Tekorten op de lopende rekening: overheidsinvesteringen of onverantwoordelijkheid?

De lopende rekening is een sectie in de betalingsbalans van een land (BOP) die zijn huidige transacties registreert. De rekening is verdeeld in vier secties: goederen, diensten, inkomsten (zoals salarissen en beleggingsinkomsten) en eenzijdige overdrachten (bijvoorbeeld overmakingen van werknemers).

Een tekort op de lopende rekening doet zich voor wanneer een land een overschrijding heeft van een of meer van de vier factoren waaruit de rekening bestaat. Wanneer een lopende transactie op de rekening komt, wordt deze geregistreerd als een tegoed; wanneer een waarde de rekening verlaat, wordt deze gemarkeerd als een debet. Kortom, er is een tekort op de lopende rekening wanneer meer geld wordt uitbetaald dan naar een land wordt gebracht.

Wat een tekort impliceert

Wanneer een lopende rekening een tekort heeft, betekent dit meestal dat een land meer in het buitenland investeert dan thuis spaart. Vaak is de logica die de investeringsbeslissingen van een land dicteert dat er geld nodig is om geld te verdienen. Om te proberen zijn bruto binnenlandse productie (bbp) en toekomstige groei te stimuleren, kan een land schulden aangaan en verplichtingen aangaan tegenover andere landen. Het wordt dan wat wordt genoemd als een "netto-schuldenaar" aan de wereld. Er kan echter een problematisch tekort ontstaan ​​als een overheid geen gezond economisch beleid heeft gepland en haar schulden gebruikt voor consumptiedoeleinden, niet voor toekomstige groei. (Zie Een blik op nationale schulden en staatsobligaties voor meer inzicht . )

Een tekort op de lopende rekening houdt in dat de economie van een land op geleende middelen functioneert. Met andere woorden, andere landen financieren in wezen de economie en houden daarmee het tekort in stand. Bij het bepalen van de economische gezondheid van een land, is het belangrijk om te begrijpen waar het tekort vandaan komt, hoe het wordt gefinancierd en welke mogelijke oplossingen er zijn voor de verlichting ervan. Om dit te doen, moeten we niet alleen naar de lopende rekening kijken, maar ook naar de andere twee delen van de BOP, de kapitaalrekening en de financiële rekening.

De kapitaal- en financiële rekeningen
Buitenlandse fondsen die een land binnenkomen via de verkoop of aankoop van materiële activa - in tegenstelling tot niet-fysieke activa zoals aandelen of obligaties - worden geregistreerd op de kapitaalrekening van de BOP. (Nogmaals, geld dat de rekening binnenkomt, wordt als een krediet genoteerd en geld dat de rekening verlaat, is een debet.) Financiële transacties zoals geld dat het land verlaat om in het buitenland te beleggen, worden op de financiële rekening geregistreerd. Samen bieden deze twee rekeningen financiering voor een tekort op de lopende rekening.

Waarom is er een tekort?

Is een tekort op de lopende rekening gewoon een kwestie van een slechte planning van de overheid en / of oncontroleerbare uitgaven en consumptie? Nou, soms. Maar vaker wel dan niet, is een tekort gepland om de ontwikkeling en groei van een economie te helpen. Het kan ook een teken zijn van een sterke economie die een veilige haven is voor buitenlandse fondsen (we zullen dit hieronder toelichten). Wanneer een economie in een staat van transitie of hervorming verkeert, of een actieve groeistrategie volgt, kan een tekort vandaag de dag zorgen voor financiering voor binnenlandse consumptie en investeringen morgen. Hier zijn enkele van de soorten tekorten, zowel geplande als niet-geplande, die landen ervaren.

