegenpartijrisico
Bij alle financiële transacties bestaan verschillende gradaties van tegenpartijrisico. Tegenpartijrisico wordt ook wel defaultrisico genoemd. Standaardrisico is de kans dat bedrijven of particulieren niet in staat zijn om de vereiste betalingen voor hun schuldenverplichtingen te doen. Kredietgevers en beleggers zijn blootgesteld aan het risico van wanbetaling bij vrijwel alle vormen van kredietverlengingen. Tegenpartijrisico is een risico waarmee beide partijen rekening moeten houden bij het evalueren van een contract.
Tegenpartijrisico en risicopremies
Als een partij een hoger risico op wanbetaling loopt, wordt meestal een premie aan de transactie gehecht om de andere partij te compenseren. De premie die wordt toegevoegd vanwege het tegenpartijrisico wordt een risicopremie genoemd.
Bij particuliere en commerciële financiële transacties worden kredietrapporten vaak door crediteuren gebruikt om het kredietrisico van de tegenpartij te bepalen. Kredietscores van kredietnemers worden geanalyseerd en gemonitord om het risiconiveau voor de crediteur te meten. Een credit score is een numerieke waarde van de kredietwaardigheid van een individu of bedrijf, die is gebaseerd op vele variabelen.
De credit score van een persoon varieert van 300 tot 850, en hoe hoger de score, hoe financieel betrouwbaarder een persoon wordt geacht voor de crediteur. Numerieke waarden van credit scores zijn hieronder opgesomd:
- Uitstekend: 750 en hoger
- Goed: 700 tot 749
- Redelijk: 650 tot 699
- Slecht: 550 tot 649
- Slecht: 550 en lager
Veel factoren zijn van invloed op een kredietscore, waaronder de betalingsgeschiedenis van een klant, het totale bedrag van de schuld, de lengte van de kredietgeschiedenis en het kredietgebruik, wat het percentage is van het totale beschikbare krediet van de kredietnemer dat momenteel wordt gebruikt. De numerieke waarde van de kredietscore van een kredietnemer weerspiegelt het niveau van het tegenpartijrisico voor de kredietgever of crediteur. Een kredietnemer met een credit score van 750 zou een laag tegenpartijrisico hebben, terwijl een kredietnemer met een credit score van 450 een hoog tegenpartijrisico zou dragen.
Als de kredietnemer een lage kredietscore heeft, zal de kredietgever waarschijnlijk een hogere rente of premie in rekening brengen vanwege het risico van wanbetaling op de schuld. Creditcardbedrijven brengen bijvoorbeeld rentetarieven in rekening van meer dan 20% voor diegenen met lage creditscores, terwijl tegelijkertijd 0% rente wordt aangeboden aan klanten die een uitstekende credit of hoge creditscores hebben. Als de lener 60 dagen of meer achterstallig is met betalingen of de kredietlimiet van de kaart overschrijdt, passen creditcardbedrijven meestal een risicopremie of een "boeterente" toe, waardoor de rente op de kaart jaarlijks meer dan 29% kan bedragen.
Beleggers moeten rekening houden met het bedrijf dat de obligatie, aandelen of verzekeringspolis uitgeeft om te beoordelen of er sprake is van wanbetaling of tegenpartijrisico.
Investering tegenpartijrisico
Financiële beleggingsproducten zoals aandelen, opties, obligaties en derivaten dragen tegenpartijrisico. Obligaties worden beoordeeld door agentschappen, zoals Moody's en Standard and Poor's, van AAA tot junk bonds status om het niveau van het tegenpartijrisico te bepalen. Obligaties met een hoger tegenpartijrisico leveren hogere opbrengsten op. Wanneer het tegenpartijrisico minimaal is, zijn de premies of rentetarieven laag, zoals bij geldmarktfondsen.
Een bedrijf dat junk bonds aanbiedt, heeft bijvoorbeeld een hoog rendement om beleggers te compenseren voor het extra risico dat het bedrijf zijn verplichtingen niet zou kunnen nakomen. Omgekeerd heeft een Amerikaanse schatkistobligatie een laag tegenpartijrisico en daarom; hoger gewaardeerd dan bedrijfsschuld en junk bonds. Schatkisten betalen echter doorgaans een lager rendement dan bedrijfsschuld omdat er een lager risico op wanbetaling bestaat.
Belangrijkste leerpunten
- Tegenpartijrisico is de waarschijnlijkheid of waarschijnlijkheid dat een van de betrokkenen bij een transactie zijn contractuele verplichting niet nakomt. Tegenpartijrisico kan bestaan in krediet-, beleggings- en handelstransacties.
- De numerieke waarde van de kredietscore van een kredietnemer weerspiegelt het niveau van het tegenpartijrisico voor de kredietgever of crediteur.
- Beleggers moeten rekening houden met het bedrijf dat de obligatie, aandelen of verzekeringspolis uitgeeft om te beoordelen of er sprake is van wanbetaling of tegenpartijrisico.
Voorbeelden van tegenpartijrisico
Wanneer het tegenpartijrisico verkeerd wordt berekend en een partij in gebreke blijft, kan de dreigende schade ernstig zijn. Het in gebreke blijven van zoveel onderpandschuldverplichtingen (CDO) was bijvoorbeeld een belangrijke oorzaak van de ineenstorting van onroerend goed in 2008.
Subprime-risico
Hypotheken worden gesecuritiseerd in CDO's voor investeringen en worden ondersteund door de onderliggende activa. Een van de belangrijkste tekortkomingen van CDO's vóór de economische crash was dat ze subprime en hypotheken van lage kwaliteit bevatten, waarbij de CDO's dezelfde hoogwaardige ratings kregen als bedrijfsschuld.
Door de hoge kredietwaardigheid van CDO's konden zij institutionele investeringen ontvangen, omdat fondsen alleen in schuldpapier met een hoge rating mogen beleggen. Toen kredietnemers in gebreke bleven met het betalen van hypotheken, barstte de zeepbel in onroerend goed, waardoor investeerders, banken en herverzekeraars achterblijven voor enorme verliezen. De ratingbureaus kregen veel schuld voor de ineenstorting, die uiteindelijk leidde tot de ineenstorting van de financiële markt die de berenmarkt van 2007-2009 definieerde.
AIG en verzekeringsrisico
AIG of American International Group biedt verzekeringsproducten voor onroerend goed, bedrijven en particulieren. Het bedrijf had tijdens de financiële crisis een reddingsactie van de Amerikaanse overheid nodig. Voor degenen die verzekerd waren door AIG, hadden ze plotseling te maken met een toename van het tegenpartijrisico. Daarom moeten beleggers het bedrijf dat de obligatie, aandelen of verzekeringspolis uitgeeft, overwegen om te beoordelen of er een tegenpartijrisico is.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.