Definitie van een lening met hoge ratio
Een lening met een hoge ratio is een lening waarbij de leningwaarde hoog is ten opzichte van de onroerendgoedwaarde die als onderpand wordt gebruikt. Hypothecaire leningen met hoge leningratio's hebben een leningwaarde die 100% van de waarde van het onroerend goed benadert. Een lening met een hoge ratio kan worden goedgekeurd voor een lener die geen grote aanbetaling kan doen.
Voor hypotheken betekent een lening met een hoge ratio meestal dat de leningwaarde hoger is dan 80% van de waarde van het onroerend goed. De berekening wordt de LTV-ratio genoemd, een beoordeling van het kredietrisico dat financiële instellingen gebruiken voordat zij een hypotheek goedkeuren.
Belangrijkste leerpunten
- Een lening met een hoge ratio is een lening waarbij de leningwaarde hoog is ten opzichte van de onroerendgoedwaarde die als onderpand wordt gebruikt.
- Hypothecaire leningen met hoge leningratio's hebben een leningwaarde die 100% van de waarde van het onroerend goed benadert.
- Een lening met een hoge ratio betekent meestal dat de leningwaarde hoger is dan 80% van de waarde van het onroerend goed. De berekening wordt de LTV-ratio genoemd.
De formule voor een lening met een hoge ratio die LTV gebruikt
Hoewel er geen specifieke formule is om een lening met een hoge ratio te berekenen, moeten beleggers eerst de verhouding lening / waarde in hun situatie berekenen om te bepalen of de lening de LTV-drempel van 80% overschrijdt.
Lening tot waardeverhouding = hypotheekbedrag Geschatte waarde van onroerend goed \ text {Lening tot waardeverhouding} = \ frac {\ tekst {hypotheekbedrag}} {\ tekst {getaxeerde waarde van onroerend goed}} Lening tot waardeverhouding = geschatte waarde van hypotheek
Hoe een lening met een hoge ratio te berekenen met behulp van LTV
- De LTV-ratio wordt berekend door het geleende bedrag te delen door de geschatte waarde van het onroerend goed.
- Vermenigvuldig het resultaat met 100 om het als een percentage uit te drukken.
- Als de waarde van de lening na uw aanbetaling hoger is dan 80% van de LTV, wordt de lening beschouwd als een lening met een hoge ratio.
Wat zegt een lening met een hoge ratio?
Kredietverstrekkers en financiële dienstverleners gebruiken de LTV-ratio om het risiconiveau van een hypothecaire lening te meten. Als een lener geen aanzienlijke aanbetaling kan doen en de waarde van de lening de waarde van de geschatte waarde van het onroerend goed benadert, wordt dit beschouwd als een lening met een hoge ratio. Met andere woorden, aangezien de leningwaarde dichter bij 100% van de waarde van het onroerend goed komt, kunnen geldschieters de lening te riskant vinden en de aanvraag weigeren.
De geldschieter loopt het risico dat de kredietnemer in gebreke blijft, met name als de LTV te hoog is. De bank kan het onroerend goed mogelijk niet verkopen om het bedrag van de lening aan de in gebreke gebleven kredietnemer te dekken. Een dergelijk scenario kan zich gemakkelijk voordoen in een economische neergang wanneer woningeigenschappen doorgaans in waarde dalen. Als de lening aan de kredietnemer de waarde van het onroerend goed overschrijdt, wordt gezegd dat de lening onder water is. Als de kredietnemer in gebreke blijft met de hypotheek, verliest de bank geld wanneer ze het onroerend goed gaan verkopen voor een lagere waarde dan het uitstaande hypotheeksaldo. Banken houden toezicht op LTV om dergelijk verlies te voorkomen.
Als gevolg hiervan hebben de meeste leningen met een hoge ratio een verzekeringsdekking nodig om de kredietgever te beschermen. De verzekering wordt een particuliere hypotheekverzekering (PMI) genoemd, die de kredietnemer afzonderlijk moet kopen om de kredietgever te beschermen.
