Hoe lever ik bèta uit?

De handeling van "unlevering" beta omvat het extraheren van de impact van schuldenverplichtingen van een bedrijf voordat het risico van een investering wordt geëvalueerd in vergelijking met de markt. Bèta zonder levering wordt als nuttig beschouwd omdat het helpt om het activarisico van een bedrijf te laten zien in vergelijking met de totale markt. Om deze reden wordt de bèta zonder leveringen soms ook wel de bèta voor activa genoemd.

Beta wordt geleverd zonder de volgende berekening:

Levered Beta1 + ((1 - Tax Rate) × (Total DebtTotal Equity)) \ frac {\ text {Levered Beta}} {1 \ + \ \ big ((1 \ - \ \ text {Tax Rate}) \ \ keer \ \ big (\ frac {\ text {Total Debt}} {\ text {Total Equity}} \ big) \ big)} 1 + ((1 - Belastingtarief) × (Total EquityTotal Debt)) Levered Beta

Beta versus Unlevered Beta

In technische termen is bèta de hellingscoëfficiënt van het rendement van een beursgenoteerd aandeel dat is geregresseerd ten opzichte van het marktrendement (meestal de S&P 500). Door het rendement van een aandeel te verlagen ten opzichte van een brede index, kunnen beleggers meten hoe gevoelig een bepaald effect kan zijn voor macro-economische risico's.

Naarmate bedrijven meer en meer schulden toevoegen, vergroten ze tegelijkertijd de onzekerheid van toekomstige inkomsten. In essentie nemen ze financieel risico dat niet noodzakelijk representatief is voor het type marktrisico dat bèta wil vangen. Beleggers kunnen dan rekening houden met dit fenomeen door de potentieel misleidende schuldimpact te extraheren. Omdat van een bedrijf met schulden wordt gezegd dat het een hefboomwerking heeft, wordt de term die wordt gebruikt om deze extractie te beschrijven "unlevering" genoemd.

Alle informatie die nodig is om beta te leveren, is te vinden in de jaarrekening van een bedrijf waar belastingtarieven en de schuld / eigen vermogen-ratio kunnen worden berekend. Over het algemeen zal de bèta zonder levered altijd lager zijn dan de standaard, levered bèta als het bedrijf schulden heeft. Het extraheren van de schuld uit de vergelijking door het gebruik van de schuld / aandelenratio zal altijd resulteren in een lagere bèta voor het risico.

Best practices

Beleggers kunnen de bèta van de activa eenvoudig berekenen met behulp van de bovenstaande vergelijking. De niet-leverde bèta wordt meestal gebruikt in analyse naast de hefboom-bèta om het risico van een aandeel met de markt te vergelijken. Net als bij de levered beta, is de basislijn 1. Wanneer de levered beta niet levered is, kan deze dichter bij 1 komen of zelfs minder dan 1 zijn.

Professionele analisten in investeringsbeheer, investeringsbankieren en aandelenonderzoek maken vaak gebruik van de bèta van activa om modelleringsrapporten op te stellen die meer bieden dan alleen een basisscenario. Dus, wanneer bèta wordt gebruikt in de berekeningen van een modelleringsproject, kan een extra scenario worden toegevoegd dat effecten met de bèta van het activum toont.

Over het algemeen biedt het gebruik van bèta voor activa een diepere analyse van de risico's van een bedrijf met een focus op de schulden van het bedrijf. Het is belangrijk bij het maken van een bèta-vergelijking dat de bèta's niet verward zijn en identieke statistieken worden gebruikt. Doorgaans gaat het gebruik van bèta voor activa ook verder samen met een blik op de schuld van het bedrijf. Als een bedrijf een relatief hogere schuldquote heeft, maar de schuld een AAA-rating heeft, kan dit minder zorgwekkend zijn dan een hoge schuldquote met een uitgifte van junk schuld.

(Voor meer informatie over bèta zonder lever: hoe beïnvloedt schuld de bèta van een bedrijf? Waarom moet u de bèta losmaken bij het maken van WACC-berekeningen, hoe berekent u bèta in Excel?)