De vier voordelen van beleggen in de detailhandel

De detailhandel, variërend van voedsel tot elektronica, van luxespecialisten tot discounters, is divers en dynamisch - en ook zeer gevoelig voor veranderende smaak van de consument. Toch lijkt de sector elk jaar te groeien, ongeacht economische cycli of kapitaalkosten. Beleggers kunnen veel leuk vinden (en niet leuk vinden) in retailaandelen; bij hun due diligence jegens bedrijven moeten zij zich richten op prestaties op vier specifieke gebieden.

The Four Rs

Het maakt niet uit wat een winkel verkoopt, succesvol beheren van prestaties, rendement op investering (ROI) en andere financiële indicatoren zijn de sleutel tot een gezonde detailhandel. Uitbreiding is een belangrijk onderdeel van de groei van de detailhandel, maar alleen wanneer een positieve kasstroom uit kapitaaluitgaven wordt gegenereerd. Zonder een positieve ROI gooien retailers goed geld na slecht.

Het is van cruciaal belang voor retailmanagers om de statistieken van hun bedrijf zoveel mogelijk te kwantificeren, zodat ze de winstgevendheid en financiële gezondheid beter begrijpen. In combinatie met andere financiële statistieken zoals verkopen in dezelfde winkel, zouden de vier R's van retail een financieel beeld moeten schetsen dat levendig is en constant sterker wordt.

1. Rendement op inkomsten

Rendement op inkomsten (ROR) is de eerste R en de hoeksteen van elke retailactiviteit. Het vertelt u hoeveel netto-inkomsten worden gemaakt met deze omzet. Bijna net zo belangrijk is het bruto marge rendement op investering, wat de brutomarge winst op de kosten van uw inventaris is.

Hoe meer u per verkochte eenheid verdient, hoe gemakkelijker het is om nettowinst te behalen. ROR heeft twee basisbouwstenen:

Balans

Elke winkel houdt inventaris bij. Als een actief op de balans beschouwd, kan het, in combinatie met de winst- en verliesrekening, u veel vertellen over hoe het product verkoopt. Door de voorraad te verdelen in de omzet van de laatste 12 maanden, komt u bij het aantal voorraadbeurten in die 12 maanden (hoe hoger het aantal, hoe beter). Van oudsher hebben supermarkten lagere marges en moeten daarom de inventaris veel vaker omdraaien dan luxe retailers die veel meer per transactie verdienen, maar veel minder in de totale verkoop per eenheid. Uiteindelijk kunnen de twee retailers hetzelfde netto-inkomen leveren, maar uit veel verschillende volumes.

Kasstroomoverzicht

Wist je dat het mogelijk is om winstgevend te zijn en toch een negatieve cashflow te genereren? Nou, het is waar en het omgekeerde gebeurt ook. Dit is wanneer een bedrijf dat geld verliest, een positieve cashflow genereert. Vaak kan het net zo eenvoudig zijn als de betalingsvoorwaarden die u heeft met uw leveranciers. De winstgevende retailer krijgt bijvoorbeeld 30 dagen de tijd om zijn rekeningen te betalen, terwijl de geldverliezer 60 wordt. Hoewel dit uiteindelijk de geldverliesende retailer inhaalt, kan het nog wel een tijdje doorgaan. Zoek naar bedrijven die geld verdienen en een positieve cashflow genereren. Nog beter zijn degenen die een vrije kasstroom genereren, dat wil zeggen de kasmiddelen uit operaties nadat rekening is gehouden met kapitaaluitgaven.

2. Rendement op geïnvesteerd vermogen

De tweede R in de detailhandel verschijnt nu van het grote geheel naar de activiteiten van een eerstelijnswinkel. Rendement op geïnvesteerd kapitaal - ook wel "viervoudige geldbijdrage" genoemd - is de hoeveelheid winst die per winkel wordt gegenereerd. De snelheid waarmee elke winkel het geïnvesteerde kapitaal kan teruggeven dat nodig is om het te openen, hoe sneller de retailer zijn totale winst kan laten groeien.

