Grexit
Grexit, een afkorting voor "Griekse exit", verwijst naar de mogelijke terugtrekking van Griekenland uit de eurozone, die van 2012 tot 2015 veelvuldig nieuwskoppen maakte en af en toe nieuws. De term kreeg begin 2012 voor het eerst bekendheid, omdat veel experts, en zelfs sommige Griekse burgers, voorstelden dat Griekenland de eurozone zou verlaten en terug zou keren naar de drachme als valuta in plaats van de euro als een manier om de schuldencrisis van het land aan te pakken.
De euro verlaten en de drachme terugbrengen zou een manier zijn om Griekenland in staat te stellen zich te herstellen van de rand van het faillissement. Een gedevalueerde drachme werd beschouwd als een manier om buitenlandse investeringen aan te moedigen en andere Europeanen in staat te stellen Griekenland goedkoop te bezoeken door duurdere euro's te betalen. Op deze manier betoogden voorstanders dat de Griekse economie op de korte termijn zou lijden, maar uiteindelijk zou kunnen herstellen met veel minder hulp van andere landen van de eurozone en het IMF, misschien zelfs sneller dan via reddingsoperaties in de eurozone.
Tegenstanders beweerden echter dat een terugkeer naar de drachme zou leiden tot een zeer ruwe economische transitie en veel lagere levensstandaarden, wat zou kunnen leiden tot nog meer onrust onder de burgers. Sommigen in Europa maakten zich zorgen dat Grexit er zelfs toe zou kunnen leiden dat Griekenland andere buitenlandse mogendheden omarmt die mogelijk niet aansluiten bij de belangen van de eurozone.
Tegenstanders van Grexit hebben blijkbaar gewonnen, althans in de ongeveer zes jaar sinds Grexit in de discussie kwam. Vanaf medio 2018 blijft Griekenland in de eurozone, met hulp van reddingsleningen in 2010, 2012 en 2015. De term Grexit bleef echter af en toe de krantenkoppen halen. Aangezien Griekenland buitenlandse investeringen blijft aantrekken en met bezuinigingsmaatregelen, hebben sommigen recent in februari 2018 aangevoerd dat Grexit een mogelijke mogelijkheid blijft.
BREKEN NAAR Grexit
Grexit wijst op tientallen jaren oude problemen in Griekenland, zoals hoge overheidsschuld, belastingontduiking en overheidscorruptie. Griekenland trad in 2001 voor het eerst toe tot de eurozone, maar zijn regering onthulde slechts drie jaar later dat economische gegevens werden vervalst, zodat het land toegang zou krijgen.
Toen de wereldwijde financiële crisis toesloeg, legde dit veel van de structurele problemen van Griekenland bloot. Het bbp van Griekenland is in het eerste kwartaal van 2009 met 4, 7% gekrompen en het tekort is gestegen tot meer dan 12% van het bbp. Het land heeft vervolgens te maken gehad met een reeks kredietwaardigheidsverminderingen, resulterend in de degradatie van de schuld van Griekenland naar junk-status, waardoor de obligatierendementen van het land zijn gestegen, als gevolg van de ernstige financiële instabiliteit.
Soberheid en reddingsacties
In ruil voor het ontvangen van meerdere reddingsoperaties om faillissement te voorkomen, moest Griekenland instemmen met bezuinigingsmaatregelen. De eerste bezuinigingsronde in 2010 verlaagde de lonen van de publieke sector, verhoogde de pensioengerechtigde leeftijd en verhoogde de brandstofprijzen. Daaropvolgende maatregelen in de loop van de volgende drie jaar verlaagden de lonen in de publieke sector verder, verlaagden het Griekenland minimumloon, verminderden de pensioenuitkeringen, ontdoken defensie-uitgaven en verhoogde belastingen. Als gevolg hiervan steeg de werkloosheid in de herfst van 2013 tot bijna 28%, veel hoger dan het gemiddelde van 11% voor de eurozone als geheel.
Een kritiek op de reddingsoperaties is dat er weinig geld is besteed om de Griekse burgers rechtstreeks te helpen. Het is eerder door Griekenland gegaan en heeft bijgedragen aan de terugbetaling van de schuldenaars van Griekenland, waarvan de meeste banken in andere Europese landen zijn. Duitsland heeft bijvoorbeeld de grootste bijdrage geleverd aan de reddingspakketten van Griekenland en zijn banken zijn ook de grootste investeerders in Griekse obligaties.
Het resultaat is een gevoel onder gewone Grieken dat hun leiders en leiders in andere landen van de eurozone hen hebben verraden. Dit gevoel van verraad heeft soms geleid tot gewelddadige protesten en extra politieke onzekerheid.
Hoewel de economische en financiële onzekerheid in Griekenland sinds de ergste dagen van de crisis aanzienlijk is verbeterd, waarschuwde het IMF zo vroeg in 2018 al dat Griekenland voor tientallen jaren met dubbele cijfers kon worden geconfronteerd.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.