Vrijhandelsovereenkomst (FTA)
Een vrijhandelsovereenkomst is een pact tussen twee of meer landen om de import- en exportbelemmeringen te verminderen. In het kader van een vrijhandelsbeleid kunnen goederen en diensten over internationale grenzen worden gekocht en verkocht met weinig of geen overheidstarieven, quota, subsidies of verboden om de uitwisseling ervan te belemmeren.
Het concept van vrije handel is het tegenovergestelde van handelsprotectionisme of economisch isolationisme.
01:25Vrijhandel
Hoe een vrijhandelsovereenkomst werkt
In de moderne wereld wordt het vrijhandelsbeleid vaak geïmplementeerd door middel van een formele en wederzijdse instemming van de betrokken landen. Een vrijhandelsbeleid kan echter eenvoudigweg de afwezigheid van handelsbeperkingen zijn.
Een overheid hoeft geen specifieke actie te ondernemen om vrijhandel te bevorderen. Deze hands-off houding wordt "laissez-faire trade" of handelsliberalisatie genoemd.
Regeringen met vrijhandelsbeleid of overeenkomsten sluiten niet noodzakelijkerwijs alle controle op import en export af of elimineren elk protectionistisch beleid. In de moderne internationale handel resulteren weinig vrijhandelsovereenkomsten (FTA's) in volledig vrijhandel.
Belangrijkste leerpunten
- Vrijhandelsovereenkomsten verminderen of elimineren handelsbelemmeringen over internationale grenzen.
- Vrijhandel is het tegenovergestelde van handelsprotectionisme.
- In de VS en de EU komen vrijhandelsovereenkomsten niet zonder regels en toezicht.
Een land kan bijvoorbeeld vrijhandel met een ander land toestaan, met uitzonderingen die de invoer verbieden van specifieke medicijnen die niet zijn goedgekeurd door zijn toezichthouders, of dieren die niet zijn gevaccineerd, of bewerkte voedingsmiddelen die niet aan zijn normen voldoen.
De voordelen van vrijhandel zijn uiteengezet in On the Principles of Political Economy and Taxation, gepubliceerd door econoom David Ricardo in 1817.
Of het zou beleid kunnen hebben dat specifieke producten vrijstelt van tariefvrije status om thuisproducenten te beschermen tegen buitenlandse concurrentie in hun industrieën.
De economie van vrijhandel
In principe verschilt vrijhandel op internationaal niveau niet van handel tussen buren, steden of staten. Het stelt bedrijven in elk land echter in staat zich te concentreren op het produceren en verkopen van goederen die het beste gebruik maken van hun middelen, terwijl andere bedrijven goederen importeren die in het binnenland schaars of niet beschikbaar zijn. Door deze mix van lokale productie en buitenlandse handel kunnen economieën sneller groeien en kunnen ze beter voldoen aan de behoeften van hun consumenten.
Deze visie werd voor het eerst gepopulariseerd in 1817 door econoom David Ricardo in zijn boek, over de principes van politieke economie en belastingen . Hij betoogde dat vrijhandel de diversiteit vergroot en de prijzen van beschikbare goederen in een natie verlaagt, terwijl de eigen middelen, kennis en gespecialiseerde vaardigheden beter worden benut.
Publieke opinie over vrijhandel
Weinig kwesties verdelen economen en het grote publiek evenveel als vrijhandel. Onderzoek suggereert dat facultaire economen aan Amerikaanse universiteiten zeven keer meer kans maken om vrijhandelsbeleid te ondersteunen dan het algemene publiek. In feite zei de Amerikaanse econoom Milton Friedman: "Het beroep van economie is bijna unaniem geweest over de wenselijkheid van vrijhandel."
Vrijhandelsbeleid is niet zo populair geweest bij het grote publiek. De belangrijkste problemen zijn oneerlijke concurrentie uit landen waar lagere arbeidskosten leiden tot prijsverlaging en verlies van goedbetaalde banen aan fabrikanten in het buitenland.
De oproep aan het publiek om Amerikaans te kopen kan luider of stiller worden met de politieke wind, maar het zwijgt nooit.
Het uitzicht vanaf financiële markten
Het is niet verrassend dat de financiële markten de andere kant van de medaille zien. Vrijhandel is een kans om een ander deel van de wereld open te stellen voor binnenlandse producenten.
Bovendien is vrijhandel nu een integraal onderdeel van het financiële stelsel en de investeringswereld. Amerikaanse beleggers hebben nu toegang tot de meeste buitenlandse financiële markten en tot een breder scala aan effecten, valuta's en andere financiële producten.
Volledig vrije handel op de financiële markten is echter onwaarschijnlijk in onze tijd. Er zijn veel supranationale regelgevende organisaties voor wereldwijde financiële markten, waaronder het Basel Committee on Banking Supervision, de International Organisation of Securities Commission (IOSCO) en het Committee on Capital Movements and Onvisible Transactions.
Voorbeelden uit de praktijk van vrijhandelsovereenkomsten
De Europese Unie is vandaag een opmerkelijk voorbeeld van vrijhandel. De lidstaten vormen een in wezen grenzeloze eenheid voor handelsdoeleinden, en de invoering van de euro door de meeste van die landen effent de weg verder. Opgemerkt moet worden dat dit systeem wordt gereguleerd door een bureaucratie in Brussel die de vele handelsgerelateerde kwesties moet aanpakken die zich voordoen tussen vertegenwoordigers van lidstaten.
Amerikaanse vrijhandelsovereenkomsten
De Verenigde Staten hebben momenteel een aantal vrijhandelsovereenkomsten. Deze omvatten multi-nationale overeenkomsten zoals de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (NAFTA), die de VS, Canada en Mexico bestrijkt, en de Midden-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (CAFTA), die de meeste landen van Midden-Amerika omvat. Er zijn ook afzonderlijke handelsovereenkomsten met landen van Australië tot Peru.
Gezamenlijk betekenen deze overeenkomsten dat ongeveer de helft van alle goederen die de VS binnenkomen, volgens de overheidscijfers vrij van tarieven zijn. Het gemiddelde importtarief voor industriële goederen is 2%.
Al deze overeenkomsten samen vormen nog steeds niet de vrijhandel in zijn meest laissez-faire-vorm. Speciale Amerikaanse belangengroepen hebben met succes gelobbyd om handelsbeperkingen op te leggen aan honderden importen, waaronder staal, suiker, auto's, melk, tonijn, rundvlees en denim.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.