Als een nieuwe winkel in een thuisverbeteringsketen bijvoorbeeld in het eerste jaar gemiddeld $ 2 miljoen omzet per jaar kost en de vierwandenbijdrage $ 200.000 is, wordt een investering van $ 300.000 om de winkel te bouwen en te openen in 18 maanden terugbetaald. Het rendement op geïnvesteerd vermogen is 67%. Succesvolle retailers zoeken winkelinkomsten en een bijdrage van vier muren om in de tweede en derde jaren te groeien. Zo niet, dan is er een probleem.

3. Rendement op totale activa

Terugkomend op het grote plaatje: het rendement op het totale vermogen geeft aan hoeveel bedrijfsresultaat wordt behaald op het vermogen. Ook hier is groter beter. In de detailhandel zal dit aantal variëren, afhankelijk van het bedrijf.

Gespecialiseerde retailers hebben minder winkelruimte, armaturen, inventaris enzovoort nodig. De winkels voor woningverbetering hebben daarentegen veel grotere voetafdruk en vereisen dus meer activa. Meer moeten gebruiken, betekent niet noodzakelijk dat deze winkels minderwaardig zijn. Het zijn gewoon de kosten van zakendoen in die specifieke industrie.

Wat belangrijk is, is hoe het rendement van een retailer op het totale vermogen zich verhoudt tot de concurrentie. Als het een rendement op het totale vermogen van 10% genereert en zijn concurrent aan de overkant 20% doet, is dit een indicatie dat de concurrent efficiënter werkt.

4. Rendement op aangewend kapitaal

Dit vertelt ons hoe efficiënt retailers hun kapitaal gebruiken. Het wordt gedefinieerd als winst voor rente en belastingen (EBIT) gedeeld door het geïnvesteerde kapitaal, dat doorgaans wordt weergegeven als het totale vermogen minus kortlopende schulden. Een geschiktere definitie van aangewend kapitaal zou echter het eigen vermogen plus de nettoschuld zijn. ROCE is immers een voorbeschouwing van het rendement op schulden en eigen vermogen, dat verschilt van ROIC, wat een na belastingen (uitgekeerde dividenden) is van de winstgevendheid.

Hoewel ROCE een veel groter aantal is dan het rendement op eigen vermogen, heeft het ook zijn grenzen. Als een retailer in de auto-onderdelenbranche bijvoorbeeld in een bepaald jaar $ 1 miljard van zijn eigen aandelen heeft ingekocht en als gevolg daarvan zijn boekwaarde negatief werd, worden zowel de ROE als de ROCE negatief beïnvloed, ondanks het feit dat het bijna $ 1 verdiende miljard netto winst. Financiële statistieken kunnen u alleen tot nu toe brengen.

Risico's van retailbeleggen

Retailbeleggingen kunnen worden beïnvloed door veel systematische en idiosyncratische risico's.

Economische omstandigheden

Als er een recessie is en veel bedrijven werknemers ontslaan, hun budget verlagen en een salarisblokkering invoeren, hebben consumentenuitgaven de neiging om te vertragen of zelfs te dalen, wat een onmiddellijk negatief effect heeft op de detailhandel. Individuele detailhandelaren en specifieke subsectoren kunnen het echt moeilijk hebben tijdens een economische neergang; winkels voor woningverbetering zagen bijvoorbeeld een verkooptank na de instorting van de huizenbubbel in 2007-2008.

Maar de detailhandel als geheel is grotendeels geïsoleerd van de effecten van conjunctuurcycli. Consumenten winkelen nog steeds tijdens moeilijke tijden. Het is duidelijk dat ze nietjes nodig hebben, zoals voedsel en kleding. De recessies van 2000-2001 en 2007-2008 toonden echter aan dat Amerikanen nog steeds discretionaire artikelen kopen - computers, mobiele telefoons, auto's - zelfs wanneer de economie niet zoemt.

