Asset Allocatie in een obligatieportefeuille

Het is voor de slimme retailbelegger niet bijzonder moeilijk om beter te presteren dan uw gemiddelde obligatiefonds op een voor risico gecorrigeerde basis. Beleggen in obligatiefondsen is een gebrekkige oefening - vooral in een omgeving met een lage rente. Hoge beheerskosten voor obligatiefondsen compenseren veel van hun actieve beheer- en diversificatievoordelen. Vastrentende fondsbeheerders streven meestal naar prestaties die een respectieve index volgen in plaats van portefeuilleoptimalisatie. De algemene marktkapitalisatie van de Amerikaanse vastrentende markt is bijvoorbeeld de basis voor de meest populaire vastrentende index - de Lehman US Aggregate.

Hoe kan het zo gemakkelijk zijn om het beste van Wall Street te verslaan in hun spel? Laten we eens kijken hoe diversificatie over de verschillende klassen de basis is voor succesvol beleggen in vastrentende waarden en hoe de individuele belegger dit uitgangspunt kan gebruiken om een ​​voordeel te behalen ten opzichte van fondsbeheerders.

Soorten activaklassen

Vastrentende waarden kunnen worden onderverdeeld in vijf activaklassen: door de overheid uitgegeven effecten, door bedrijven uitgegeven effecten, door inflatie beschermde effecten (IPS), door hypotheken gedekte effecten (MBS) en door activa gedekte effecten (ABS). Er gaat een enorme hoeveelheid innovatie door binnen de wereld van vastrentende waarden. Voor de particuliere belegger zijn IPS, MBS en ABS allemaal relatief nieuwe toevoegingen. De Verenigde Staten lopen voorop in het bereik en de diepte van het aanbod van vastrentende waarden - vooral met MBS en ABS. Andere landen ontwikkelen hun MBS- en ABS-markten.

Het belangrijkste punt is dat elk van deze activaklassen verschillende rentevoet- en kredietrisico's heeft; daarom delen deze activaklassen niet dezelfde correlatie. Als gevolg hiervan zal het combineren van deze verschillende activaklassen in een vastrentende portefeuille het risico / rendementsprofiel vergroten.

Al te vaak houden beleggers alleen rekening met kredietrisico of renterisico bij de evaluatie van een aanbod met een vast inkomen. Er zijn zelfs andere soorten risico's waarmee rekening moet worden gehouden. De renteschommelingen hebben bijvoorbeeld grote invloed op de prijsstelling van MBS. Beleggen in verschillende activaklassen helpt deze andere risico's te compenseren.

Activaklassen zoals IPS, MBS en ABS hebben de neiging om u opbrengstopbrengst te geven zonder verslechtering van de kredietkwaliteit - veel van deze problemen hebben een AAA-rating.

Staatsobligaties, bedrijfsobligaties, IPS's en MBS's zijn doorgaans direct beschikbaar voor particuliere beleggers. Een ABS is niet zo liquide en is eerder een institutionele activaklasse.

Gedrag van activaklassen

Veel beleggers zijn bekend met staatsobligaties en bedrijfsobligaties en hun samenhang tijdens economische cycli. Sommige beleggers beleggen niet in staatsobligaties vanwege hun lage rendement, maar kiezen in plaats daarvan voor bedrijfsobligaties. Maar de economische en politieke omstandigheden bepalen de correlatie tussen staatsobligaties en bedrijfsobligaties. De druk in beide omgevingen is positief voor staatsobligaties. "Vlucht naar kwaliteit" is een uitdrukking die u vaak in de financiële pers zult horen. Laten we eens kijken naar enkele van de andere activaklassen.

Door inflatie beschermde effecten

Soevereine overheden zijn de grootste emittent van deze obligaties en ze garanderen een reëel rendement wanneer ze tot het einde van de looptijd worden aangehouden. Normale obligaties daarentegen garanderen slechts een totaalrendement. Reële rendementen zouden de focus moeten zijn voor beleggers in plaats van het totale rendement. Reële rente en inflatieverwachtingen zijn de drijfveren voor deze activaklasse. (Zie het artikel Inflatiebeveiligde effecten - de ontbrekende schakel voor meer informatie over IPS.)

