dollarization
Dollarisatie is de term voor wanneer de Amerikaanse dollar wordt gebruikt naast of in plaats van de binnenlandse valuta van een ander land. Het is een voorbeeld van valutasubstitutie. Dollarisering vindt meestal plaats wanneer de eigen valuta van een land zijn bruikbaarheid als ruilmiddel verliest als gevolg van hyperinflatie of instabiliteit.
Belangrijkste leerpunten
- Dollarisatie is wanneer een land de Amerikaanse dollar begint te herkennen als een ruilmiddel of wettig betaalmiddel naast of in plaats van zijn nationale valuta.
- Dollarisatie treedt normaal gesproken op wanneer de lokale valuta instabiel is geworden en zijn bruikbaarheid als ruilmiddel voor markttransacties begint te verliezen.
- Dollarisering kan zowel voordelen als kosten hebben. Het resulteert doorgaans in een verbeterde monetaire en economische stabiliteit, maar houdt noodzakelijkerwijs verlies van economische autonomie in het monetaire beleid in.
Dollarisatie begrijpen
Dollarisering vindt meestal plaats in ontwikkelingslanden met een zwakke centrale monetaire autoriteit of een onstabiele economische omgeving. Het kan zich voordoen als een officieel monetair beleid of als een feitelijk marktproces. Ofwel door officieel besluit of door goedkeuring door marktdeelnemers, wordt de Amerikaanse dollar erkend als een algemeen aanvaard ruilmiddel voor gebruik bij dagelijkse transacties in de economie van een land. Soms neemt de dollar de officiële status aan als wettig betaalmiddel in het land.
De belangrijkste reden voor dollarisering is om de voordelen van een grotere stabiliteit van de valuta ten opzichte van de nationale valuta van een land te ontvangen. Bijvoorbeeld, de burgers van een land binnen een economie die ongebreideld inflatie ondergaat, kunnen ervoor kiezen om de Amerikaanse dollar te gebruiken om dagelijkse transacties uit te voeren, omdat inflatie ervoor zorgt dat hun binnenlandse valuta minder koopkracht heeft.
Een ander aspect van dollarisering is dat het land een deel van zijn vermogen opgeeft om zijn eigen economie te beïnvloeden door het monetaire beleid door zijn geldvoorraad aan te passen. Het dollariserende land besteedt zijn monetair beleid effectief uit aan de Amerikaanse Federal Reserve. Dit kan een negatieve factor zijn, voor zover het monetaire beleid van de Amerikaanse periode wordt vastgesteld in het belang van de Amerikaanse economie en niet in het belang van de geïndolliseerde landen.
Het kan echter voordelig zijn als het helpt gebruik te maken van een schaaleconomie in het monetaire beleid dat het dollariserende land in staat stelt te bezuinigen op middelen die zouden moeten worden besteed aan het leveren en beheren van zijn eigen geldvoorraad. Het kan ook zijn dat binnenlandse autoriteiten onbekwaam zijn gebleken om hun eigen monetaire beleid te beheren. Het opgeven van een onafhankelijk monetair beleid kan het dollariserende land dichter bij een optimaal valutagebied brengen met de dollar. Vooral kleine landen die relatief veel handel drijven en sterke economische banden met de VS hebben, zullen hiervan profiteren.
Een voorbeeld van dollarisering
Zimbabwe voerde een dollarisatietest uit om te zien of de invoering van vreemde valuta de hoge inflatie kon afwenden en de economie kon stabiliseren. De inflatie van de Zimbabwaanse dollar bereikte in juli 2008 een geschat jaarlijks percentage van 250 miljoen procent. De valuta van Zimbabwe was zo waardeloos geworden dat het op grote schaal werd gebruikt als isolatie en vulling in meubels, en veel Zimbabweanen begonnen vreemde valuta aan te nemen voor transacties of hun toevlucht nemen tot eenvoudige ruilhandel. De waarnemend minister van Financiën kondigde aan dat de Amerikaanse dollar als wettig betaalmiddel zou worden geaccepteerd voor een select aantal merchandisers en retailers. Na het experiment kondigde de minister van Financiën aan dat het land de Amerikaanse dollar zou overnemen, door het algemene gebruik in 2009 te legaliseren en later het gebruik van de Zimbabwaanse dollar in 2015 op te schorten.
Dollarisering in Zimbabwe werkte onmiddellijk om de inflatie te verminderen. Dit verminderde de instabiliteit van de algemene economie van het land, waardoor het de koopkracht van zijn burgers kon vergroten en een verhoogde economische groei kon realiseren. Bovendien werd langetermijn economische planning gemakkelijker voor het land, omdat de stabiele dollar enige buitenlandse investeringen aantrok.
De dollarisering was echter geen geheel soepele rit voor het land en er waren nadelen. Al het monetaire beleid zou worden opgesteld en uitgevoerd door de Verenigde Staten, enkele duizenden kilometers verwijderd van Zimbabwe. Bij beslissingen van de Federal Reserve wordt bij het opstellen en uitvoeren van beleid geen rekening gehouden met de beste belangen van Zimbabwe en het land moest hopen dat beslissingen, zoals open-markttransacties, gunstig zouden zijn. Verder raakte Zimbabwe benadeeld bij de handel met lokale partners, zoals met Zambia of Zuid-Afrika. Zimbabwe kon zijn goederen en diensten op de wereldmarkt niet goedkoper maken door zijn valuta te devalueren, wat meer buitenlandse investeringen uit deze landen zou aantrekken.
In 2019 heeft Zimbabwe de koers omgedraaid door in februari een nieuwe Zimbabwe-dollar te introduceren die bekend staat als de Real Time Gross Settlement-dollar en het gebruik van de Amerikaanse dollar en andere vreemde valuta in juni te verbieden. De inflatie in de nieuwe Zimbabwaanse dollar is steil en er blijft een substantieel gebruik van de Amerikaanse dollar bestaan als valuta voor de zwarte markt.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.