Nog een isolerende factor: retailers zijn tegenwoordig niet beperkt tot hun lokale gebieden. In feite behoren ze vaak tot de eerste bedrijven die delen in de groei van opkomende economieën. De lage loonkosten en het gebrek aan bestaande concurrentie maken het voor detailhandelaren mogelijk om de marges te vergroten door goedkope goederen naar de ontwikkelde wereld te verzenden. En het internet heeft het voor low-capital, low-cost bedrijven gemakkelijker gemaakt om zelfs arme landen te bedienen. Goederen geproduceerd in Maleisië, Zuid-Korea of ​​India kunnen over de hele wereld worden verkocht en verkocht zonder fysieke aanwezigheid. Detailhandel is echter een notoir seizoensbedrijf. De prestaties van het eerste kwartaal worden doorgaans gedomineerd door cijfers van het vierde kwartaal.

Regulatie

Federale en nationale regelgeving vormt een ander aanzienlijk risico voor de detailhandel. Omdat veel detailhandelaren vertrouwen op arbeid die een uurloon verdient dat dicht bij het minimumloon ligt, kunnen verhogingen van het minimumloon de winstgevendheid in de detailhandel negatief beïnvloeden.

Concurrentie en consolidatie

Hoge concurrentie en consolidatie in de detailhandel is een ander groot risico waarmee beleggers rekening moeten houden. Vanwege de proliferatie van e-commerce heeft een persoon niet per se een fysieke winkel nodig om een ​​detailhandel te starten. Aangezien sommige detailhandelaren e-commerce traag hebben omarmd, hebben hun verkoop en winstgevendheid te lijden gehad onder het feit dat consumenten zijn overgestapt op concurrenten die goederen aanbieden via internet die overal naartoe kunnen worden verzonden. Naarmate de detailhandel consolideert, zijn er ook meer geconcentreerde bedrijven met zeer grote middelen en grotere concurrentievoordelen.

Kanaalverstoring

Verstoring of uitval van het bevoorradingskanaal vormt een ander belangrijk risico in de detailhandel. De arbeidsstakingen van 2014-2015 in de havens aan de westkust van de VS onderbraken bijvoorbeeld de voorraadvoorraad voor veel detailhandelaren, wat een negatieve invloed had op hun verkoop.

Welk type belegger?

Retail is misschien niet de beste keuze voor de waardebelegger. Als er één gebied is waar de jongens van Berkshire Hathaway - Warren Buffett en Charlie Munger - het moeilijk hebben gehad, is het in de detailhandel. Het Omaha, op Nebraska gebaseerde duo vermeed beroemd de attributen van de internetzeepbel in de late jaren 1990, maar hun afkeer van technische verstoring heeft hen er ook van weerhouden om retailsuccessen nauwkeurig te beoordelen. Als het gaat om retailers, identificeert Buffett specifiek een gebrek aan "economische grachten" (concurrentievoordelen die andere bedrijven op afstand houden en marges beschermen).

Aan de andere kant is retail een aantrekkelijke sector voor een groei-investeerder vanwege zijn neiging om meer dan gemiddelde winsten te genereren wanneer de markt stijgt. Retaileffecten zijn onderverdeeld in zeven afzonderlijke segmenten: automotive, bouwmaterialen, distributeurs, levensmiddelen en levensmiddelen, online, algemene en speciale lijn- of speciaalzaken. Allemaal hebben ze de neiging om de markt als geheel te volgen, maar met een mate van grotere volatiliteit, wat grotere winsten betekent tijdens bullruns, maar grotere verliezen wanneer de beren brullen.

Meer in het bijzonder hebben de zeven sectoren van de detailhandel bèta's die variëren van 1, 03, wat duidt op 3% grotere volatiliteit dan de markt, tot 1, 44, maar liefst 44% volatieler dan de markt als geheel. Dat betekent dat wanneer een bullmarkt actief is, een particuliere belegger winst kan verwachten die de markt met 3% tot 44% kan verslaan, afhankelijk van hoe hij zijn investeringsdollars verdeelt over de verschillende segmenten van de sector. Het potentieel voor dergelijke agressieve winsten maakt retail tot een sector die nauwlettend wordt gevolgd door groei-investeerders.

