Huwelijk versus common law Huwelijk: wat is het verschil?

Het huwelijk is een wettelijke unie tussen twee mensen die een vergunning en ceremonie in de meeste staten vereist. Maar in een handvol staten, als jij en je partner samen hebben geleefd en zich gedragen alsof je getrouwd bent, heb je misschien een zogenaamd common law-huwelijk. Het is niet automatisch - er zijn regels die u moet volgen. Maar als u dat doet, kunt u veel van dezelfde financiële voordelen claimen die een traditioneel getrouwd stel ontvangt.

Verwar een common law-huwelijk niet met een burgerlijke unie, een juridische relatie tussen twee mensen die alleen op staatsniveau rechten toekent. Voordat het homohuwelijk legaal werd in alle 50 staten, vormden burgerbonden in de eerste plaats een manier voor koppels van hetzelfde geslacht om een ​​wettelijk erkende relatie te hebben. Niet alle staten erkennen burgerbonden, wat betekent dat ze mogelijk niet geldig zijn als u naar een andere staat verhuist. En of een paar hetzelfde of een ander geslacht is, een burgerlijke unie biedt geen federale bescherming of voordelen. Common law huwelijken komen echter in aanmerking voor veel van dezelfde rechten als een huwelijk met een wettelijke staatsvergunning.

Belangrijkste leerpunten

• Slechts negen staten en het District of Columbia erkennen nog steeds common law-huwelijken.
• Mensen die voldoen aan de common law-vereisten van hun staat, komen in aanmerking voor de meeste financiële voordelen - inclusief federale voordelen - van een echtpaar.
• Degenen die buiten een staat verhuizen waarin ze een common law-huwelijk hebben gesloten, moeten na de verhuizing contact opnemen met een advocaat over hun status.
• Een formele scheiding is noodzakelijk om een ​​common law-huwelijk te beëindigen.

Legaal huwelijk

In veel rechtsgebieden vereist trouwen het huwelijk van een gewijde minister of een andere persoon die de autoriteit heeft erkend om een ​​wettelijk huwelijk te sluiten. Dit kan worden gedaan in een religieuze omgeving of in een niet-confessionele of seculiere omgeving, zoals een stadhuis of een gerechtsgebouw. Hier wordt een huwelijksvergunning afgegeven en officieel vastgelegd. In de VS hebben de meeste staten een wettelijk huwelijk nodig voor echtelijke voordelen zoals het indienen van een gezamenlijke belastingaangifte, het delen van financiële rekeningen, enzovoort.

Common Law Huwelijk

Een common law-huwelijk daarentegen zal een paar erkennen als equivalent van legaal getrouwd, zelfs als het paar nooit hun geloften in een burgerlijke of religieuze ceremonie heeft uitgesproken en geen huwelijksvergunning heeft. Hoewel staten geen officiële regels hebben op het gebied van het common law-huwelijk, zijn er bepaalde voorwaarden waaraan moet worden voldaan voordat een paar als common law kan worden beschouwd. Ze moeten:

1. Wees een heteroseksueel paar dat samen leeft in een staat die common law-huwelijken erkent.
2. Leef gedurende een aanzienlijke periode samen. Hoewel veel mensen geloven dat zeven of tien jaar het vereiste tijdsbestek is, biedt geen enkele staat een specifiek tijdsbestek voor samenwonen.
3. Stel zichzelf voor aan vrienden, buren en collega's als een getrouwd stel, waarbij ze elkaar 'mijn man' of 'mijn vrouw' noemen en zelfs dezelfde achternaam gebruiken. Ze moeten ook een gezamenlijke belastingaangifte indienen en gemeenschappelijke bankrekeningen en creditcards hebben.
4. Wees gezond van geest.
5. Niet met iemand anders getrouwd zijn.

Staten die common law-huwelijken erkennen

Slechts negen staten en het District of Columbia erkennen common law-relaties, en elk van die staten heeft specifieke vereisten waaraan moet worden voldaan:

• Colorado— Indien gecontracteerd op of na 1 september 2006, moet 18 jaar of ouder zijn en niet verboden door andere wetgeving.
• Iowa— Bedoeld ter ondersteuning van personen ten laste, maar verder niet verboden.
• Kansas - Zowel man als vrouw moeten mentaal in staat zijn om de verbintenis aan te gaan, moeten 18 jaar of ouder zijn om te trouwen en moeten zichzelf als getrouwd in de gemeenschap vertegenwoordigen.
• Montana— Niet verboden en niet ongeldig gemaakt door het huwelijkshoofdstuk van de staat.
• New Hampshire - Common law-huwelijken kunnen niet worden gevormd, maar kunnen alleen worden erkend voor nalatenschapsdoeleinden, dat wil zeggen wanneer een nalatenschap wordt geregeld nadat een van de partners sterft als het paar drie jaar vóór de dood samenwoonde.
• Rhode Island - Zowel man als vrouw moeten de intentie hebben om te trouwen en te doen alsof ze zijn (dwz samen te leven en zich te presenteren als getrouwd met vrienden en familie).
• South Carolina— Staat huwelijk toe zonder een geldige vergunning. Geen specifieke wetten op het common law-huwelijk.
• Texas - Beide leden van het paar moeten toestemming geven om te trouwen, samen te leven en anderen te vertellen dat ze getrouwd zijn.
• Utah— Beide partners moeten akkoord kunnen gaan met het huwelijk, en anderen moeten hen kennen als een getrouwd stel.

