Dwangmatig winkelen
Dwangmatig winkelen is een ongezonde obsessie met winkelen die interfereert met het dagelijkse leven van de getroffenen. Deze kwaal gaat verder dan alleen consumentisme en is psychologisch. Symptomen zijn onder andere obsessie met winkelen, angst wanneer niet winkelen, de constante behoefte om te winkelen en de aankoop van onnodige of zelfs ongewenste items.
UITBREIDING Dwangmatig winkelen
Dwangmatig winkelen is een verslaving die plezierreceptoren in de hersenen veroorzaakt, net als drugs. De verslaving escaleert omdat de schuldgevoelens over winkelen leiden tot meer depressie, wat leidt tot meer kopen. Zoals bij elke andere verslaving, kan dit leiden tot professionele, huwelijkse en gezinsproblemen. Hoewel er enige discussie is over de vraag of deze aandoening inderdaad een psychische stoornis is, wordt dwangmatig winkelen door de Wereldgezondheidsorganisatie vermeld als een "impulsbeheersingsstoornis" in haar internationale statistische classificatie van ziekten en aanverwante gezondheidsproblemen (ICD). Het is niet hetzelfde als winkeltherapie, een incidentele winkelbui waar veel mensen hun hart ophalen.
Gedwongen winkelen diagnosticeren
Dwangmatige shoppers zijn doorgaans onzekere mensen met een laag zelfbeeld en een lage impulscontrole. Het is niet verrassend dat mensen met een humeur, angst en eetstoornissen vaak symptomen vertonen. Zoals bulimics maaltijden zuiveren na te veel eten, is het bekend dat dwangmatige klanten hun aankopen weggooien. Sommige onderzoeken tonen aan dat er een verband bestaat tussen tekortstoornissen en dwangmatig winkelen.
Studies suggereren dat ongeveer 5, 8 procent van de Amerikanen dwangmatige shoppers zijn gedurende ten minste een bepaalde periode in hun leven. Het komt vaker voor bij vrouwen, en het begint meestal in de late tienerjaren en vroege jaren twintig. De aandoening leidt niet altijd tot uitgeven boven de middelen, maar kan eenvoudigweg obsessief zijn over winkelen. Iemand die voortdurend etalages of internetwinkels bezoekt, zelfs zonder te kopen, wordt als dwangmatig beschouwd. Vaak is het de spanning van de jacht, meer dan de daadwerkelijke aankoop, die plezier brengt. Als zodanig omvat een deel van dwangmatig winkelen obsessieve aandacht voor online veilingen, zelfs voor goederen die niet gewenst of nodig zijn.
Dwangmatig winkelen wordt vaak beschouwd als een moderne aandoening met de hedendaagse consumentistische druk, zoals alomtegenwoordige advertenties en de gemakkelijke beschikbaarheid van creditcards. In feite is een ongezonde obsessie met het kopen van goederen niet nieuw. In de negentiende eeuw stond First Lady Mary Todd Lincoln, die ook aan een depressie leed, bekend als een dwangmatige klant die de kredietlijn van president Lincoln opliep.
Behandeling voor dwangmatig winkelen
Experts zeggen dat bewustzijn van het probleem de eerste stap is in genezing. Daartoe wijst onderzoek uit dat tien weken cognitieve gedragstherapie (CBT) effectief is bij het verminderen van afleveringen van dwangmatig winkelen. Steungroepen zoals Debtors Anonymous kunnen ook helpen. Medicijnen kunnen helpen, zoals antidepressiva in de familie van selectieve serotonine heropname remmers (SSRI's), evenals opioïde antagonisten zoals naltrexon.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.