Doodsbelastingen
Doodsbelastingen zijn belastingen die door de federale en / of nationale overheid worden geheven op iemands nalatenschap bij diens overlijden. Deze belastingen worden geheven op de begunstigde die het onroerend goed in het testament van de overledene ontvangt of het landgoed dat de belasting betaalt voordat het erfdeel wordt overgedragen.
De successierechten worden ook wel successierechten, successierechten of successierechten genoemd.
Doodsbelasting verklaard
De doodsbelasting kan elke belasting zijn die wordt geheven over de overdracht van eigendom na iemands overlijden. De term "doodsbelasting" werd voor het eerst bedacht in de jaren 1990 om vermogens- en successierechten te beschrijven door degenen die willen dat de belastingen worden ingetrokken. Met de vermogensbelasting betaalt de nalatenschap de belasting voordat de activa worden overgedragen aan de begunstigde. Met de successierechten betaalt de persoon die de activa erft.
De vermogensbelasting, geheven door de federale overheid en sommige deelregeringen, is gebaseerd op de waarde van onroerend goed en activa op het moment van overlijden van de eigenaar. Vanaf 2018 is de federale vermogensbelasting 40% van het erfrecht. Elf staten heffen een staatsbelasting op die losstaat van die van de federale overheid. Deze staten zijn Hawaii, Illinois, Maine, Maryland, Massachusetts, Minnesota, New York, Oregon, Rhode Island, Vermont en Washington.
De federale overheid legt geen successierechten op, maar verschillende staten wel - Iowa, Kentucky, Maryland, Nebraska, New Jersey en Pennsylvania. In al deze staten is eigendom dat wordt overgedragen aan een overlevende echtgenoot echter vrijgesteld van successierechten. Nebraska en Pennsylvania heffen belastingen op goederen die aan een kind of kleinkind worden overgedragen.
De meeste mensen betalen de doodsbelasting niet, omdat deze voor slechts een paar mensen geldt. Bijvoorbeeld, de federale belastingwetgeving van 2018 past de vermogensbelasting toe op elk bedrag boven $ 10 miljoen, dat, wanneer geïndexeerd voor inflatie, individuen in staat stelt om $ 11, 2 miljoen door te geven en paren om tweemaal dat bedrag ($ 22, 4 miljoen) over te dragen zonder een cent belasting te betalen . Stel bijvoorbeeld dat een persoon $ 12, 2 miljoen (niet-inflatie) aan niet-vrijgestelde activa overlaat aan zijn kinderen. Het bedrag boven het federale niveau, dat wil zeggen $ 12, 2 miljoen - $ 11, 2 miljoen = $ 1 miljoen, zal worden onderworpen aan vermogensbelasting. Daarom zal de nalatenschap een overlijdensbelasting hebben van 40% x $ 1 miljoen = $ 400.000. Zolang de nalatenschap van de overledene wordt gewaardeerd op minder dan het toepasselijke vrijstellingsbedrag voor het jaar van overlijden, is de nalatenschap geen federale landgoedbelasting verschuldigd.
De verenigde belastingvermindering heeft een vast bedrag dat een individu tijdens zijn leven kan schenken voordat er overlijdensbelastingen of schenkingsrechten van toepassing zijn. De belastingvermindering verenigt zowel de schenk- als de vermogensbelasting in één belastingstelsel dat de belastingaanslag van het individu of de nalatenschap verlaagt, van dollar tot dollar. Aangezien sommige mensen er de voorkeur aan geven de verenigde belastingverminderingen te gebruiken om na hun overlijden te besparen op nalatenschapsbelasting, is het mogelijk dat de verenigde belastingvermindering niet wordt gebruikt voor het verlagen van schenkingsrechten terwijl ze nog in leven zijn, en in plaats daarvan kan worden gebruikt voor het nalatenschapsbedrag dat na overlijden aan de begunstigden wordt nagelaten.
Een andere voorziening die beschikbaar is om de doodsbelasting te verlagen, is de onbeperkte huwelijkse aftrek, waardoor een individu op elk gewenst moment een onbeperkt bedrag aan activa kan overdragen aan zijn of haar echtgenoot, ook bij het overlijden van de overdrager, zonder belasting. De bepaling elimineert zowel de federale nalatenschaps- als schenkingsrechten op overdrachten van goederen tussen echtgenoten, waardoor ze in feite als één economische eenheid worden behandeld. De overdracht aan overlevende echtgenoten wordt mogelijk gemaakt door een onbeperkte aftrek van vermogens- en schenkingsbelasting die de overdrachtsbelastingen op het onroerend goed van elkaar uitstelt tot het overlijden van de tweede echtgenoot. Met andere woorden, de onbeperkte echtelijke aftrek stelt gehuwde paren in staat om de betaling van nalatenschapsbelasting uit te stellen bij het overlijden van de eerste echtgenoot, omdat nadat de overlevende echtgenoot sterft, alle activa in de nalatenschap boven het toepasselijke uitsluitingsbedrag zullen worden opgenomen in de belastbare nalatenschap van de overlevende. tenzij de activa tijdens het leven van de langstlevende echtgenoot zijn opgebruikt of begaafd.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.