Handelsbalanstekort Op de lange termijn kan een land een tekort hebben door meer te importeren dan het exporteert, met als uiteindelijk doel afgewerkte producten voor export te produceren. In dit scenario is het land van plan om het tijdelijke overschot aan import op een later tijdstip af te lossen met opbrengsten uit toekomstige exportverkopen. De opbrengst van deze verkopen zou dan een rekening-courantkrediet worden. (Voor meer informatie, lees In Praise Of Trade Deficits.) Investeren voor de toekomst In plaats van nu geld te besparen, kan een land er ook voor kiezen om in het buitenland te investeren om in de toekomst de vruchten te plukken. De uitstaande fondsen zouden als een debet op de financiële rekening worden geregistreerd, terwijl de overeenkomstige inkomende beleggingsinkomsten uiteindelijk als een krediet op de lopende rekening zouden worden gereserveerd. Vaak valt een tekort op de lopende rekening samen met de uitputting van de buitenlandse reserves van een land (beperkte middelen in vreemde valuta beschikbaar om in het buitenland te investeren). Buitenlandse investeerders Wanneer buitenlandse investeerders geld naar de binnenlandse economie sturen, moeten deze uiteindelijk het rendement betalen dat aan de buitenlandse investeerders. Als zodanig kan een tekort het gevolg zijn van de vorderingen die buitenlanders hebben op de lokale economie (geregistreerd als een debet op de lopende rekening). Dit soort tekort kan ook een teken zijn van een sterke, efficiënte en transparante lokale economie, waarin buitenlands geld een veilige plek voor investeringen vindt. De kapitaalmarkt van de Verenigde Staten werd bijvoorbeeld als zodanig gezien toen 'kwaliteitsactiva' werden gezocht door investeerders die in de Aziatische crisis waren verbrand. De VS ervoer een toename van buitenlandse investeringen in haar kapitaalmarkten. En terwijl de VS geld ontvingen dat kon helpen om de binnenlandse productiviteit te verhogen en daarmee de economie uit te breiden, zouden al die investeringen moeten worden terugbetaald in de vorm van rendement (dividenden, kapitaalwinsten), die debet zijn op de lopende rekening. Een tekort zou dus het gevolg kunnen zijn van verhoogde claims van buitenlandse investeerders, wiens geld wordt gebruikt om de lokale productiviteit te verhogen en de economie te stimuleren.Overbesteding zonder genoeg inkomen Soms geven overheden meer uit dan ze verdienen, simpelweg vanwege slecht geadviseerde economische planning. Geld kan worden besteed aan dure import, terwijl de lokale productiviteit achterblijft. Of het kan worden beschouwd als een prioriteit voor de overheid om te besteden aan het leger in plaats van economische productie. Wat de reden ook is, er ontstaat een tekort als credits en debits niet in evenwicht zijn.

Financiering van het tekort

Publieke en particuliere buitenlandse fondsen Financiering die naar de kapitaal- en financiële rekeningen wordt gekanaliseerd (vergeet niet, deze rekeningen financieren de tekorten in de lopende rekening) kan afkomstig zijn van zowel openbare (officiële) als particuliere bronnen. Overheden, die verantwoordelijk zijn voor officiële kapitaalstromen, kopen en verkopen vaak vreemde valuta. Krediet van deze verkopen wordt opgenomen in de financiële rekening. Particuliere bronnen, of het nu instellingen of particulieren zijn, ontvangen mogelijk geld van een soort buitenlandse directe-investeringsregeling (FDI), die wordt weergegeven als een debet in het inkomstengedeelte van de lopende rekening maar, wanneer uiteindelijk beleggingsinkomsten worden ontvangen, een krediet wordt. Evenwichtige financiering Om onnodige extra risico's in verband met het beleggen van geld in het buitenland te voorkomen, zou de financiering van het tekort idealiter moeten vertrouwen op een combinatie van langetermijn- en kortetermijnfondsen in plaats van het een of het ander. Als bijvoorbeeld een buitenlandse kapitaalmarkt plotseling instort, kan dit niet langer een ander land voorzien van beleggingsinkomsten. Hetzelfde zou waar zijn als een land geld leent en politieke verschillen de kredietlimiet verlagen. Door echter van plan te zijn om door de jaren heen terugkerende investeringsinkomsten te ontvangen, bijvoorbeeld door middel van een BDI-project, kan een land op intelligente wijze zijn tekort op de lopende rekening financieren. Kapitaalvlucht In tijden van wereldwijde recessie kan de financiering van een tekort soms worden herleid tot kapitaalvlucht, dat wil zeggen particulieren en bedrijven die hun geld naar "veilige" economieën sturen. Dit geld wordt als een krediet op de lopende rekening geregistreerd, maar in werkelijkheid is het geen betrouwbare financieringsbron. Het is zelfs een sterke indicatie dat de wereldeconomie vertraagt ​​en mogelijk in de nabije toekomst geen financiering kan verstrekken.

Het komt neer op

Om te bepalen of de economie van een land zwak is, is het belangrijk om te weten waarom er een tekort is en hoe het wordt gefinancierd. Een tekort kan een teken zijn van economische problemen voor sommige landen en een teken van economische gezondheid voor anderen. Om de tekorten op de lopende rekening van landen over de hele wereld te ondersteunen, moet de wereldeconomie sterk genoeg zijn zodat export kan worden gekocht en investeringsinkomsten kunnen worden terugbetaald. Vaak kan een tekort op de lopende rekening echter niet te lang worden volgehouden - er wordt breed gedebatteerd of de consumptie van vandaag zal leiden tot chronische schulden voor toekomstige generaties.