Werkgelegenheidsrapport
Het werkgelegenheidsrapport is een maandelijks rapport dat een reeks enquêtes samenstelt in een poging de arbeidsmarkt te monitoren. Ook informeel bekend als het arbeidsrapport, wordt het werkgelegenheidsrapport uitgegeven door het Bureau of Labor Statistics, dat deel uitmaakt van het Amerikaanse ministerie van Arbeid.
Het geeft een overzicht van de totale niet-agrarische loonarbeid in de Verenigde Staten door enquêtes uit te voeren bij Amerikaanse bedrijven en huishoudens. Kortom, het geeft inzicht in wie werkt (en niet werkt), welke sectoren banenwinst en -verlies zien, en omvat gegevens uitgesplitst naar leeftijd, geslacht, ras en andere groepen.
Belangrijkste leerpunten
- Het werkgelegenheidsrapport is een maandelijks rapport van het Amerikaanse ministerie van arbeid, waarin commentaar wordt gegeven op werkgelegenheidsgegevens.
- Het staat ook bekend als het arbeidsrapport en biedt een diepere duik in de werkgelegenheidsgegevens naast het nominale werkloosheidspercentage.
- Economen en analisten kunnen het werkgelegenheidsrapport gebruiken als een leidende indicator voor consumentenuitgaven en andere statistieken die van invloed kunnen zijn op markten.
Inzicht in het rapport over de werkgelegenheidssituatie
De gegevens in het rapport Werkgelegenheidssituatie bieden beleggers meer kennis dan het nominale werkloosheidspercentage en laten hen weten wat de werknemers in de natie maken en hoe lang ze werken. Dit rapport is zeer belangrijk voor beleggers en kan de markten bewegen. De informatie komt op tijd met betrekking tot zowel de loon- als de banengroei. Veel analisten beschouwen dit als de beste maatstaf voor de gezondheid van de economie. De toon van dit rapport bepaalt vaak de toon van andere economische rapporten die gedurende de maand zijn vrijgegeven. Maar er wordt zoveel informatie verstrekt dat het belangrijk is om de nummers te identificeren die het meest worden bekeken.
Het cijfer van niet-agrarische loonlijsten is erg belangrijk op Wall Street; het is de benchmark arbeidsstatistiek die wordt gebruikt om de gezondheid van de arbeidsmarkt te bepalen vanwege de grote steekproefomvang en de historische betekenis van het nauwkeurig voorspellen van bedrijfscycli.
De looncijfers van het vestigingsrapport worden als een toevallige indicator beschouwd.
Financiële markten kunnen reageren op het rapport over de werkgelegenheidssituatie, omdat het een indicator kan zijn voor de algehele gezondheid van een economie. Het kan ook fungeren als een bellwether voor trends in consumentenuitgaven en andere belangrijke economische indicatoren. Als zodanig kan de reactie bij het vrijgeven van dergelijke arbeidsmarktinformatie dramatisch zijn, waardoor dergelijke informatie zeer waardevol is voor beleggers.
Het werkgelegenheidsrapport is eigenlijk een verzameling van twee enquêtes. Het eerste onderzoek - van 400.000 bedrijven - omvat meer dan 500 industrieën in enkele honderden grootstedelijke gebieden om een momentopname te vormen van hoe de arbeidsmarkt het op nationaal, regionaal en stedelijk niveau doet. Het onderzoek bereikt ongeveer een derde van alle Amerikaanse niet-landarbeiders. Het sluit zelfstandigen, particuliere huishoudens en landarbeiders uit.
Het tweede onderzoek heeft betrekking op ongeveer 60.000 huishoudens om informatie te verzamelen over werkloosheid. Deze gegevens worden verzameld door het US Census Bureau en het Bureau of Labor Statistics, die het samenvattend rapport over de werkgelegenheidssituatie in maart 2018 hebben opgesteld.
Werkgelegenheidsrapport: kerngegevens
Het werkgelegenheidsrapport biedt een breed scala aan gegevens. Het bevat:
- Het werkloosheidspercentage: het aantal werklozen en de verandering van het aantal werklozen in de Verenigde Staten, uitgedrukt als een percentage van de beroepsbevolking.
- Niet-agrarische loonarbeid: het aantal werknemers dat werkzaam is in het Amerikaanse bedrijfsleven of bij de overheid. Dit omvat zowel voltijdse als deeltijdse werknemers.
- Gemiddelde werkweek: het gemiddelde aantal uren per week gewerkt in de niet-agrarische sector.
- Gemiddeld uurloon: het gemiddelde basistarief per uur voor grote industrieën.
- Het scheppen van banen: het aantal nieuwe banen dat in de VS is gecreëerd, evenals de sectoren waarin die banen zich bevinden.
Sterke punten van het arbeidsrapport
- Als een van de meest bekeken rapporten krijgt het "Werkgelegenheidsrapport" veel pers en kan het de markten bewegen
- Heeft betrekking op beleggers op persoonlijk niveau; iedereen begrijpt het hebben van een baan of op zoek naar werk
- Servicebranches komen hier aan bod - het is moeilijk om een goede indicatordekking van servicegebaseerde bedrijven te vinden
Zwakheden van het arbeidsrapport
- Zomer- en andere seizoensarbeid neigt ertoe de resultaten scheef te trekken
- Meet alleen of mensen werken; er wordt geen rekening gehouden met de vraag of dit banen zijn die de mensen willen hebben, of dat ze geschikt zijn voor de vaardigheden van werknemers
- vluchtige; revisies kunnen behoorlijk groot zijn en updates moeten altijd in het meest recente rapport worden bekeken
- De werkloosheids- en looncijfers lijken niet te kloppen, omdat ze zijn afgeleid van twee verschillende enquêtes
- Het gedeelte van de compensatiekosten wordt beschouwd als inferieur aan de index van de personeelskosten