Financiële coöperatie
Een financiële coöperatie (coöperatie) is een soort financiële instelling die eigendom is van en beheerd wordt door haar leden. Het doel van een financiële coöperatie is om namens een verenigde groep op te treden als een traditionele bankdienst. Deze instellingen proberen zich te onderscheiden door een bovengemiddelde service aan te bieden, samen met concurrerende tarieven op het gebied van verzekeringen, leningen en transacties op beleggingsgebied.
Belangrijkste leerpunten
- Een financiële coöperatie is een manier om een financiële instelling zodanig te structureren dat deze eigendom is van en beheerd wordt door haar leden (bijvoorbeeld een kredietunie).
- De controle over de coöperatie is vaak democratisch, waarbij elk lid één stem heeft.
- Deze coöperaties bieden vaak kwaliteitsvolle service samen met concurrerende tarieven. In tegenstelling tot banken kunnen ze zich richten op het financiële welzijn van hun leden, in plaats van de winst te maximaliseren.
- Coöperaties variëren in grootte en vorm en kunnen variëren op basis van concurrentie van bedrijven met winstoogmerk en lokale regelgevingskaders.
Inzicht in financiële coöperaties
Kredietverenigingen zijn de meest populaire vorm van financiële coöperatie omdat ze eigendom zijn van en beheerd worden door hun leden. Deze financiële instellingen betalen vaak hogere dan gemiddelde rentetarieven en zijn alleen toegankelijk voor degenen die een rekening hebben.
De omvang van financiële coöperaties kan variëren van slechts een handvol vestigingen tot de verspreiding op duizenden locaties. Veel financiële coöperaties bieden producten en diensten die vergelijkbaar zijn met die van de belangrijkste gediversifieerde banken.
Hoe financiële coöperaties zijn gestructureerd
Financiële coöperaties hebben een open lidmaatschap, en in tegenstelling tot banken, zijn ze misschien meer geïnteresseerd in het financieel welzijn van hun leden, in plaats van winst te maken. De controle over de coöperatie neemt een democratische vorm aan waarbij elk lid één stem krijgt. Hun individuele financiële draagkracht is niet relevant en zij hebben geen verschillende controlelagen op basis van het bezit van aandelen.
De leden van een coöperatie zijn ook klanten, hoewel ze eigenaar zijn. De grootte van de coöperatie is gebaseerd op het aantal leden dat deelneemt. Naarmate meer leden toetreden, heeft de financiële coöperatie meer middelen om financiële producten aan te bieden, lagere vergoedingen, lagere rentetarieven op leningen en hogere opbrengsten op spaartegoeden. Met name kredietverenigingen bieden geldautomaten en kunnen gezamenlijk meer van deze apparaten hebben dan grote banken.
Naast de financiële producten en diensten die de coöperatie biedt, kunnen ze ook bronnen van financiële educatie zijn voor haar leden en anderen. De diensten die coöperaties beschikbaar stellen, zijn onder meer pensioenplanning en inzicht in hoe krediet werkt.
Een korte geschiedenis
De geschiedenis van financiële coöperaties gaat terug tot landelijke coöperaties die zijn gevormd om boeren krediet- en financiële diensten te bieden. Consumentencoöperaties kunnen ook worden opgericht om een verscheidenheid aan producten en diensten beschikbaar te stellen voor leden, zoals gezondheidszorg, huisvesting, supermarkt en verzekeringen. Woningcoöperaties kunnen bijvoorbeeld bestaan uit appartementencomplexen waarin de leden wonen en waar ze eigendom kopen.
De reikwijdte van coöperaties kan variëren van kleine, lokale activiteiten tot grote coöperaties die in verschillende staten actief zijn. Een financiële coöperatie kan een raad van bestuur vormen om de organisatie leiderschap en structuur te geven.