Chip-en-handtekeningkaart
Een chip- en handtekeningkaart maakt gebruik van een gegevenschip en vereist dat consumenten een handtekening verstrekken om transacties te voltooien. Een chip-en-handtekeningkaart is een verbetering van de beveiliging van de traditionele magneetstripkaart vanwege de technologie die de microchip biedt. In plaats van het inbedden van statische gegevens in magnetische deeltjes in de streep, zorgt de microchip voor een unieke, gecodeerde digitale handtekening die alleen voor een enkele transactie kan worden gebruikt.
UITBREIDING Chip-And-Signature-kaart
Chip- en handtekeningkaarten maken gebruik van EMV-technologie. Afkorting voor Europay, Mastercard en Visa, de bedrijven die de leiding hadden over het microchip-initiatief, EMV is een beveiligingsstandaard voor het opslaan van accountinformatie op creditcards. De oude magneetstrip creditcards hebben gaten vanuit een beveiligingsstandpunt; ze kunnen worden gekopieerd, verloren of gestolen, waardoor frauduleuze activiteiten relatief eenvoudig zijn. De microchip in kaarten met chip en handtekening genereert daarentegen een unieke transactiecode voor elke aankoop. De chipkaart biedt een betere bescherming tegen creditcardfraude dan de magnetische streep, omdat nepcreditcardlezers de in de microchip ingesloten accountgegevens niet kunnen kopiëren.
Het formaat en de vorm van creditcards met magneetstrip, chipkaarten en handtekeningen zijn vergelijkbaar. Ze worden afgedrukt met de naam van de kaarthouder, de naam van de creditcardmaatschappij, het creditcardnummer en de vervaldatum. De ingebedde microchip meet ongeveer 0, 5 inch per zijde.
Handelaars hebben op hun beurt gespecialiseerde apparatuur nodig om microchips te lezen. Kaarten moeten in een chiplezer worden geplaatst, vergelijkbaar met hoe een bankpas in een geldautomaat wordt geplaatst. Sommige chip- en handtekeningkaarten gebruiken ook near-field communicatietechnologie waarmee kaarten kunnen worden gelezen wanneer ze tegen een terminalscanner worden getikt. De implementatie is aan de gang, dus chip- en handtekeningkaarten in de VS zullen magnetische strepen blijven hebben totdat het kaartsysteem de overgang naar de nieuwe technologie voltooit.
Chip- en handtekeningkaarten versus chip- en pincodekaarten
Chip-en-handtekening en chip-en-PIN-kaarten hebben verschillende kaartverificatiemodi. Kaartverificatiemodi kunnen worden beschreven als het proces dat wordt gebruikt om ervoor te zorgen dat de feitelijke rekeninghouder de kaart gebruikt en de aankoop doet, en geen dief. Het belangrijkste verschil tussen de twee kaarten is dat in plaats van een handtekening om een transactie te voltooien, chip-en-PIN-kaarten vereisen dat de kaarthouder een persoonlijk identificatienummer invoert, wat een extra beveiligingslaag toevoegt om fraude te bestrijden dan een chip-en- handtekening kaart. Iedereen kan een handtekening vervalsen op een verkooppunt en de meeste kassiers bevestigen niet of de digitale handtekening overeenkomt met de handtekening van de rekeninghouder op de achterkant van de kaart. Omgekeerd is het dupliceren van een pincode veel moeilijker en heeft de consument extra controle over bijvoorbeeld dat consumenten hun pincode kunnen wijzigen.