Prijs / Boek-verhouding

Voordat u selecteert in welke subsector of welk bedrijf u wilt beleggen, is de prijs-boekverhouding of de P / B-ratio een belangrijke berekening om de waarde van een sector of bedrijf te begrijpen. Volgens gegevens die zijn gepubliceerd door de NYU Leonard N. Stern School of Business, is de gemiddelde P / B-ratio van de retailsector vanaf januari 2018 8, 82. Het gemiddelde wordt berekend met behulp van een rekenkundig gemiddelde van de P / B-ratio's van alle retailsegmenten. Per subsector valt het als volgt uiteen:

Bedrijven met P / B-ratio's groter dan 1 worden doorgaans als overgewaardeerd beschouwd, terwijl bedrijven met P / B-ratio's kleiner dan 1 als ondergewaardeerd worden beschouwd. Dit is de reden waarom goeroes met waarde-investeringen zoals Buffett de neiging hebben om de sector uit de weg te gaan.

Factoren die invloed hebben op aandelenkoersen

Retailbedrijven moeten hun producten afstemmen op hun demografische kenmerken en smaak. Als u bijvoorbeeld naar een multinationale retailer kijkt, controleer dan zijn blootstelling en directe investeringen in opkomende markten, zoals Mexico, Indonesië, Brazilië, India en China. Hier zal waarschijnlijk de meest agressieve groei plaatsvinden.

Online retail is het snelst groeiende segment in de branche, maar heeft ook de laagste winstmarges van alle subsectoren, retail of anderszins. Internetbedrijven worden niet noodzakelijkerwijs meer gewaardeerd, maar bedrijven die internet negeren, doen dit op eigen risico.

Veel retailers bieden krediet voor aankopen. Een dramatisch voorbeeld is de markt voor retailauto's. De meeste Amerikaanse en Japanse autofabrikanten verdienen het meeste van hun geld door financiering en niet door auto's te maken. Debiteuren kunnen extra belangrijk zijn voor deze bedrijven.

Voorraad is vaak de grootste investering voor retailers, dus beschouw voorraadefficiëntie als een belangrijk onderscheid tussen vergelijkbare bedrijven.

Investeren in retailstrategieën

Groei-investeerders die vooral slim zijn, hanteren een strategie die sectorrotatie wordt genoemd. Met deze techniek kunnen ze de winst van de detailhandel optimaal benutten en de risico's beperken. Sectorrotatie vereist dat een belegger de economische cyclus nauwlettend volgt. De belegger steekt zijn geld in retail- en andere volatiele sectoren tijdens de expansiefase. Wanneer hij een overgang naar een periode van krimp projecteert, schakelt hij over van de detailhandel naar meer stabiele sectoren, zoals nutsbedrijven, waarvan bekend is dat ze hun waarde behouden tijdens bearmarkten.

Andere particuliere beleggers hanteren optiestrategieën die profiteren van de volatiliteit van de sector door grote marktbewegingen te belonen, ongeacht de richting. Twee populaire zijn de lange straddle en lange wurging.

Het komt neer op

Hoewel klantenservice een belangrijk onderdeel is van succesvolle retail, is het slechts een van de vele dingen die foutloos moeten worden uitgevoerd om te blijven groeien. Bovenaan de lijst moet financiële discipline staan. Als een detailhandel dit kenmerk niet bezit, zal het waarschijnlijk niet erg lang in de buurt zijn. De sterkste retailers begrijpen dat elke winkel winstgevend moet zijn. Anders is er geen reden om het kapitaal vast te leggen dat nodig is om ze te openen. Hoe sneller een winkel in staat is om de initiële investering terug te verdienen, des te sneller kan het de vier R's van de retail behagen.

De detailhandel is verdeeld in zeven segmenten, die allemaal een groter risico met zich meebrengen dan de bredere markt. Retail-effecten volgen meestal de markt als geheel, maar met een grotere mate van volatiliteit, wat resulteert in sterkere winsten tijdens bull-markten maar grotere verliezen tijdens bear-markten. Om deze reden dekken slimme beleggers de blootstelling aan de retailsector af door te beleggen in niet-cyclische of contracyclische sectoren die beter presteren dan de bredere markt tijdens perioden van achteruitgang.

(Zie ook: Retailvoorraden analyseren .)