Exchange Fund
Een uitwisselingsfonds, ook bekend als een swapfonds, is een overeenkomst tussen geconcentreerde aandeelhouders van verschillende bedrijven die aandelen samenvoegt en een belegger in staat stelt zijn of haar grote bezit van een enkel aandeel in te ruilen voor eenheden in de gehele portefeuille van de pool. Uitwisselingsfondsen bieden beleggers een gemakkelijke manier om hun bezit te diversifiëren, terwijl ze belastingen van kapitaalwinsten uitstellen.
Uitwisselingsfondsen mogen niet worden verward met uitwisselingsfondsen (ETF's), dit zijn beleggingsfondsen-achtige effecten die op beurzen worden verhandeld.
Belangrijkste leerpunten
- Uitwisselingsfondsen bundelen grote hoeveelheden geconcentreerde aandeelhouders van verschillende bedrijven in één beleggingspool.
- Het doel is om grote aandeelhouders in een enkele onderneming toe te staan hun geconcentreerde deelneming in te ruilen voor een aandeel in de meer gediversifieerde portefeuille van de pool.
- Ruilfondsen zijn vooral aantrekkelijk voor geconcentreerde aandeelhouders die hun anderszins beperkte participaties willen diversifiëren.
- Ze doen ook een beroep op grote beleggers die zeer gewaardeerde aandelen hebben die onderworpen zouden zijn aan enorme vermogenswinstbelasting als ze wilden diversifiëren door die aandelen te verkopen om anderen op de markt te kopen.
Hoe Exchange-fondsen werken
Het wisselfonds profiteert van het feit dat er een aantal beleggers in een vergelijkbare positie met een geconcentreerde aandelenpositie zijn die willen diversifiëren. Dus in dit type fonds bundelen verschillende beleggers hun aandelen in een partnerschap en elke belegger ontvangt een pro-rata aandeel van het uitwisselingsfonds. Nu bezit de belegger een aandeel in een fonds dat een portefeuille van verschillende aandelen bevat, wat enige diversificatie mogelijk maakt. Deze benadering levert niet alleen een zekere mate van diversificatie op voor de belegger, maar maakt ook belastinguitstel mogelijk.
Omdat een belegger aandelen ruilt met het fonds, vindt er eigenlijk geen verkoop plaats. Hierdoor kan de belegger de betaling van vermogenswinstbelasting uitstellen totdat hij of zij de eenheden van het fonds verkoopt. Er zijn zowel particuliere als openbare uitwisselingsfondsen. Het eerste gaat over bedrijven die niet openbaar worden verhandeld, waardoor investeerders een manier krijgen om private equity-participaties te diversifiëren. De openbare fondsen bieden beleggers portefeuilleaandelen met beursgenoteerde bedrijven.
Ruilfondsen zijn ontworpen om vooral beleggers aan te trekken die zich eerder concentreerden op het opbouwen van geconcentreerde posities op aandelen met beperkte of zeer gewaardeerde waarde, maar die nu willen diversifiëren. Doorgaans zal een grote bank, een beleggingsmaatschappij of een andere financiële instelling een fonds oprichten dat een bepaalde omvang en mix heeft waarnaar het streeft in termen van het aandeel dat wordt ingebracht.
Deelnemers in een uitwisselingsfonds zullen een deel van de aandelen die zij bezitten inbrengen, die vervolgens worden samengevoegd met de aandelen van andere beleggers. Met elke aandeelhouder die bijdraagt, wordt de portefeuille steeds diverser. Een wisselfonds kan worden verhandeld aan leidinggevenden en bedrijfseigenaren, die posities hebben opgebouwd die doorgaans zijn gericht op een of een handvol bedrijven. Door deel te nemen aan het fonds kunnen ze die sterk geconcentreerde posities op aandelen diversifiëren.
Exchange Fund Vereisten
Omgewisselde fondsen kunnen van de potentiële deelnemers verlangen dat ze een minimale liquiditeit van $ 5 miljoen hebben om lid te worden en bij te dragen. Uitwisselingsfondsen hebben doorgaans ook een lock-up periode van zeven jaar om te voldoen aan de vereisten voor belastinguitstel, wat voor sommige beleggers een probleem kan vormen.
Naarmate het fonds groeit en er voldoende aandelen zijn ingebracht, sluit het fonds nieuwe aandelen. Vervolgens krijgt elke belegger rente in de collectieve aandelen op basis van zijn aandeel in de oorspronkelijke inbreng. De aandelen in het fonds die naar het wisselfonds worden verplaatst, zijn niet onmiddellijk onderworpen aan vermogenswinstbelasting.
Als een belegger besluit dat hij een uitwisselingsfonds wil verlaten, ontvangt hij aandelen uit het fonds in plaats van contanten. Die aandelen zijn afhankelijk van wat is bijgedragen aan het fonds en is nog steeds beschikbaar. Tot 80 procent van de activa in een wisselfonds kunnen aandelen zijn, maar de rest moet bestaan uit illiquide beleggingen, zoals onroerendgoedbeleggingen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.