Invloed van overheden op markten

In de jaren 1920 zouden zeer weinig mensen de overheid hebben geïdentificeerd als de belangrijkste speler op de markten. Tegenwoordig zouden zeer weinig mensen aan die verklaring twijfelen. In dit artikel zullen we bekijken hoe de overheid de markten beïnvloedt en het bedrijfsleven beïnvloedt op manieren die vaak onverwachte gevolgen hebben.

Monetair beleid: de drukpers

Van alle wapens in het arsenaal van de regering is het monetaire beleid verreweg het krachtigst. Helaas is het ook de meest onnauwkeurige. Toegegeven, de overheid kan met het belastingbeleid een goede controle uitoefenen om kapitaal te verplaatsen tussen beleggingen door een gunstige belastingstatus te verlenen (gemeentelijke staatsobligaties hebben hiervan geprofiteerd). Over het algemeen neigen regeringen echter voor grote, ingrijpende veranderingen door het monetaire landschap te veranderen.

Valuta-inflatie

Regeringen zijn de enige entiteiten die legaal hun respectieve valuta kunnen creëren. Als ze ermee weg kunnen komen, willen overheden de valuta altijd opblazen. Waarom? Omdat het een economische boost op de korte termijn biedt naarmate bedrijven meer in rekening brengen voor hun producten; het verlaagt ook de waarde van de staatsobligaties uitgegeven in de opgeblazen valuta en in eigendom van beleggers.

Opgeblazen geld voelt een tijdje goed, vooral voor beleggers die bedrijfswinsten en aandelenkoersen zien oplopen, maar de langetermijnimpact is een waardeverlies over de hele linie. Besparingen zijn waardeloze, straffende spaarders en kopers van obligaties. Voor debiteuren is dit goed nieuws, omdat ze nu minder waarde moeten betalen om hun schulden af ​​te schaffen - nogmaals, de mensen pijn doen die bankobligaties kochten op basis van die schulden. Dit maakt lenen aantrekkelijker, maar de rente schiet snel omhoog om die attractie weg te nemen.

Fiscaal beleid: rentetarieven

Rentetarieven zijn een ander populair wapen, hoewel ze vaak worden gebruikt om inflatie tegen te gaan. Dit komt omdat ze de economie los van de inflatie kunnen stimuleren. Het verlagen van de rentetarieven via de Federal Reserve - in tegenstelling tot het verhogen ervan - moedigt bedrijven en particulieren aan om meer te lenen en meer te kopen. Helaas leidt dit tot zeepbellen van activa, waar, in tegenstelling tot de geleidelijke erosie van de inflatie, enorme hoeveelheden kapitaal worden vernietigd, wat ons netjes naar de volgende manier brengt waarop de overheid de markt kan beïnvloeden.

bailouts

Na de financiële crisis van 2008-2010 is het geen geheim dat de Amerikaanse overheid bereid is om industrieën te redden die zichzelf in de problemen hebben gebracht. Dit feit was al bekend vóór de crisis. De spaar- en kredietcrisis van 1989 was griezelig vergelijkbaar met de reddingsoperatie van 2008, maar de overheid heeft zelfs een geschiedenis van het redden van niet-financiële bedrijven zoals Chrysler (1980), Penn Central Railroad (1970) en Lockheed (1971). In tegenstelling tot de directe investeringen in het kader van het Troubled Asset Relief Program (TARP), kwamen deze reddingsoperaties in de vorm van leninggaranties.

Bailouts kunnen de markt scheef trekken door de regels te wijzigen zodat slecht geleide bedrijven kunnen overleven. Vaak kunnen deze reddingsacties de aandeelhouders van het geredde bedrijf of de geldschieters van het bedrijf schaden. Onder normale marktomstandigheden zouden deze bedrijven failliet gaan en zouden hun activa worden verkocht aan efficiëntere bedrijven om crediteuren en, indien mogelijk, aandeelhouders te betalen. Gelukkig gebruikt de overheid alleen haar vermogen om de meest systemisch essentiële industrieën zoals banken, verzekeraars, luchtvaartmaatschappijen en autofabrikanten te beschermen.

Subsidies en tarieven

Subsidies en tarieven zijn in wezen dezelfde dingen vanuit het perspectief van de belastingbetaler. In het geval van een subsidie ​​belast de overheid het grote publiek en geeft het geld aan een gekozen industrie om het winstgevender te maken. In het geval van een tarief past de overheid belastingen toe op buitenlandse producten om ze duurder te maken, waardoor de binnenlandse leveranciers meer kunnen vragen voor hun product. Beide acties hebben een directe impact op de markt.

Overheidssteun van een bedrijfstak is een krachtige stimulans voor banken en andere financiële instellingen om die bedrijfstakken gunstige voorwaarden te geven. Deze voorkeursbehandeling van de overheid en financiering betekent dat er meer kapitaal en middelen in die industrie zullen worden uitgegeven, zelfs als het enige relatieve voordeel dat het heeft, overheidssteun is. Deze bronvermindering treft andere, meer wereldwijd concurrerende industrieën die nu harder moeten werken om toegang te krijgen tot kapitaal. Dit effect kan meer uitgesproken zijn wanneer de overheid optreedt als de belangrijkste klant voor bepaalde bedrijfstakken, wat leidt tot de bekende voorbeelden van te veel aannemers en projecten met chronisch vertraagde uitvoering.

Regelgeving en vennootschapsbelasting

Het bedrijfsleven klaagt zelden over reddingsoperaties en voorkeursbehandeling voor bepaalde industrieën, misschien omdat ze allemaal een geheime hoop koesteren om er een te krijgen. Als het gaat om regelgeving en belasting, huilen ze echter - en niet onterecht. Wat subsidies en tarieven een industrie kunnen geven in de vorm van een comparatief voordeel, regulering en belasting kunnen veel meer wegnemen.

Lee Iacocca was de CEO van Chrysler tijdens zijn oorspronkelijke reddingsoperatie. In zijn boek, Iacocca: An Autobiography, wijst hij op de hogere kosten van steeds toenemende veiligheidsvoorschriften als een van de belangrijkste redenen waarom Chrysler het reddingsplan nodig had. Deze trend is te zien in veel industrieën. Naarmate de regelgeving toeneemt, worden kleinere providers onder druk gezet door de schaalvoordelen die grotere bedrijven genieten. Het resultaat is een sterk gereguleerde industrie met een paar grote bedrijven die noodzakelijkerwijs met de overheid zijn verweven.

Hoge belastingen op bedrijfswinsten hebben een ander effect doordat ze bedrijven ervan weerhouden het land binnen te komen. Net zoals staten met lage belastingen bedrijven van hun buren weg kunnen lokken, zullen landen die minder belasting heffen, meestal mobiele bedrijven aantrekken, erger nog, de bedrijven die niet kunnen bewegen betalen uiteindelijk de hogere belasting en hebben een concurrentienadeel in het bedrijfsleven evenals voor het aantrekken van investeerderskapitaal.

Het komt neer op

Overheden zijn misschien wel de meest angstaanjagende cijfers in de financiële wereld. Met een enkele regeling, subsidie ​​of schakelaar van de drukpers kunnen ze schokgolven de wereld rond sturen en bedrijven en hele industrieën vernietigen. Om deze reden beschouwden Fisher, Price en vele andere beroemde beleggers wetgevingsrisico's als een enorme factor bij het evalueren van aandelen. Een grote investering kan niet zo geweldig blijken te zijn wanneer rekening wordt gehouden met de overheid waaronder zij opereert.