Bovendien hebben sommige staten het "grootvader" van het common law-huwelijk, wat betekent dat alleen die vakbonden die op een bepaalde datum voldoen aan de staatseisen voor een common law-huwelijk worden erkend. Die staten en datums zijn:

• Alabama - 1 januari 2017
• Georgië - 1 januari 1997
• Idaho - 1 januari 1996
• Ohio - 10 oktober 1991
• Oklahoma - 1 november 1998
• Pennsylvania— 1 januari 2005 (bovendien moeten partners geloften uitwisselen om te trouwen)

Wat is de financiële impact van een common law-huwelijk?

Echtparen die volgens het gemene recht zijn getrouwd, genieten veel van dezelfde voordelen als legaal gehuwde paren, op voorwaarde dat ze in een staat hebben geleefd die het grootste deel van hun huwelijk het gemene recht erkent. Deze voordelen omvatten:

• Om in aanmerking te komen voor sociale uitkeringen, maar ze moeten het aantal jaren dat ze samen in een common law-staat woonden bewijzen.
• In aanmerking komen voor werkgeversvoordelen via hun echtgenoot (dwz ziektekostenverzekering).
• Vrijstelling van de schenkingsrechten.
• Onbeperkte echtelijke vrijstellingen voor hun nalatenschap - tot aan de federale limiet van de vermogensbelasting.
• Aftrek aanvragen voor hypotheekrente (als ze samen een huis bezitten) en kinderen (indien van toepassing).
• Overerving van het bezit van hun echtgenoot zolang er een geldig testament is (maar als een echtgenoot zonder testament sterft, hebben zijn of haar kinderen en andere familieleden erfrecht).
• Gebruik van een medische volmacht die hun common law-echtgenoot aanwijst als de persoon (in plaats van een ander familielid) die medische beslissingen neemt wanneer deze niet in staat zijn.

Veel van die voordelen kunnen helpen geld te besparen. Als u bijvoorbeeld een gedeeld gezondheidsplan heeft in plaats van twee afzonderlijke plannen te kopen, kunt u duizenden dollars per jaar besparen.

Als een staat het common law-huwelijk erkent en een paar niet als getrouwd wil worden gezien, moeten ze een samenlevingscontract ondertekenen - vooral als ze samen bezit hebben of dezelfde achternaam gebruiken.

Hoewel common law-paren in de meeste gevallen kunnen genieten van de financiële en juridische voordelen van een huwelijk, kunnen ze ook kwetsbaar zijn voor enkele van de mogelijke nadelen. Als de ene echtgenoot alleen onroerend goed koopt en de andere echtgenoot niet aan de akte deelneemt, kan het onroerend goed bijvoorbeeld zonder hun toestemming worden verkocht. Om dit probleem te omzeilen, moeten belangrijke activa worden gekocht met behulp van overeenkomsten voor mede-eigendom. Voor de zekerheid moeten verplichtingen en rechten worden beoordeeld door een advocaat die het common law-huwelijk begrijpt.

Het komt neer op

Paren die de staat verlaten waarin ze een common law-huwelijk hebben gesloten, moeten zich ervan bewust zijn dat alle staten een common law-huwelijk erkennen dat een paar legaal in een andere staat is aangegaan. Toch willen ze na de verhuizing misschien gaan zitten met een advocaat in hun nieuwe staat om er zeker van te zijn dat ze voldoen aan de wettelijke verplichtingen die nodig zijn om hun rechten als echtpaar te behouden. Een goede administratie bijhouden, vooral als ze veel bewegen, kan helpen bij het claimen van federale voordelen.

En als een common law-paar besluit om uit elkaar te gaan, ook al is er geen 'common law-scheiding', dan moeten hun relaties nog steeds juridisch worden ontbonden. Dit houdt verband met het feit dat een persoon in een common law-huwelijk aansprakelijk zou kunnen zijn voor het verstrekken van hetzelfde soort ondersteuning voor zijn ex-echtgenoot als iemand in een wettelijk bindend huwelijk na een scheiding zou kunnen moeten doen.