Leninggeschiedenis met een hoge ratio
Tot de jaren 1920 kochten mensen huizen niet door naar een bank te gaan, maar door hun eigen geld te sparen totdat ze genoeg hadden voor ten minste een stuk land of land met een huis erop. Toen kwam het bouw- en leenbedrijf, dat mensen het geld zou lenen om een huis te kopen en het vervolgens in vele jaren in termijnen terug te betalen. Zelfs toen waren leningen meestal voor de helft van de waarde van het huis of minder.
Tegen het einde van de jaren 1920 maakten banken leningen met een hoge ratio tot 80% van de waarde van het huis. Particuliere hypotheekverzekeringen ontstonden om de banken te beschermen, maar dat ging allemaal uit de weg in de jaren 1930 toen werkloze mensen stopten met betalen en de banken en de PMI-bedrijven ook ten onder gingen.
Het congres voerde de Home Owners 'Loan Corp. in, die hypotheken en ratio's tot 15% begon te garanderen. Later, via de Federal Housing Administration en andere agentschappen, daalden de aanbetalingen tot de lage enkele cijfers en zelfs 0% om huisbezit aan te moedigen.
Dit systeem bloeide tot rond 2007-2008 toen de hypotheekcrisis van 2008 zich begon te voltrekken. De sterke toename van risicovolle hypotheken die in 2007 in gebreke is gebleven, heeft bijgedragen tot de ernstigste recessie in decennia. De opleving van de huizenmarkt in het midden van de jaren 2000 - in combinatie met de lage rentetarieven op dat moment - brachten veel geldschieters ertoe om woningkredieten aan te bieden aan personen met een slecht krediet. Na het uiteenspatten van de zeepbel in onroerend goed konden veel kredietnemers hun subprime-hypotheek niet meer betalen.
Aangeboden leningen met een hoge ratio
De Federal Housing Administration biedt programma's waarmee leners FHA-leningen kunnen krijgen met een LTV-ratio tot 96, 5%. Met andere woorden, het programma vereist een aanbetaling van 3, 5%. Het programma vereist echter een minimale credit score om goedgekeurd te worden voor een lening met een hoge ratio. Er zijn andere aanbiedingen waarbij een lagere credit score is toegestaan met een aanbetaling van 10%.
Ook vereisen de FHA-leningen hypotheekverzekeringpremie (MIP). U kunt echter herfinancieren zodra de LTV onder de 80% daalt en de lening niet langer als een lening met een hoge ratio wordt beschouwd, waardoor de verzekering zou verdwijnen.
Voorbeeld van een lening met een hoge ratio
Laten we zeggen dat een lener van plan is om een huis te kopen en het heeft een geschatte waarde van $ 100.000. De lener doet een aanbetaling van $ 10.000 en de resterende $ 90.000 wordt geleend. Het resultaat is een lening / waarde-verhouding van 90% of (90.000 / 100.000), die als een lening met een hoge ratio zou worden beschouwd.
Het verschil tussen leningen met een hoge ratio en leningen met een eigen vermogen
Een lening van het eigen vermogen is een lening op afbetaling van het eigen vermogen of een tweede hypotheek waarmee huiseigenaren kunnen lenen tegen hun eigen vermogen in hun woning. De lening is gebaseerd op het verschil tussen het eigen vermogen van de huiseigenaar en de huidige marktwaarde van de woning.
Een lening van het eigen vermogen is voor die leners die al een hypotheek hebben en een deel van het hypotheeksaldo hebben afgelost, en waarbij de waarde van het onroerend goed het leensaldo overschrijdt. Met andere woorden, met een lening voor eigen vermogen kunnen huiseigenaren lenen op basis van het eigen vermogen in het huis. Een lening met een hoge ratio kan daarentegen een leningwaarde hebben die 100% van de waarde van het onroerend goed benadert.
Beperkingen bij het gebruik van een lening met een hoge ratio
Leningen met een hoge ratio kunnen een hogere rente hebben, vooral als leners een lage kredietscore hebben. Uw credit score is een numerieke waarde die staat voor uw vermogen om schulden terug te betalen en laat kredietverstrekkers zien hoeveel risico u loopt in gebreke te blijven. Als uw score laag is, zal uw rente waarschijnlijk hoger zijn.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.