Uitgestelde acquisitiekosten (DAC)
Gewoonlijk gebruikt in de verzekeringsbranche, zijn uitgestelde acquisitiekosten (DAC) wanneer een bedrijf de verkoopkosten uitstelt die gepaard gaan met het verwerven van een nieuwe klant gedurende de looptijd van het verzekeringscontract.
Belangrijkste leerpunten
- Uitgestelde acquisitiekosten (DAC) zijn wanneer een bedrijf de kosten uitstelt die verbonden zijn aan het verwerven van een nieuwe klant gedurende de looptijd van het verzekeringscontract.
- Het gebruik van deze boekhoudmethode heeft de neiging om de druk van het eerste jaar van een beleid te verminderen en zorgt voor een soepeler patroon van inkomsten.
- De DAC wordt geactiveerd als een immaterieel actief om kosten te matchen met gerelateerde opbrengsten.
- Bedrijven mogen alleen kosten uitstellen die verband houden met de succesvolle plaatsing van nieuwe contracten en kunnen niet alle backofficekosten afschrijven.
Inzicht in uitgestelde acquisitiekosten (DAC)
Verzekeringsmaatschappijen worden geconfronteerd met grote voorafkosten bij de uitgifte van nieuwe contracten, inclusief verwijzingsprovisies naar externe distributeurs en makelaars, verzekeringstechnische en medische kosten. Vaak kunnen deze kosten hoger zijn dan de premies die in de beginjaren van verschillende soorten verzekeringsplannen zijn betaald.
Dankzij de implementatie van DAC kunnen verzekeringsmaatschappijen deze kosten geleidelijk spreiden naarmate ze inkomsten genereren. Het gebruik van deze boekhoudmethode heeft de neiging om de druk van het eerste jaar van een beleid te verminderen en zorgt voor een soepeler patroon van inkomsten.
Vanaf 2012 moesten verzekeraars zich houden aan een nieuwe Federal Accounting Standards Board (FASB) -regel, “Boekhouding voor kosten verbonden aan het verwerven of verlengen van verzekeringscontracten” of ASU 2010-26. FASB stelt bedrijven in staat om deze kosten te activeren en in de loop van de tijd af te schrijven, wat betekent dat ze worden geregistreerd als activa in plaats van uitgaven en geleidelijk kunnen worden afbetaald.
Belangrijk
De DAC wordt als een actief op de balans behandeld en afgeschreven over de looptijd van het verzekeringscontract, in overeenstemming met algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP).
De FASB vereist dat bedrijven saldi “op constante basis” afschrijven over de verwachte looptijd van contracten. In het geval van onverwachte beëindigingen van het contract, bepaalt de FASB dat DAC moet worden afgeschreven, maar niet aan een test op bijzondere waardevermindering wordt onderworpen, wat betekent dat het actief niet wordt gemeten om te zien of het nog steeds het bedrag waard is dat op de balans wordt vermeld.
DAC-afschrijving
DAC vertegenwoordigt de 'niet-gerecupereerde investering' in de uitgegeven polissen en wordt daarom gekapitaliseerd als een immaterieel actief om kosten te matchen met gerelateerde opbrengsten. Na verloop van tijd worden de acquisitiekosten opgenomen als een uitgave die het DAC-activum vermindert. Het proces van het opnemen van de kosten in de winst-en-verliesrekening staat bekend als amortisatie en verwijst naar de afschrijving van het DAC-actief over een aantal jaren.
Amortisatie vereist een basis die bepaalt hoeveel DAC moet worden omgezet in een uitgave voor elke boekhoudperiode. De afschrijvingsbasis varieert per Federal Accounting Standards (FAS) -classificatie:
- FAS 60 / 97LP - Premiums
- FAS 97 - Geschatte brutowinst (EGP)
- FAS 120 - Geschatte brutomarges (EGM)
Onder FAS 60 zijn aannames bij het beleidsvraagstuk 'vergrendeld' en kunnen niet worden gewijzigd. Onder FAS 97 en 120 zijn de veronderstellingen echter gebaseerd op schattingen die indien nodig kunnen worden aangepast. DAC-amortisatie maakt gebruik van geschatte brutomarges als basis en een rentevoet wordt toegepast op de DAC op basis van beleggingsrendementen.
Vereisten voor uitgestelde acquisitiekosten (DAC)
Voorafgaand aan de introductie van ASU 2010-26 werd DAC vaag omschreven als kosten die "variëren met en voornamelijk verband houden met de verwerving van verzekeringscontracten." Dat leidde bedrijven met de moeilijke taak om te interpreteren welke uitgaven in aanmerking kwamen voor uitstel en leidde vaak tot een breed scala van verzekeringsmaatschappijen om de meeste van hun kosten als DAC te categoriseren.
FASB concludeerde later dat DAC-boekhouding werd misbruikt en reageerde door duidelijkere richtlijnen te geven. ASU 2010-26 ging gepaard met twee belangrijke wijzigingen om aan de kapitalisatiecriteria te voldoen:
- Bedrijven mogen alleen de kosten in verband met de succesvolle plaatsing van nieuwe contracten uitstellen, in plaats van alle verkoopgerelateerde kosten.
- Slechts een deel van de backoffice-uitgaven die rechtstreeks verband houden met opbrengsten kunnen als een DAC-activum worden beschouwd.
Voorbeelden van uitstelbare kosten zijn:
- Commissies boven de uiteindelijke commissies
- Verzekeringstechnische kosten
- Beleidsuitgavekosten