Fiscale onbalans
Fiscale onbalans verwijst naar een situatie waarin alle toekomstige schuldenverplichtingen van een overheid verschillen van de toekomstige inkomstenstromen. De verplichtingen en de inkomstenstromen worden gewaardeerd tegen hun respectieve contante waarden en worden verdisconteerd tegen de risicovrije rente plus een bepaalde spread. Fiscale onevenwichtigheden kunnen op elk moment voor een overheid optreden. Als er een blijvende positieve fiscale onbalans is, zullen de belastinginkomsten in de toekomst waarschijnlijk toenemen, waardoor de huidige en toekomstige consumptie van huishoudens zal dalen.
UITBREIDING Fiscale onbalans
Er zijn twee hoofdtypen van fiscale onevenwichtigheden. Een verticale fiscale onbalans beschrijft een situatie waarin inkomsten niet overeenkomen met uitgaven voor verschillende overheidsniveaus. Een horizontale onbalans beschrijft een situatie waarin inkomsten niet overeenkomen met uitgaven voor verschillende regio's van het land. Horizontale fiscale onevenwichtigheden vereisen egalisatieoverdrachten of betalingen aan een staat of provincie van de federale overheid om monetaire onevenwichtigheden tussen verschillende delen van het land te compenseren. Een verticaal begrotingsevenwicht is een structureel probleem en vereist dat de inkomsten- en uitgavenverantwoordelijkheden opnieuw worden toegewezen.
Er is sprake van een horizontaal begrotingsevenwicht wanneer subnationale overheden niet over dezelfde capaciteiten beschikken om middelen van hun belastinggrondslag op te halen en bepaalde diensten te verlenen. Dit soort fiscale onevenwichtigheden creëren verschillen in netto fiscale voordelen, die een combinatie zijn van belastingniveaus en openbare diensten. Deze voordelen zijn ook de hoofdoorzaak van horizontale fiscale verschillen die uiteindelijk egalisatiebetalingen vereisen.
Gevolgen van fiscale onbalans
De Griekse schuldencrisis had zijn oorsprong in de fiscale losbandigheid, of verspillende en buitensporige uitgaven van vorige regeringen. Nadat Griekenland in 1981 tot de Europese Gemeenschap was toegetreden, waren zijn economie en financiën in goede staat, maar zijn financiële situatie verslechterde dramatisch in de komende 30 jaar. De populistische Panhellenic Socialist Movement (PASOK) wisselde de macht af met de New Democracy Party. In een voortdurende poging om hun kiezers gelukkig te houden, voerden beide partijen liberaal welzijnsbeleid uit dat een inefficiënte economie creëerde. Als gevolg van de lage productiviteit, het uithollen van het concurrentievermogen en de ongebreidelde belastingontduiking nam de overheid haar toevlucht tot een enorme schuldenlast om de partij in stand te houden.
De toelating van Griekenland tot de eurozone in 2001 en de invoering van de euro maakten het voor de overheid veel gemakkelijker om te lenen. De rente op Griekse obligaties en rentetarieven daalden scherp naarmate ze samenkwamen met die van sterke leden van de Europese Unie zoals Duitsland. Als gevolg hiervan bloeide de Griekse economie op, met een reële groei van het BBP van gemiddeld 3, 9 procent per jaar tussen 2001 en 2008.
De financiële crisis van 2008-2009 zorgde er echter voor dat investeerders en crediteuren zich concentreerden op de massale staatsschuldenlast van de VS en Europa. Bij gebreke van een reële mogelijkheid begonnen beleggers veel hogere rendementen te eisen voor overheidsschuld uitgegeven door Griekenland als compensatie voor dit extra risico. Terwijl de Griekse economie krimpt in de nasleep van de crisis, is de schuldquote enorm gestegen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.