Door hypotheek gedekte effecten

In de VS kopen instellingen zoals Fannie Mae en Freddie Mac woninghypotheken van banken en bundelen deze in MBS voor wederverkoop aan de beleggingsgemeenschap. De structuur en tranches van deze pools laten meestal weinig of geen kredietrisico over voor de belegger.

Het risico ligt in het renterisico. Looptijd is een bewegend doelwit met deze effecten. Afhankelijk van wat er na de uitgifte van de MBS met de rentetarieven gebeurt, kan de looptijd van de obligatie aanzienlijk verkorten of verlengen. Dit komt omdat de VS huiseigenaren de mogelijkheid geven hun hypotheken te herfinancieren: een daling van de rentetarieven moedigt veel huiseigenaren aan hun hypotheken te herfinancieren; een stijging van de rente zorgt ervoor dat huiseigenaren hun hypotheek langer vasthouden. Dit verlengt de oorspronkelijk geschatte vervaldata van MBS's. Bij de aankoop van een MBS berekenen beleggers meestal een zekere mate van vooruitbetaling in hun prijsstelling.

Dit vermogen om hypotheken in de VS te herfinancieren, creëert een ingebedde optie in MBS's, waardoor ze een veel hoger rendement krijgen dan andere activaklassen met een gelijkwaardig kredietrisico. Deze optie betekent echter dat MBS-prijzen sterk worden beïnvloed door renteschommelingen (volatiliteit is een belangrijke bepalende factor bij alle optieprijzen).

Door activa gedekte effecten

Het concept van een ABS is vergelijkbaar met dat van een MBS, maar ABS's hebben te maken met andere soorten consumentenschuld, waarvan de grootste creditcards en autoleningen zijn. Een ABS kan echter worden gemaakt van bijna alles dat materiële en voorspelbare toekomstige kasstromen heeft. In de jaren 1990 werden bijvoorbeeld royalty's uit de liedcollectie van David Bowie gebruikt om een ​​ABS te maken.

Het grote verschil tussen een ABS en een MBS is dat een ABS weinig of geen vooruitbetalingsrisico heeft. De structuur van de meeste ABS's is AAA, de hoogste kredietwaardigheid. Omdat deze activaklasse relatief nieuw is, is deze niet goed getest door allerlei marktcycli. Dit maakt ABS's en vooruitbetalingsaannames vatbaar voor verandering tijdens een ernstige economische recessie.

Retailbeleggers hebben moeite met het begrijpen van het ABS en de liquiditeit van deze beleggingscategorie is meestal de laagste van de andere vijf.

Gevolgtrekking

Bij het samenstellen van een vastrentende portefeuille moeten beleggers op dezelfde manier naar diversificatie kijken als in aandelenbeleggingen - diversificatie binnen de activaklasse is net zo belangrijk. Beleggers in aandelen zijn geneigd om te diversifiëren over verschillende sectoren (financiën, energie, enz.) Van de markt. Het creëren van een portefeuille met materiële weergave van alle activaklassen met vast inkomen is een van de pijlers van goed beleggen met vast inkomen.

Beleggingsfondsbeheerders houden zich echter over het algemeen niet aan deze vuistregel omdat ze vrezen dat ze te ver zullen afwijken van hun respectieve benchmarks. Slimme particuliere beleggers kunnen deze zwakte omzeilen en daardoor een voordeel behalen bij het samenstellen van hun eigen portefeuilles. Het is een kwestie van het combineren van ten minste vijf hoogwaardige obligaties met vertegenwoordiging uit alle activaklassen met vast inkomen in een ladder met een buy-and-hold-portefeuille. (Zie het artikel De basisprincipes van de obligatieladder voor meer informatie over obligatieladders.) Het verkrijgen van opbrengstopbrengst zonder verlies van kredietkwaliteit geeft een belegger de mogelijkheid zich te concentreren op een beperkt aantal obligaties.

Nogmaals, met een beetje werk, kan de slimme belegger Wall Street verslaan met zijn eigen spel.