Fed Model
Het Fed-model is een markttimingstool om te bepalen of de Amerikaanse aandelenmarkt redelijk gewaardeerd is. Het model is gebaseerd op een vergelijking die het winstrendement van de S&P 500 vergelijkt met het rendement op Amerikaanse staatsobligaties met een looptijd van 10 jaar. Het model werd nooit officieel goedgekeurd door de Federal Reserve en heette oorspronkelijk het Stock Valuation Model van de Fed.
Het Fed-model dicteert vandaag dat als de winstopbrengst van de S&P hoger is dan die van de Amerikaanse 10-jaars obligatie, de markt "bullish" is; als de winstopbrengst onder het rendement van de 10-jaars obligatie daalt, wordt de markt als "bearish" beschouwd .”
Inzicht in het Fed-model
Econoom Ed Yardeni wordt gecrediteerd voor het ontwikkelen van het Fed-model in zijn huidige vorm in 1999, maar een grafiek die de relatie toont tussen de lange rente op staatsobligaties en de winstopbrengsten van 1982 tot 1997 werd twee jaar eerder gepubliceerd in het Humphrey-Hawkins-rapport van de Fed.
Het Fed-model dicteert vandaag dat als de winstopbrengst van de S&P hoger is dan die van de Amerikaanse 10-jaars obligatie, de markt 'bullish' is. Dat wil zeggen dat de totale winst van de bedrijven binnen de S&P 500 relatief hoog is in vergelijking met het rendement van 10-jarige staatsobligaties. Een bullish markt gaat ervan uit dat de aandelenkoersen zullen stijgen en daarom is het nu een goed moment om aandelen te kopen.
Als het winstrendement onder het rendement van de 10-jaars obligatie daalt, wordt de markt als "bearish" beschouwd. Bedrijven produceren geen relatief hoge winsten in vergelijking met het rendement op 10-jaars obligatierendementen. Het Fed-model voorspelt een bearish markt en suggereert dat de aandelenkoersen zullen dalen.
Het Fed-model heeft geen reputatie als betrouwbare voorspeller van markten, omdat het de Grote Recessie niet heeft voorspeld. In de aanloop naar de financiële crisis had het Fed-model de markt sinds 2003 als bullish beoordeeld. Dit gaf de volgers van het Fed-model optimisme in de markten en moedigde hen aan om aandelen te kopen. Het model verklaarde nog steeds een bullish markt in oktober 2007, de cusp van de Grote Recessie.
Beleggers die het impliciete advies van het Fed-model volgden, kochten aandelen in de veronderstelling dat hun prijzen zouden stijgen. In plaats daarvan zagen ze ze scherp dalen en waarde blijven verliezen door de volgende, lange recessie.
Belangrijkste leerpunten
- Het Fed-model is een tool voor markttiming op basis van een formule die de opbrengsten en de opbrengsten van staatsobligaties vergelijkt.
- Wanneer de rente op de obligatiemarkt hoger is dan de winst, zegt het Fed-model dat de vooruitzichten bearish zijn en het tijd is om aandelen te verkopen.
- Als de winstopbrengsten groter zijn dan de obligatierendementen, zegt het Fed-model dat de markt bullish is en dat het een goed moment is om aandelen te kopen.
- Het trackrecord van het Fed-model is niet overtuigend - het bleef bullish voor verschillende belangrijke marktdalingen, waaronder de financiële crisis van 2008.
Alternatieven voor het Fed-model
Na het niet voorspellen van de Grote Recessie, kon het Fed-model ook de eurocrisis en de junk bonds-mislukking van 2015 niet voorspellen. Ondanks deze uitglijden vertrouwen sommige beleggers nog steeds op het model als een voorspellend hulpmiddel.
Er zijn ook andere markttiming- en waarderingsmodellen - sommige met beter bewezen trackrecords bij het voorspellen van de marktrichting -. Deze waarderingsmodellen onderzoeken andere marktgegevens: koers-winstverhoudingen, de koers-verkoopratio's of het eigen vermogen als een percentage van de totale financiële activa.
Met name econoom Ned Davis van Ned Davis Research keek naar de voorspellende geschiedenis van elk van deze modellen, inclusief het Fed-model, en ontdekte dat het Fed-model de minst nauwkeurige bleek te zijn in het voorspellen van beren- en bullmarkten.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.